به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، در ادامه اطلاعات قطرهچکانی صهیونیستها از خسارات واردشده به آنها در نتیجه حملات ایران در جنگ 12روزه تحت عنوان «وعده صادق3» روزنامه عبری هاآرتص در گزارش جدید خود به بحران آوارگی اسرائیلیها پرداخته نوشت: تعداد زیادی از خانوادههای اسرائیلی در نتیجه حملات موشکی ایران در ژوئن گذشته که خسارات گستردهای به بار آورد، خانههایشان را از دست دادهاند و بدون سرپناه هستند.
همه چیز نابود شده است
مریم قدوره، زن فرانسوی ـ اسرائیلی که شش سال پیش بههمراه همسرش به فلسطین اشغالی مهاجرت کرده بود در گفتگو با روزنامه هاآرتص اعلام کرد: بعد از آنکه موشکهای ایرانی ماه گذشته خسارات گستردهای در شهرک رماتگان در تلآویو به بار آوردند، خانه ما هم کاملاً ویران شد و در یک لحظه همه چیز از بین رفت.
وی افزود: آنچه بیش از همه مرا آزار میدهد، از دست دادن خانهام نیست؛ بلکه از هم پاشیدن تار و پود زندگیام است و ما اکنون خانهای نداریم و در هتل زندگی میکنیم.
این زن اسرائیلی که تابعیت فرانسوی دارد تصریح کرد: هنوز نتوانستهایم غرامت مالی دریافت کنیم و رویههای اداری برای دریافت کمک هم بسیار طولانی است.
داستان آوارگی گسترده صهیونیستها
مارتین کراوس، یکی از شهرکنشینان صهیونیست در بئرالسبع که مورد حمله موشکی شدید ایران قرار گرفت هم بهنوبه خود اظهار داشت: خانهای که ما از 15 سال گذشته در آن زندگی میکردیم بر اثر حمله ایران کاملاً ویران شد و ما بهمعنای واقعی کلمه آواره هستیم؛ جایی که مدتی در خانههای اقوام و دوستان ماندیم و اکنون هم بلاتکلیف هستیم.
این شهرکنشین صهیونیست گفت: علاوه بر آن، خسارات وارده بر کسبوکار ما هم تأثیر گذاشته است و کارگاه سرامیکسازی که منبع اصلی درآمد ما بود ویران شده است و بار مالی سنگین بعد از این جنگ مانع از بازگشت ثبات به زندگی روزمره ما میشود.
وی تصریح کرد: وسایل ما در مکانهای مختلف پراکنده شده و ما یک برنامه روزانه ثابت نداریم، مجبوریم دائماً با ماشین از جایی به جای دیگر نقل مکان کنیم و آنچه بیش از همه دردناک است، فقدان ثبات و از دست دادن خانهمان است.
میندا رنگلوف، شهرک نشین 62 ساله صهیونیست در شهرک بت یام که آپارتمان او در نتیجه حملات ایران ویران شد گفت که من تنها یک روز بعد از حمله به سرعت به بلغارستان نزد دخترم رفتم و بعد از آرام شدن اوضاع به اسرائیل (فلسطین اشغالی) برگشتم تا برخی از وسایل خودم را جمع کنم؛ زیرا نتوانسته بودم هیچ چیز با خود ببرم.
کریستانیا، دختر این شهرک نشین صهیونیست که در بلغارستان زندگی میکند هم در گفتگو با خبرنگار هاآرتص اعلام کرد که ما از نظر مالی بسیار در مضیقه هستیم و هیچ پس اندازی نداریم. ما اکنون تلاش میکنیم تا غرامت مالی و کمک هزینه مسکن را از کابینه دریافت کنیم اما روند دریافت این حمایتها بسیار طولانی و دشوار است و مسئولان هم توجه کافی به وضعیت آوارگان ندارند.
روزنامه هاآرتص در گزارش خود تاکید کرد: بحران ناشی از حملات شدید ایران به اسرائیل فراتر از مرگ و میر و جراحات است و بحرانی که خانوادههای اسرائیلی دچار آن شدهاند نادیده گرفته میشود؛ جایی که تعداد زیادی از خانوادهها بیخانمان شدهاند و از بحرانهای فزاینده اقتصادی و روانی رنج میبرند، اما کابینه در رسیدگی به وضعیت آنها بسیار کند عمل میکند.
این رسانه عبری در گزارش دیگری هم اعلام کرد: اسرائیلیها جنگهای متعددی را از سر گذراندهاند و به آژیرهای حمله هوایی عادت دارند، اما جنگ با ایران متفاوت از همه جنگها بود. اولین موشک ایرانی که در این جنگ بهسمت اسرائیل (فلسطین اشغالی) شلیک شد، تنها به قلب تلآویو اصابت نکرد؛ بلکه ضربهای بزرگ به جامعه و روحیه جمعی اسرائیلیها بود و آنها را متوجه این موضوع کرد که اسرائیل در برابر حملات مصون نیست.
این رسانه صهیونیستی افزود: بهتر است وحشت جنگ و هزینهای را که اسرائیلیها در نتیجه اصابت موشکهای ایران بهروی رامات گان، طمره و همه شهرهای اسرائیل (فلسطین اشغالی) پرداختند، ببینیم. موشکهای ایرانی بهشکل وحشتناکی شکاف میان اسرائیل و غزه را کاهش داده و زمانی که شما شهرهای اسرائیلی را بعد از موشکباران شدن توسط موشکهای ایرانی تماشا میکنید، صحنههای ویرانی در غزه را به یاد میآورید.
هاآرتص تصریح کرد: تصاویر ویرانیهای تلآویو و رامات گان، یادآور ویرانیهای بیتلاهیا و شهر غزه است و اینجا باید بفهمیم ریختن یکونیم تن مواد منفجره بر سرتان چهمعنایی دارد. اگر اسرائیل به غزه، نه از دریچه وعدههای موهوم پیروزی کامل و ملاحظات امنیتی، بلکه از دریچه غیرنظامیان وحشتزده نگاه میکرد، ممکن بود درکی عمیقتر از پیامدهای ویرانگر جنگ پیدا کند.
انتهای پیام/