به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، مبادلات تجاری بین ترکیه و رژیم صهیونیستی به 8 میلیارد دلار در سال رسیده بود و دولت اردوغان، حتی 8 ماه پس از رویداد تاریخی 7 اکتبر، با اکراه حاضر شد که رابطه تجاری با رژیم را متوقف کند.
اما حالا بسیاری از تحلیلگران میگویند، چیزی به نام تحریم وجود ندارد و در چندین حوزه، رابطه اقتصادی هنوز هم ادامه دارد.
اظهارات دنیز زَیرَک تحلیلگر مشهور ترکیه را با هم مرور کنیم تا ببینیم که او به چه شکلی ادعای تحریم اقتصادی اعمال شده از سوی آنکارا علیه رژیم صهیونیستی را به چالش کشیده است.
ترکیه، اسرائیل را تحریم نکرده است
همچنان که میدانید و بارها در رسانههای نزدیک به حزب حاکم تبلیغ شده، هم اکنون در رستوران بزرگ پارلمان ترکیه نوشابههای گازدار ساخت آمریکا فروخته نمیشود. چرا که همه میدانند این شرکتهای نوشابه ساز به یهودیان قدرتمند اسرائیل تعلق دارند و در نتیجه پارلمان ترکیه در ابراز همدردی با مردم غزه، توزیع نوشابه را در شام و ناهار نمایندگان مردم، ممنوع کرده است. ولی همه میدانیم که این فقط یک اقدام نمادین است و واقعیت، چیز دیگری است.
حتماً شما هم اطلاع دارید که مدتهاست در پروازهای متعلق به خطوط هوایی ترکیه (ترکیش ایرلاین)، درست مانند همان اتفاقی که در پارلمان روی داده، نوشابه آمریکایی – اسرائیلی سرو نمیشود.
این هواپیمایی دولتی ترکیه نیز اعلام کرده که در راستای حمایت از فلسطین، چنین تصمیمی گرفته است. ولی متاسفانه این ایرلاین ملی ما، رفتار صادقانهای ندارد و من در یک پرواز خارجی یعنی از آتن به استانبول، متوجه شدم که آن نوشیدنیهای گازدار آمریکایی – اسرائیلی، در پروازهای بینالمللی به راحتی سرو میشوند.
به عبارتی دیگر، این شرکت معتبر ما به شکلی ریاکارانه، در پروازهای داخلی مثلاً از استانبول به آنکارا، ژست حمایت از فلسطین گرفته و نوشابه توزیع نمیکند، اما در سفر خارجی، هیچ منع و محدودیتی ندارد!
بگذارید بیتعارف بگویم، این کارهای زشت و ریاکارانه، تنها به این خاطر است که دولت برآمده از حزب عدالت و توسعه، نه بر اساس اصول سیاسی – اخلاقی و فکری، بلکه به منظور نمایش و سردادن شعار برای منافع سیاسی خود، به این شکل زشت به سیاست پوپولیستی دامن میزند.
واقعاً مقامات حزب عدالت و توسعه حاضرند به این سوال ساده پاسخ دهند یا نه؟ سوال این است: اگر آن نوشابه در پرواز استانبول-آتن توزیع میشود، حتماً هزینه آن به نفع اسرائیل پرداخت شده و این نمونه روشن نقض تحریم است.
وقتی که هواپیمایی ملی ما به این سادگی محصولی را به نفع اقتصاد اسرائیل خریداری میکند، نمیتوانید دم از حمایت و تحریم بزنید. ببخشید! ولی تصور میکنم مردم را احمق فرض کردهاید که تحریم را فقط در پروازهای داخلی و به شکل نمایشی تبلیغ میکنید و در مورد پرواز خارجی، به هیچ تحریم و اصولی پایبند نیستید.
آنها میخواهند این تحریم نمادین، وانمودسازی و رفتار نمادین را تا کجا ادامه دهند؟
صحبت از تحریم نمادین شد…من مثالی برای شما میزنم که به شما نشان میدهد تحریم اقتصادی اسرائیل از سوی ترکیه، چیزی بیش از یک داستان دروغین نیست و میتوان چنین چیزی را یک رسوایی آشکار قلمداد کرد.
شرکت بزرگ و مشهوری را میشناسم که در گذشته توسط جمعی از سرمایه داران و کارآفرینان ترک تأسیس شده بود. با گذشت زمان، این شرکت عظیم، یک شریک اسرائیلی پیدا کرد. پس از مدتی، شرکت اسرائیلی تمام سهام شرکت را تصاحب کرد و این شرکت به طور کامل، هویت ترکی خود را از دست داد و به یک شرکت کاملاً اسرائیلی تبدیل شد. این شرکت اسرائیلی «آمیاد» نام دارد.
