به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، در ادامه تحلیلهای محافل عبری از جنگ 12 روزه ایران و رژیم صهیونیستی و نتایج آن، وب سایت قطری العربی الجدید از دریچه تازهای به این مسئله پرداخته و با انتقاد از مواضع رژیمهای عربی که به طور کامل در برابر جنایات آمریکا و اسرائیل در منطقه تسلیم شدهاند، موضوع شرافتمندانه و قدرتمندانه ایران را مورد تمجید قرار داد که متن این مقاله به شکل زیر است:
ایران به تنهایی مقابل استکبار صهیونیستها در منطقه ایستاده است
عجیب است که برخی از اعراب از موضعی که ایران در منطقه اتخاذ کرده است ایراد میگیرند و بعد از آتش بس ایران و رژیم صهیونیستی دیدیم که برخی از اعراب افراطی سعی داشتند همسو با مواضع صهیونیستها، ایران را مورد هجمه و انتقاد قرار دهند.
در واقع برخی از اعرابی که ما حتی یک صدا از آنها علیه جنایات جنگی اشغالگران صهیونیست علیه مردم بیدفاع غزه نشنیدهایم، سعی داشتند رژیم اشغالگر و جعلی صهیونیستی که روی ویرانههای یک کشور عربی تاسیس شد، مردم این کشور را آواره کرد، جنوب سوریه را اشغال کرد و به اشغالگری و تجاوز در لبنان ادامه میدهد، جاه طلبیهای خود را در اردن، عراق و مصر پنهان نمیکند، تاسیسات حیاتی یمن را بمباران میکند و تحت پوشش عادی سازی به کشورهای عربی نفوذ میکند، را با ایران که از مقاومت در لبنان، فلسطین، یمن و سوریه حمایت کرده و همواره با سلاح و ارتش خودش جنگیده و در مسیر مقاومت ضد استکبار و اشغالگری، فرماندهان و دانشمندان زیادی را تقدیم کرده است، مقایسه کنند.
آیا اشغالگر، جنایتکار، فاشیست و غاصب، با حامی، پشتیبان و متحد یکی است؟ آیا دشمنی که قصد اشغال کشورهای عربی و به بردگی گرفتن مردم آن را دارد، با دوست وفاداری که در مواقع سختی و مصیبت همواره از مظلومان حمایت کرده، برابر است؟ مشکل برخی از اعراب که اغلب به دلیل کوری ایدئولوژیک یا تعصب کورکورانه و یا منافع شخصی و محاسبات سیاسی علیه ایران موضعگیری میکنند، این است که نمیتوانند یا نمیخواهند میان دشمن اصلی با متحد عینی خود تمایز قائل شوند.
امروز ایران صراحتاً خودش را به عنوان یک متحد عینی کشورهای منطقه در برابر ظلم و استکبار صهیونیستها نشان داده و در شرایطی که اعراب چشمانشان را به روی جنایات اشغالگران بستهاند، ایران از فلسطین به ویژه غزه به شکل عملی حمایت میکند.
برای نزدیک به چهار و نیم دهه دستگاه تبلیغات رسمی برخی از رژیمهای عربی همواره سعی داشتند، انقلاب اسلامی ایران را اهریمنی جلوه داده و این کشور را به عنوان دشمن مشترک ملتهای عربی معرفی کنند. چندین رژیم عربی خاص که در اینجا نامی از آنها نمیبریم، همواره نقش تحریک کننده علیه ایران، نظام، فرهنگ و مردم آن ایفا کردهاند و علت این امر گاهی به خاطر ترس از صدور انقلاب ایران به کشورهای دیکتاتوری عربی و گاهی هم به دلیل ترس از گسترش تشیع و برخی اوقات هم به بهانه ترس از گسترش نفوذ فارسها در منطقه بوده است.
