سید کمال پاک فطرت در گفتوگو با خبرگزاری تسنیم از شیراز با انتقاد از غلبه نگاه تجاری و سوداگرانه در ورزش ایران اظهار داشت: امروز پول حرف اول را میزند و همین مسئله باعث شده استعدادیابی، آموزش علمی و عشق به ورزش به حاشیه رانده شود. بسیاری از مدارس فوتبال به جایگاه تربیت و کشف استعداد، به محلی برای کسب درآمد تبدیل شدهاند.
وی با اشاره به وضعیت فعلی فوتبال ایران گفت: در فوتبال، فقط پول تعیینکننده است. دانش وجود ندارد، کار آکادمیکی انجام نمیشود، و ظرفیت بینالمللی هم نداریم. بازیکنان بزرگ ما مثل علی دایی، کریمی، طارمی یا آزمون را سیستم نساخت، بلکه با خلاقیت فردی و تلاش خودشان رشد کردند.
پاک فطرت افزود: پایهسازی تعطیل است، استعدادیابی واقعی وجود ندارد، و حضور در رقابتهای پایهای و المپیک به حاشیه رفته است. مدارس فوتبال فارس هم دیگر مدرسه نیستند، مغازهاند. وقتی پدر یک بازیکن باید هزینه کل تیم را پرداخت کند و بازیکنها با رابطه وارد تیم میشوند، دیگر جایی برای شایستگی نمیماند.
این مقام مسئول با صراحت گفت: اگر کسی ادعا میکند در این فضا استعدادیابی انجام میشود، صادق نیست. همه باشگاهها فقط اسم باشگاه را دارند، ولی در عمل با هدف کسب درآمد فعالیت میکنند.
وی با انتقاد از نگاه تکبعدی به پول در ورزش گفت: برخی میگویند مشکل ورزش ایران بیپولی است، اما من معتقدم بحران اصلی، نبود دانش مدیریت است. حتی وقتی پول وارد میشود، بحرانها شدیدتر میشود، چون نمیدانیم چطور باید آن را مدیریت کنیم. مثل خانوادهای که ناگهان به پول زیادی میرسد، اما ظرفیت استفاده درست از آن را ندارد.
رئیس پیشین اداره ورزش و جوانان شیراز در بخش دیگری از این گفتوگو، به پروژه رهاشده ورزشگاه پارس اشاره کرد و گفت: این پروژه میتوانست مایه افتخار استان باشد، اما سالها به حال خود رها شده بود. اگر شهرداری وارد نمیشد، هیچ امیدی برای تکمیل آن نبود. آقای اسدی با نگاه کلان به توسعه شهر، به این پروژه جان دوباره داد. حتی سالن شش هزار نفره هم اگر در اولویت شهرداری قرار نمیگرفت، هنوز روی زمین مانده بود.
وی افزود: شهرداری با وجود همه فشارها و کارشکنیها وارد عمل شد و کار را پیش برد. این ورود، تنها روزنه امید برای نجات زیرساختهای فراموششده ورزشی در شیراز است.
پاکفطرت در پایان، تأکید کرد: ورزش ما نه مدیر دارد، نه آینده. باشگاههایی داریم که فقط اسم دارند، مدارسی که عشق را با پول معاوضه کردهاند و پروژههایی که بدون پشتیبانی نهادهایی مثل شهرداری، هیچگاه به پایان نمیرسند. تا زمانی که پول معیار اصلی تصمیمگیری باشد، ورزش پیشرفت نمیکند.
انتهای پیام/424