به گزارش خبرگزاری تسنیم از سرخه، در دل روزهای محرم، روستای «لاسجرد» از توابع شهرستان سرخه، رنگ و بویی متفاوت به خود میگیرد؛ جایی که هر ساله بانوان این خطه با دستانی سرشار از عشق و ایمان، نذری خاص و قدیمی را زنده میکنند: پخت نان محلی برای عزاداران حسینی.
این رسم دیرینه که نسل به نسل میان زنان روستا منتقل شده، تنها یک نذر ساده نیست؛ بلکه آیینی است عمیق و ریشهدار که پیوندی میان سنت، مذهب و همدلی ایجاد کرده است. زنان روستا از روزهای نخست ماه محرم در خانهها یا حسینیهها گرد هم میآیند و با همراهی یکدیگر نانهایی سنتی میپزند که رایحهی آن، عطر ارادت و دلدادگی را در کوچههای لاسجرد میپراکند.
ماه محرم در ایران بیش از یک واقعه مذهبی است؛ نشانهای از مقاومت، ایثار و همبستگی است که قرنهاست در فرهنگ ایرانیها ریشه دوانده. این مراسم نهفقط بیانگر حزن و اندوه، بلکه جلوهای از عشق بیپایان به اهلبیت و امام حسین (ع) است.
از شمال تا جنوب، از شهری تا روستا، هر منطقه آداب خاص خود را دارد؛ مانند زنجیرزنی و سینهزنی، مشعلگردانی، نخلگردانی و نمایش تئاتری تعزیه. مشعلگردانی شبانه در تهران و مناطق جنوبی تضاد نور و تاریکی را نمادسازی میکند.
در استانهایی مانند یزد و برخی نقاط استان سمنان، نخلگردانی جلوهای نمادین از انتقال بدن امام حسین (ع) با مشتی شاخه نخل را نمایش میدهد. این آیین یادآور تابوت امام و وحدت اجتماعی برای حمل «نخل» سنگین است.
تعزیه بهعنوان نمایشی از واقعه کربلا با نقشآفرینی و دیالوگهای دراماتیک، یکی از رسانههای مهم انتقال پیام عاشورا است که توسط یونسکو بهعنوان میراث ناملموس ثبت شده.
در استان سمنان، آیینی شامل پوشیدن لباس سیاه، خودزنی نمادین و اجرای نمایش جنگ میان یاران امام حسین و دشمنان، همراه با حمل بیرق و نشانه مذهبی در خیابانها دیده میشود.
توزیع نذری یکی از جلوههای بارز عشق مردمی است؛ مردم سراسر ایران، بهویژه استان سمنان و شهرستانهایی مانند میامی، آش، نان، حلیم، شلهزرد و ... پخته و نذری میدهند. نانوایی عمومی در روستاهایی مانند لاسجرد نیز ادامهدهنده همین سنت است.
موکبهای خیابانی با ارائه چای، شربت، نان و غذای گرم، عاشقان حضرت را پذیرایی میکنند. این موکبها فضایی از میهماننوازی و عشق الهی را نمایش میدهند که تا پایان ماه صفر ادامه دارد.
عشق عمیق ایرانیان به امام حسین (ع) نهتنها در صحنههای عاطفی عزاداری، بلکه در اندیشه همبستگی، مقاومت و ایثار اجتماعی نمود مییابد. این آیینها، از تعزیه تا توزیع نذری و برپایی موکب، یک پیام همیشگی مقاومت در برابر ظلم را منتقل میکنند.
به هر روی، پخت و توزیع این نانها که به عنوان نذری در میان مردم منطقه توزیع میشود، نهتنها شکمی سیر میکند، بلکه دلهایی را گرم و پیوندهای اجتماعی را محکمتر میسازد.
در روزگاری که بسیاری از آیینهای بومی به فراموشی سپرده شدهاند، این سنت زیبا با همت و باور بانوان روستا، همچنان زنده و پابرجاست و بخشی جدانشدنی از حالوهوای محرم در این منطقه را شکل میدهد.
انتهای پیام/363/