به گزارش خبرگزاری تسنیم از خرمآباد، بامدادان، هنوز خورشید رخ از پشت صخرهها ننموده، بوی سیب گلاب از شیارهای خاک سر برمیآورد. عطری رازآلود. گویی آفرینشی دیگر آغاز شده، با صدای خُرد باد در شاخههای سیب.
درختی قد کشیده در باغی که ریشهاش تا استخوانهای کوه فرو رفته است، بار گرفته؛ بارِ سیب. نه فقط میوه، که نشانهایست از پیوند دیرین انسان و زمین.
سیب گلاب، پوستش چون آهِ نسیم نازک است، و گوشتش، لبالب از شبنمی است که از حافظه باران آمده. رنگش سرخ است؛ نه از نور آفتاب، که از شرم خاک.
بروجرد، 2000 هکتار را به سیب سپرده. از این میزان، 700 هکتار را سیب گلاب زیر کشت برده. اکنون در تیرماه، فصل چیدن فرارسیده. فصل فروبردن دست در میان شاخسار، فصل لمس پوست نازک سیبی که اگر بیملاحظه برداشته شود، میشکند.
لرستان سرشار است از درختانی که ریشه در اسطوره دارند و در بروجرد باغ سیب نقش نگین دارد. سالانه بیش از 10 هزار تن سیب گلاب از این خاک برداشت و به استانهای تهران، اصفهان و همدان صادر میشود.
طبق گفته محمدحسن کیانیفر، مدیر باغبانی جهاد کشاورزی لرستان، حدود 4هزار هکتار از اراضی این استان زیرکشت باغات سیب است و از این مقدار 2هزار هکتار در بروجرد واقع شده است.
بنا به اعلام او لرستان سالانه 75 هزار تن سیب تولید میکند که از این مقدار، 20 هزار تن به سیب گلاب و 55 هزار تن نیز به سیب پاییزه اختصاص دارد.
بروجرد، این خاکِ کهنالگو، جایی است که زایش زمین در آن آیینی روزانه دارد، و باغدارانش، کاهنان خاموش این آییناند. از این مساحت 700 هکتار به سیب گلاب اختصاص یافتهاست. این رقم بروجرد را به یکی از قطبهای کشت این نوع سیب در غرب کشور بدل کردهاست.
هر هکتار سیب در لرستان لحظهای کوتاه از مکاشفه است و حاصل ماهها همزیستی میان انسان و درخت، میان خاک و آب، میان باد و صبر.
انتهای پیام/644/.