جمهوری اسلامی ایران بزرگترین کار را برای حمایت از فلسطین انجام داد
باید در اینجا یادآوری کنیم، زمانی که انقلاب اسلامی ایران در سال 1979 پیروز شد و رژیم پهلوی که دست نشانده آمریکا و اسرائیل بود را سرنگون کرد، اولین کاری که انجام داد حمایت از فلسطین بود و سفیر رژیم صهیونیستی را از تهران اخراج کرده و پرچم فلسطین را بر فراز سفارتخانه این رژیم به اهتزاز درآورد و آن را تبدیل به سفارتخانه فلسطین کرد که اصلاً کار کوچکی نیست.
اما در مقابل این کار بزرگ ایران برای حمایت از فلسطین، اعراب چه کار کردند؟ آنها طولانیترین و خشونت آمیزترین جنگ را علیه ایران به راه انداختند که توسط رژیم دیکتاتوری صدام در عراق و با حمایت کامل آمریکا رهبری میشد؛ آمریکایی که به دنبال سرکوب انقلاب ایران بود. متاسفانه کشورهای عربی که از صدور انقلاب اسلامی ایران به ملتهای مظلوم در این کشورها میترسیدند، شروع به تامین بودجه مالی این جنگ نابرابر علیه ایران کردند.
برخی از اعراب تهران را به خاطر ایستادن در کنار دولت وقت سوریه به ریاست بشار اسد سرزنش میکنند، اما فراموش کردهاند که برخی از رژیمهای عربی در جریان بحران سوریه، به جنگ داخلی این کشور که تقریباً 13 سال طول کشید و طی آن سوریه ویران شد دامن زدند و از گروههای مسلح حمایت میکردند.
اتحاد با تهران به نفع همه اعراب است
امروز به نفع همه کشورها و ملتهای عربی است که نظام جمهوری اسلامی ایران را به عنوان یک متحد در کنار خود داشته باشند نه اینکه آن را تبدیل به دشمن کنند. در مورد کسانی که خصومت با ایران را با نفوذ این کشور در منطقه توجیه میکنند، باید بگوییم آنها نباید فراموش کنند که این نفوذ ایران به درخواست گروهها و جوامعی است که بخشی از بافت کشورهای منطقه هستند و در چارچوب مبارزه با پروژه صهیونیستی قرار دارد.
همچنین نباید فراموش کنیم که ایران هرگز به هیچ کشور عربی تجاوز نکرده و خاک هیچ کشور عربی را تصرف نکرده است؛ اما این کار را اسرائیل همیشه انجام داده و همچنان انجام میدهد. حتی جزایر سه گانه که امارات متحده عربی ادعای حاکمیت بر آنها دارد، در سال 1971 و 8 سال قبل از پیروزی انقلاب ا سلامی ایران و در زمان رژیم پهلوی که دوست برخی رژیمهای عربی و متحد سرسخت آمریکا و اسرائیل در منطقه بود، به ایران تعلق داشت.
کسانی هم که سعی دارند خصومت با ایران را به عنوان یک خصومت ایدئولوژیک قدیمی میان اهل تسنن و شیعیان به تصویر بکشند، در پی شعله ور کردن آتش درگیری در منطقه و کشاندن همه به جنگ فرقهای هستند. جمهوری اسلامی ایران هرگز از مذهب شیعه خود برای ترویج سیاستهایش در منطقه استفاده نکرده و همواره عملگرایی زیادی را در کنار گذاشتن اختلافات فرقهای از خود نشان داده است.
کشورهای عربی باید از ایران درس قدرت و استقلال بگیرند
برخی از رژیمهای عربی که با ایران دشمنی میکنند باید از این کشور درس بگیرند؛ کشوری که قدرت علمی و نظامی خودش را با تکیه به خودش بنا نهاد و استقلال در تصمیم گیری را به جهانیان تحمیل کرد؛ حتی با وجود همه جنگها و تحریمهای سخت و ناعادلانهای که از زمان پیروزی انقلاب اسلامی علیه ایران اعمال شده است.
