به گزارش خبرگزاری تسنیم از ساری، این نوشتار نگاهی دارد به تأثیر پیامها و آموزههای عاشورا بر حرکت انقلابی امام خمینی(ره) و چگونگی الگوگیری ایشان از نهضت امام حسین علیهالسلام در مسیر مبارزه با ظلم.
نهضت عاشورا حماسهای جاودانه است که خون غیرت، رشادت و ظلمستیزی را در رگهای امت اسلامی به جوش آورده و قرنهاست که چون مشعلی فروزان بر سر راه آزادگان و حقطلبان جهان میدرخشد.
این نهضت، تنها یک واقعه تاریخی نیست، بلکه مدرسهای ماندگار و الهامبخش است که ستمدیدگان همه اعصار را به قیام علیه ظلم و بیعدالتی فرامیخواند. انقلاب اسلامی ایران به رهبری حضرت امام خمینی (ره) نیز در امتداد همین مکتب شکل گرفت؛ مکتبی که پیام همیشگیاش در جملهی «کل یوم عاشورا و کل أرض کربلا» تبلور یافته و حیاتی تازه به روح مبارزه در تاریخ اسلام بخشیده است.
وقتی به تاریخ انقلاب اسلامی مینگریم، پیوندی عمیق و ناگسستنی میان این خیزش عظیم مردمی و قیام عاشورا دیده میشود. حضرت امام خمینی (رحمةاللهعلیه) بارها در بیانات خود، حوادث انقلاب را با وقایع کربلا مقایسه کردهاند. ایشان با نگاهی الهی و تحلیلی، این پیوستگی را چنین توصیف میفرمایند: روزهایی که بر ما گذشت عاشورای مکرر بود و میدانها و خیابانها و کوی و برزنهایی که خون فرزندان اسلام در آن ریخت کربلای مکرر، 17 شهریور مکرر عاشورا و میدان شهدا مکرر کربلا بود. کاخ ستمگری را با خون در هم کوبید، کربلای ما کاخ سلطنت شیطانی را فرو ریخت.
یکی از شاخصترین آموزههای عاشورا که تأثیر ژرفی بر انقلاب اسلامی گذاشت، اصل عدم سازش حق با باطل است. در کربلا این اصل توسط حضرت اباعبدالله الحسین علیهالسلام به روشنی تبیین شد. ایشان در کلامی قاطعانه به برادر خویش محمد حنفیه فرمودند: «یا أَخِی، وَاللّهِ لَوْ لَمْ یکنْ فِی الدُّنْیا مَلْجَأٌ وَلا مأْوَی، لَما بایَعْتُ یزِیدَ بْنَ مُعاوِیَة»؛ یعنی: «برادرم! به خدا سوگند، اگر در روی زمین هیچگونه پناهگاه و مرکز امنی نباشد، با یزید بن معاویه بیعت نخواهم کرد.
این پیام روشن و قاطع از امام حسین علیهالسلام، همان نوری بود که حضرت امام خمینی (رحمةاللهعلیه) در دل خویش پروراند و بر اساس آن، هرگز تن به تفاهم با حکومت طاغوت نداد. ایشان میفرمودند:
آیا خمینی میتواند تفاهم کند با ظلم؟ خمینی آنجا هم که بود، مجد اسلام را حفظ میکرد، آیا میتواند حفظ نکند اسلامی را که پیغمبر اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلم اینقدر زحمت کشیده است؟ آیا خمینی و امثال خمینی میتوانند چیزی بگویند که بر خلاف مصالح اسلام باشد؟
از دیگر آموزههای درخشان قیام عاشورا که روح انقلاب اسلامی را شکل داد، فداکاری بیچونوچرای حضرت سیدالشهدا علیهالسلام در راه حفظ ارزشهای دینی و انسانی بود. امام حسین علیهالسلام هنگامی که وضعیت جامعه را در آستانه قیام توصیف میکرد، فرمودند: «إنّ هذهِ الدُّنْیا قَد تَغَیَّرَت و تَنَكَّرَت، و أَدْبَرَ مَعْرُوفُها، فَلَمْ یبْقَ مِنْها إِلاّ صُبابَةٌ كَصُبابَةِ الإِناءِ، و خَسِیسُ عَیشٍ كَالمَرْعَی الْوَبِیلِ. أَلاَ تَرَوْنَ أَنَّ الْحَقَّ لا یعْمَلُ بِهِ، و أَنَّ الْباطِلَ لا یتَناهی عَنْهُ؟ لِیرْغَبِ الْمُؤْمِنُ فِی لِقاءِ اللّهِ مُحِقّاً، فَإِنِّی لا أَرَی الْمَوْتَ إِلاّ سَعادَةً، و لا الْحَیاةَ مَعَ الظّالِمِینَ إِلاّ بَرَماً»
از منظر امام حسین علیهالسلام، در جامعهای که در آن حق زیر پا نهاده شده و باطل بر مقدرات مردم سایه افکنده، مرگ در راه حق، نهایت سعادت است و زندگی با ستمگران چیزی جز خفت و ذلت نیست. همین نگاه الهی در اندیشه و سیرهی امام خمینی (رحمةاللهعلیه) نیز مشهود بود. ایشان بارها فداکاری امام حسین علیهالسلام را یادآور میشدند و میفرمودند: سیدالشهدا علیهالسلام برای اسلام خودش را به کشتن داد، آن حضرت را کشتند اما این کشته شدن اطاعت خدا بود، برای خدا بود، تمام حیثیت برای او بود، از این حیث هیچ شکستی در کار نبود.
ایشان نه تنها دیگران را به فداکاری و بذل جان در این راه توصیه مینمودند، بلکه خود نیز آمادگی کامل خود را برای شهادت در راه پیروزی نهضت اسلامی اعلام کرده بودند. در جملهای بسیار گویا میفرمودند:
اگر با کشتن من انقلاب به نتیجه کامل خود برسد، چرا به چنین امری راضی نباشم؟
بنابراین، انقلاب اسلامی ایران نه تنها از نظر محتوا، بلکه در روش، انگیزه، آرمان و شیوهی عمل نیز الهامگرفته از نهضت عاشوراست. این انقلاب در پرتو پیامهای جاودانهی کربلا توانست در مقابل یکی از دیکتاتورترین رژیمهای قرن بایستد و با تکیه بر ایمان مردم و هدایت فقیهی شجاع، بنای ظلم و طاغوت را در هم شکند.
یاداشت: علی رمضان نژاد، فعال فرهنگی
انتهای پیام/