به گزارش خبرگزاری تسنیم از گرگان، در روزگاری که واژهها گاه عاجز میشوند از بیان عمق درد و عشق عاشورا، جمعی از هنرمندان استان گلستان، با قلبهایی سرشار از ایمان و عشق، دست در دست هم گذاشتهاند تا تکیهای بسازند که فقط محلی برای سوگواری نباشد؛ بلکه خانهای باشد برای تولد دوباره فرهنگ عاشورایی در زبان هنر.
اینجا، جایی است که هر رنگ و خط و تصویر، هر نغمه و حرکت، فریادیست خاموش که فریاد مظلومیت و ایثار را به گوش جان میرساند. عاشورا دیگر فقط نوحه و سینهزنی نیست؛ اینجا عکاسی، تذهیب، خطاطی و هنرهای نمایشی پلی میشوند میان دلها و آن حقیقت جاودانه.
دوربین عکاس، اشکهایی را شکار میکند که از عمق جان جاری شدهاند؛ تذهیبگران، با ظرافتی که انگار دستهایشان از آتش عشق حسین (ع) سوخته، هر نقش و نگار را پر از معنا میکنند؛ قلمهای خطاطان، با حرارتی که گویی خود امام حسین (ع) در آن دمیده، واژهها را به سرودهای جاودانهای بدل میکنند که در سکوت هم طنینانداز است.
اما شاید روح این تکیه، همان هنر نمایشی باشد؛ جایی که بازیگران، عاشورا را نه میگویند، که در هر نفس، در هر نگاه، در هر حرکت، آن را زندگی میکنند. نمایش زندگی در برابر مرگ، ایستادگی در برابر ظلم و عشقی که حتی مرگ هم آن را نمیتواند خاموش کند.
هر شب، جمعیتی میآید که به دنبال لمس آن روح عاشوراییاند؛ مردمی که در هیاهوی روزمره زندگی، به اینجا پناه میآورند تا دوباره باور کنند عدالت هنوز زنده است، ایثار هنوز معنا دارد و مکتب حسین (ع) چراغیست در تاریکی. اینجا اشکها، رنگها، کلمات و حرکتها همه یک زبان مشترکاند؛ زبانی که هر دل جویای حقیقت را به خود فرا میخواند.
بسیاری این حرکت را پلی میدانند که نسلی نو را به عاشورا پیوند میزند؛ پلی که گذشته و حال را به هم میرساند و معنای حقیقی آزادگی و ایثار را زنده نگه میدارد. این تکیه، نه فقط یک مکان، که یک مکتب است؛ مکتبی که هنر را به زبان امروز تبدیل کرده و پیامهای ناب حسین (ع) را به گوش دلهای تشنه میرساند.
و در نهایت، این تکیه فرهنگی هنری به ما یادآوری میکند که عاشورا فراتر از زمان و مکان است، که پیام حسین (ع) در هر رنگ، هر خط، هر تصویر و هر صدایی جاریست؛ پیام عاشقانهای که هنر، بهترین زبان برای روایت بیپایان آن است.
انتهای پیام/