در طول تاریخ، تمدن و فرهنگ ایران با بسیاری از اشکال فرهنگی عربی در هم تنیده شده و از همه مهمتر، همین بس که نظام ایران امروز تنها نظام در جهان است که کنار مردم فلسطین جنگیده و تنها کشور در منطقه است که موضع قاطع و اصولی خود را مقابل همه اشکال عادیسازی با رژیم صهیونیستی یا به رسمیت شناختن این رژیم، حفظ کرده است.
جنگی که اخیراً میان آمریکا و رژیم صهیونیستی با ایران انجام شد، چیزی جز گواه این نیست که وجود یک ایران قوی به ضرورتی استراتژیک برای اعراب تبدیل شده تا به یک تعادل بازدارنده مقابل رژیم صهیونیستی در منطقه برسند و کشورهای منطقه توانایی مانور مقابل انواع باج خواهیهایی که امروز آمریکا و شاید فردا اسرائیل به بهانه محافظت از منافعشان و حفظ امنیت و ثبات خود به اعراب تحمیل میکنند را داشته باشند.
ایران دوست اعراب و اسرائیل دشمن واقعی آنهاست
بازوهای تبلیغاتی صهیونیستی و مگسهای الکترونیکی آنها سعی دارند اعراب را متقاعد کنند که هرج و مرجی که منطقه را فرا گرفته به خاطر ایران است، اما چنین چیزی هرگز واقعیت ندارد.
زمانی که عبدالله دوم، پادشاه اردن بیش از 25 سال پیش در مورد آنچه که «هلال شیعی» نامید (اشاره به محور مقاومت)، هشدار داد و به نفوذ رو به رشد ایران در کشورهای عربی اشاره کرد، همه جهان عرب این صحبتهای او را پذیرفتند؛ اما چرا کسی در مورد هلال صهیونیستی که اکنون تحت پوشش عادی سازی روابط در حال نفوذ به منطقه عربی است، صحبت نمیکند؟
یکی از تناقضات بزرگ در میان اعرابی که از ایران انتقاد و ادعا میکنند این کشور از بازوهای نظامی خود در منطقه برای جنگ نیابتی استفاده میکند، این است که خود همین کشورهای عربی اکنون میخواهند، ایران به نمایندگی از آنها با اسرائیل بجنگد و به نمایندگی از آنها از فلسطین دفاع و حمایت کند؛ در حالی که این کشورها خودشان نشستهاند و جنایات اسرائیل را تماشا و حتی با آن همکاری میکنند!
اعرابی که خواب هستند باید بیدار شوند و بفهمند دشمن واقعی و موجودیتی کشورها و ملتهای عربی، امپریالیسم آمریکایی است که اسرائیل را پایگاه پیشرفته خود در منطقه میداند. ایران و ملت آن همواره دوست ملتهای عربی بودهاند و خواهند ماند و هر پیروزی که آنها به دست بیاورند، به نفع همه کشورهای عربی است؛ زیرا موضع آنها را مقابل اشغالگری و تجاوزات اسرائیل و هژمونی آمریکا و سایر رژیمهای استبدادی و استکباری تقویت میکند.
همچنین اعراب حق انتقاد از نظام ایران را ندارند؛ زیرا این یک مسئله داخلی است و ایرانیها ثابت کردند که همواره خودشان سرنوشتشان را رقم میزنند. در پایان، اعراب هرگز نباید قطبنمای اصلی را از دست بدهند و واقعیت مطلق این است که اسرائیل دشمن ملتهای عربی است؛ دشمنی که اراضی عربی را اشغال و مردم آن را آواره کرده و امروز در حال نسل کشی آخرین بازماندگان فلسطینی است که در سرزمین اجدادی خود ماندهاند.
کشورهای عربی باید بدانند که جاهطلبیهای رژیم صهیونیستی در مرزهای فلسطین متوقف نمیشود، بلکه فراتر از آن بوده و به همه کشورهای عربی در منطقه و خارج از آن گسترش مییابد.
انتهای پیام/