به گزارش خبرگزاری تسنیم از بیرجند، روز ملی فناوری اطلاعات، فرصتی است برای بازاندیشی در مسیر تحول دیجیتال کشور است و در این میان، ضرورت دارد نگاهی منطقهای به جایگاه فناوری در استانهایی چون خراسان جنوبی داشته باشیم. استانی که در نگاه اول شاید از مرکز توسعههای فناورانه دور به نظر برسد، اما در واقع دارای منابع انسانی توانمند، ظرفیتهای نهفته و ضرورتهای گریزناپذیری برای ورود به عرصه دیجیتال است.
در شرایطی که بسیاری از خدمات در کشور به سمت غیرحضوری و هوشمند شدن حرکت کردهاند، خراسان جنوبی نیز ناگزیر است تا خود را با این موج همراه کند. اما آیا آمادگی آن را داریم؟
فناوری؛ ابزار توسعه یا حلقهای گمشده در خراسان جنوبی؟
فناوری اطلاعات در خراسان جنوبی، هم یک فرصت استراتژیک و هم یک نیاز فوری است. پراکندگی جغرافیایی، روستاهای دورافتاده، کمبود نیروهای متخصص در برخی دستگاهها و ضعف برخی زیرساختهای سنتی، همه دلایلی هستند که استفاده از فناوری را از یک امکان به یک الزام بدل میسازند. اگر عدالت خدماتی، کاهش هزینهها، ارتباط مؤثر با دولت، تسریع امور آموزشی و درمانی و حمایت از تولید محلی را هدف بدانیم، فناوری اطلاعات میتواند شاهکلید تحقق این اهداف در استان باشد. اما به شرط آنکه با نگاهی راهبردی و متوازن به آن نگریسته شود.
زیرساخت داریم؛ اما کافی نیست
در سالهای اخیر، اقدامات قابلتوجهی در زمینه بهبود پوشش اینترنت در روستاها، ارتقاء خدمات ارتباطی و توسعه دولت الکترونیک انجام شده است. اما همچنان، کیفیت پایین اینترنت در مناطق مرزی، نبود فیبر نوری گسترده، اختلال در اتصال برخی ادارات به سامانههای ملی و کمبود مراکز داده محلی از جمله چالشهای موجود است.
فناوری زمانی میتواند پیشران توسعه باشد که زیرساخت آن پایدار، همگانی و بهروز باشد. در غیر این صورت، صرفاً ابزاری ناکارآمد در مسیر شعار خواهد ماند.
جوانان خراسان جنوبی؛ سرمایهای که در حال مهاجرتاند
دانشگاه بیرجند، دانشگاه صنعتی، و واحدهای علمی در قائن، فردوس و نهبندان، سالانه دهها فارغالتحصیل توانمند در حوزه آیتی، نرمافزار و هوش مصنوعی تربیت میکنند. اما عدم وجود بازار کار فناورانه بومی، فقدان شتابدهندههای مؤثر استانی و ضعف سرمایهگذاری خطرپذیر باعث شده بسیاری از این استعدادها راهی کلانشهرها شوند.توسعه فناوری در استان، بدون حفظ نیروی انسانی متخصص، صرفاً یک آرمان است و باید محیطی ایجاد کرد که جوان خراسانی، نه تنها در زادگاه خود بماند، بلکه رؤیاهای فناورانهاش را نیز همانجا دنبال کند.
خدمات دیجیتال، از کشاورزی گرفته تا سلامت
فناوری اطلاعات در خراسان جنوبی میتواند فراتر از امور اداری عمل کند. از کشت هوشمند در مناطق خشک گرفته تا بازاریابی اینترنتی برای صنایع دستی و محصولات بومی، از آموزش از راه دور برای مناطق روستایی تا پزشکی از راه دور در نقاط فاقد پزشک مقیم، همه و همه بستگی به این دارد که ما تا چه اندازه آمادگی پذیرش و پیادهسازی فناوری را داشته باشیم. در چنین مدلی، خدمات دیجیتال نه یک امتیاز برای شهروند شهری، بلکه سلاح برابری برای شهروند روستایی خواهد بود.
آینده از آن استانهایی است که دیجیتالی فکر میکنند
خراسان جنوبی، اگرچه در دسته استانهای کمتر برخوردار طبقهبندی میشود، اما در مسیر فناوری اطلاعات میتواند پیشرو باشد؛ به شرط آنکه نگاه ملی به آن تغییر کند و نگاه استانی نسبت به توانمندیهای خود اصلاح شود. فناوری اطلاعات، صرفاً ابزار نیست؛ فرهنگ است، راهبرد است و شانس دوباره برای مناطقی است که از مسیرهای سنتی توسعه، بازماندهاند. اگر امروز درست تصمیم نگیریم، فردا تنها تماشاچی سرعتی خواهیم بود که از ما گذشته است.
نسرین کاری؛ خبرنگار و فعال رسانه
انتهای پیام/ 257