به گزارش خبرگزاری تسنیم از همدان، محرم است؛ بار دیگر دل ها در تلاطم؛ لب ها به زمزمه و جان ها در هیاهو ست؛ هیاهوی عزا برای سید و سالار شهیدان.
محرم است؛ وقت جنون؛, عشق؛ شور و شیدایی. گویی جان ها زندگی دوباره می یابند و کالبد مرده زمین از آتش عشق دیرین زنده می شود.
محرم ماه خون؛ ماه عزا؛ ماه سوگواری و ماتم از راه رسیده است با همه جوش و خروش و شور و نوا.
این روزها هر کس می کوشد به سهم خود سهمی در خیمه وسیع محرم داشته باشد؛ به پیراهن سیاهی یا پرچم؛ استکان چایی یا خیمه عزایی.
این روزها محرم حال و هوای ویژه ای در شهر «کربلایی ها» دارد؛ شهری که بیشتر مردمش از پیر و جوان حتی کودکان کربلا رفته اند.
این روزها محرم مثل هر سال در «مریانج» شهر عاشوراییان کفن پوش؛ شهر حسین(ع) حال و هوای عجیبی دارد و اگر محرم به کربلا سفر کرده باشی؛ خاطرات آن روزها را برایت تداعی می کند.
این شهر کوچک که از دیرباز با نام و روضه اباعبدالله(ع) نام گرفته؛ کربلای کوچکی است در غرب ایران که مردمانش از بذل جان و مال برای سوگواری سیدالشهدا(ع) دریغ ندارند.
هر سال از شب اول تا ظهر دوازدهم محرم در قالب دسته ها و هیات های عزاداری به کوچه و خیابان می آیند؛ بر سر و سینه می زنند و عزای حسین(ع) را علنی می کنند. همه خانواده ها مشکی می پوشند و مشکی بر در خانه می زنند و دیگ های نذری در همه کوچه ها و محله ها برپا می شود.
عزاداری مریانج در ماه محرم به ویژه روز عاشورا مثال زدنی است و مردم دسته دسته از شهرها و روستاهای اطراف برای تماشای عزاداری و بهره مندی از خوان پر برکت سیدالشهدا(ع) راهی این شهر می شوند.
اما در کنار عاشورا سوگواری عصر تاسوعا در مریانج هم حال و هوای ویژه ای دارد. این روز همه هیات ها یکی می شوند و دیگر نام هیات و نشان دسته و تقدم و تأخر آنها مهم نیست؛ مهم یکپارچگی و یکرنگی است.
عزاداری مریانجی ها در روز تاسوعا وقت غروب جلوه زیبا و منحصر به فردی از شور و دلدادگی و وحدت و یکپارچگی است.
مردم مریانج حتی آنها که در شهرها و استان های دیگر ساکنند؛ سعی می کنند خود را به سوگواری «یوم العباس(ع)» در عصر تاسوعا برسانند و همگی یکپارچه «لبیک یا حسین(ع)» سر دهند.
این آیین کهن نوعی بیعت و تجدید میثاق با حضرت صاحب الزمان(عج) است تا بگویند گرچه نبودیم عاشورای 61 هجری در کربلا تا جد مظلوم شما را یاری دهیم؛, اما امروز آمده ایم تا زیر پرچم شما بایستیم.
آمده ایم تا با شما به سوگواری بنشینیم و مرهمی بر زخم عمیق قلبتان باشیم و یاری تان دهیم تا پرچمی که روز عاشورا از دست علمدار کربلا حضرت عباس(ع) بر زمین افتاد؛ همیشه برافراشته باشد.
تاسوعا در مریانج وقت عصر شور و غوغای ویژه ای دارد؛ زن و مرد؛, پیر و جوان همه شانه به شانه به عزا برمی خیزند و حسین حسین گویان از مقابل مسجد جامع امیرالمومنین(ع) حرکت کرده و خیابان های اطراف را می پیمایند و سپس در نقطه آغاز گرد هم جمع می شوند.
در بین مسیر هم ضمن عزاداری؛ قطعه های قدیمی چون «امشبی را شه دین در حرمش مهمان است مکن ای صبح طلوع/ عصر فردا بدنش زیر سم اسبان است مکن ای صبح طلوع» و «ای اهل حرم میر و علمدار نیامد سقای حسین(ع) سید و سالار نیامد» را زمزمه کرده و با صدای بلند لبیک یا حسین(ع) را فریاد می زنند.
اجتماع حسینی مردم عاشورایی مریانج در عصر تاسوعا جلوه زیبایی از عشق؛ ایمان؛ وحدت و سوگواری است.
انتهای پیام/