به گزارش گروه عبری خبرگزاری تسنیم رون بن یاشای سرمقالهنویس روزنامه یدیعوت آحارانوت در شماره امروز، سهشنبه، خود نوشت: من از روی سرگرمی خواهان سرنگونی کابینه فعلی اسرائیل نیستم، اما حوادثی که طی چند روز اخیر شاهد آن بودم مرا به این نتیجهگیری سوق داد، نتیجهای که در طول زندگیام تاکنون به آن نرسیده بودم و آن این است که اسرائیل امروز در دست کابینهای دیوانه است.
در ادامه سرمقاله آحارانوت آمده است: واقعاً کابینهای عاقل در اوج جنگ در هفت جبهه مختلف، پرونده کودتای حقوقی را پیش نمیبرد و بهجای اتخاذ تصمیمات سرنوشتساز بهدنبال تفرقه بین جامعه به این شکل گام برنمیدارد تا بذر کینه و اختلاف را در صفوف جامعه بریزد.
کابینهای عاقل در اوج جنگ پیشنهاد معافیت 80 هزار جوان واجد شرایط سربازی اجباری را نمیدهد و حتی از این هم فراتر نمیرود و آنها را تشویق به بهرهمندی از حقوق و مزایای بودجهای که از جیب مالیاتدهندگان تأمین میشود، نمیکند،
این در حالی است که ارتش اسرائیل از کمبود دستکم 10 هزار نیروی نظامی رنج میبرد و تأکید میکند به این تعداد نیرو برای تأمین فعالیتهای امنیتی خود نیازمند است.
کابینهای عاقل بهدنبال از بین بردن بافت جامعه نمیرود.
در ادامه سرمقاله هم تأکید شده است: تمرکز بهروی بنیامین نتانیاهو بهعنوان مرکز و منبع این شرارت یک اشتباه است، کل این کابینه اینگونه است تمامی اعضای آن چنین هستند.
من از همه آنها میترسم، بهسادگی باید بگویم من از آنها میترسم، البته من تحلیل دلایل و انگیزههای این کابینه برای در پیش گرفتن چنین رویکرد حماقتباری را به زمان دیگری موکول میکنم اما تأکید میکنم که این رویکرد ما را بهسوی شرایط خطرناکی پیش میبرد،
بهطور مثال، شهر بشردوستانه که نتانیاهو و اسموتریچ از ارتش اسرائیل میخواهند آن را بین محورهای موراج و فیلادلفیا ایجاد کند، یکی از این حماقتها است،
(هدف این اقدام هرچه باشد) اسرائیل مجبور خواهد شد میلیاردها دلار برای احداث آن خرج کند، کنار آن مجبور خواهد شد زیرساختهای آب، فاضلاب و بیمارستان را برای صدها هزار فلسطینی در ابتدای اجرای این پروژه و یک میلیون فلسطینی در ادامه آن تأمین کند.
کنار زمان و هزینهای که تأسیس این اردوگاه بههمراه خود دارد، هنوز مشخص نیست که چه هدف نظامی یا چه منافعی برای اسرائیل بههمراه خواهد داشت.
یسرائیل کاتس وزیر جنگ بههمراه نتانیاهو نخست وزیر بر این باورند که متمرکز کردن فلسطینیان غزه در نزدیکی مرز مصر میتواند منجر به مهاجرت آنها از نوار غزه شود.
اسموتریچ امیدوار است که این کار بتواند به او و همفکرانش زمینی را جهت شهرکسازی در این منطقه فلسطینی بدهد،
اما باید گفت که تمامی اینها توهماتی بیش نیستند، چون هیچ دولت غربی حاضر به پذیرفتن دهها هزار آواره از غزه نیست چه برسد به اینکه این رقم صدها هزار نفر است.
در بخش دیگری از سرمقاله یدیعوت آحارانوت آمده است: اینایده که تشکیل شهری بسته و محصور در جنوب نوار غزه ساکنان آن را از حماس جدا خواهد کرد، یک ایده محال و غیرواقعی است.
همانطور که در المواصی و دیگر مناطق غزه هم در جریان توزیع کمکهای بشردوستانه شاهد آن بودیم، نیروهای غیرنظامی حماس بههمراه خانوادههای خود به این شهر بشردوستانه در جنوب محور موراج خواهند رفت و بعد از آن در آنجا شاهد جنگهای خیابانی با نیروهایی خواهیم بود که ما آنها را مسلح کردهایم.
تجربه ثابت کرده است کانالهای پالایشی که شاباک برای جلوگیری از ورود نیروهای حماس و اعضای دیگر گروههای مسلح فلسطینی به شهر بشردوستانه ایجاد میکند، کارآمدی خاصی نخواهد داشت، چون در گذشته نیز ساکنان شمال نوار غزه از آنجا به المواصی رفتند و میان آنها اعضای حماس هم بودند و زمانی که فرصت بازگشت به شمال نوار غزه پیدا کردند بهراحتی به آنجا بازگشتند.
بن یاشای در بخش دیگری از نوشتار خود آورده است: تا زمانی که حماس در فاصله 800متری سدیروت نشسته است، بهطور حتم همچنان این خطر وجود دارد، در واقع ما پیروزی را به یک پیروزی بسیار پرهزینه تبدیل کردهایم، این مسیر پیروزی ما را بهسوی شکست پیش میبرد. در هر نوع جنگی چه علیه گروههای مسلح و چه ارتشهای دولتی مرحله آخر جنگ سیاسی است این امر در مورد جنگ 7 اکتبر در هر 7 جبههاش هم باید منطبق باشد.
انتهای پیام/+