شرکتی که دفتر مرکزی آن در منطقه جلیل در شمال حیفا قرار دارد و دارای شعباتی در کشورهایی مانند ایالات متحده آمریکا، فرانسه، آلمان، انگلستان، استرالیا، هند، چین و مکزیک است. حالا بیایید نگاهی به مشتریان این شرکت اسرائیلی در ترکیه بیندازیم:
یکی از آنها شرکت دولتی نفت ترکیه (TPAO) است.
برای ذخیرهسازی نفت خام در زیرمجموعههای شرکت ترکی TPAO، به 60 مخزن 92 تنی در باتمان، آدیامان و شرناخ نیاز بود. حدس بزنید TPAO این تانک های غول پیکر را از کجا آورده است؟ پاسخ: البته از طرف شرکت اسرائیلی آمیاد. جالب است بدانید قیمت هر تانک 33500 دلار است. شرکت دولتی ترکیه یعنی TPAO در مجموع مبلغ 2 میلیون دلار (تقریباً 80 میلیون لیره) برای این سفارش به شرکت Amiad پرداخت کرده است.
البته این شرکت بزرگ، تنها مشتری ترکیهای آن غول اسرائیلی نیست و دیگر شرکت دولتی بزرگ ترکیه یعنی شرکت بوتاش (BOTAŞ) نیز از همان گروه اسرائیلی خرید میکند. بوتاش به سیستمی برای تمیز کردن خطوط لوله نیاز دارد. این سیستم برای تمیز کردن و کنترل خطوط لوله استفاده میشود. بوتاش 22 دستگاه از این دستگاهها سفارش داد که هر کدام بین 22000 تا 60000 دلار قیمت داشتند. کل این پروژه نیز به آمیاد اسرائیلی واگذار شد!
من کاملاً از حق ترکیه برای تحریم اسرائیل و تجارت با آن برای اعتراض به جنایات آن علیه بشریت در غزه دفاع میکنم. این واقعاً غم انگیز و نگرانکننده است که اسرائیل و شرکتهای اسرائیلی با هزینه ترکیه پول در میآورند و اقتصاد کثیف آنها منجر به قتل کودکان بیگناه فلسطینی میشود.
حالا از شما میپرسم: آیا تحریم نوشابههای گازدار در پروازهای داخلی ترکیش ایرلاینز یا در رستوران پارلمان ترکیه مؤثرتر است یا اینکه شرکتهای دولتی مانند بوتاش و تیپیاو تجارت خود را با اسرائیل و شرکتهای اسرائیلی متوقف کنند؟
یادمان باشد این فقط یک موضوع اقتصادی نیست. جنبه امنیتی این موضوع نیز اهمیت فراوانی دارد. همین حالا دولت اردوغان با آب و تاب درباره کشف و استخراج نفت در کوهستان گابار در استان شرناخ ترکیه حرف میزند. اما نفتی که در آنجا استخراج شده را در مخازن یک شرکت اسرائیلی ذخیره میکند.
همچنین دستگاههای پیگ (Pipeline Inspection Gauge ) که از طریق خطوط لوله نفت و گاز طبیعی ترکیه عبور میکنند نیز توسط یک شرکت اسرائیلی تولید میشوند.
به نظر شما این موارد چقدر ایمن هستند؟ وقتی موضوع پیجرهای فروخته شده به حزب الله لبنان را به یاد میآوریم، باید دست و دلمان از معامله با اسرائیل بلرزد.
حال دیدید که دولت اردوغان تا چه اندازه در اعمال تحریم اقتصادی بر اسرائیل صادق است؟ میخواهم خطاب به آلپ ارسلان بایراکتار وزیر انرژی و منابع طبیعی ترکیه بگویم: آقای وزیر! پاسخ شما چیست؟ دو مناقصه مهم به ارزش میلیونها لیره توسط مؤسسات دولتی BOTAŞ و TPAO به طرف اسرائیلی واگذار شده است. ولی نه احمد ترک اوغلو مدیر کل TPAO و نه عبدالوحیدیت توران مدیر کل BOTAŞ حتی یک بیانیه صادر نکردند و توضیحی به ما نمیدهند.
اگر در حالت عادی از آنها بپرسید، جانشان را برای غزه میدهند و نوشابه اسرائیلی هم نمینوشند! با این حال، هیچ یک از آنها مشکلی در پرداخت ثروت ملی ترکیه به طرف صهیونیستی ندارد! آیا این اوج ریاکاری نیست؟
انتهای پیام/