به گزارش خبرگزاری تسنیم از تبریز، در حالی که کنکور باید معیار سنجش علمی داوطلبان ورود به دانشگاه باشد، اما هرساله ابهامهای ساختاری، سیاستگذاریهای متغیر و فشارهای اقتصادی، این آزمون را به کابوسی برای خانوادهها و دانشآموزان تبدیل کرده است؛ کابوسی که از سالهای ابتدایی متوسطه آغاز میشود و تا دقیقه 90 انتخاب رشته ادامه دارد.
دغدغهای که از سال سوم آغاز میشود
این روزها کنکور دیگر صرفاً یک آزمون نیست، بلکه به یک «فرآیند فرسایشی» تبدیل شده است که زندگی بسیاری از دانشآموزان و خانوادهها را تحت تأثیر قرار میدهد. والدینی که فرزندانشان در سال سوم متوسطه تحصیل میکنند، از هماکنون درگیر چالشهایی هستند که باید تا سال کنکور تحمل کنند. مادر یکی از این دانشآموزان میگوید: پسرم در سال سوم دبیرستان است، اما حجم درسها، استرس تغییرات مداوم در شیوه برگزاری آزمون و ابهام در تأثیر معدل، از حالا ذهنش را بههم ریخته است.
افزایش هزینهها؛ از کتاب تا کلاس کنکور
یکی از مهمترین فشارهایی که خانوادهها با آن مواجه هستند، هزینههای نجومی کلاسهای کنکور، کتابهای کمکدرسی و آزمونهای آزمایشی است. این هزینهها بهویژه برای خانوادههای کمبرخوردار، سنگین و گاه غیرقابلتحمل است. در برخی مناطق، شهریه یک دوره کلاس کنکور معادل چند ماه حقوق یک کارگر ساده است. در این میان، مؤسسات آموزشی نیز با تبلیغات گسترده و وعدههای غیرواقعی، خانوادهها را در تنگنای تصمیمگیری قرار میدهند.
سیاستگذاریهای پرتناقض؛ قانونی که هر روز عوض میشود
یکی از عوامل تشدید استرس برای دانشآموزان و خانوادهها، تغییرات لحظهای در شیوهنامهها و مصوبات مربوط به کنکور است. در سالهای اخیر بارها شیوه تأثیر معدل، نوع و تعداد دفترچهها، نحوه انتخاب رشته و سهمیهها دستخوش تغییرات شدهاند؛ بدون آنکه اطلاعرسانی شفاف و جامعی به خانوادهها و داوطلبان داده شود. این تغییرات نه تنها موجب سردرگمی، بلکه باعث بیاعتمادی عمومی نسبت به نظام آموزشی نیز شده است.
ناهماهنگی آموزش و سنجش؛ معضل امتحانات نهایی
در کنار چالشهای کنکور، امتحانات نهایی نیز به گرهی کور در مسیر آموزشی دانشآموزان تبدیل شدهاند. شکایات متعددی از سوی خانوادهها و معلمان درباره سطح دشواری و ناسازگاری محتوای امتحانات نهایی با تدریسهای صورتگرفته در مدارس مطرح است. بهگفته یکی از معلمان دبیرستانی در تبریز، سؤالات طوری طراحی میشوند که انگار برای نخبهترین افراد کشور هستند، در حالیکه اکثر دانشآموزان نه آموزش لازم را دیدهاند و نه منابع شفاف و یکدستی در اختیار دارند.
روان فرسوده، ذهنی آشفته
در مجموع، آنچه بیش از همه دانشآموزان را آزار میدهد، نه صرفاً دشواری مطالب درسی، بلکه ابهام، بیثباتی، فشار روانی و هزینههای جانبی سیستم آموزشی و آزمونی کشور است. دانشآموزانی که باید در این سن، با انگیزه و آرامش به سوی آینده گام بردارند، زیر بار اضطراب، مقایسه، و ناکامی احتمالی له میشوند.
.
انتهای پیام/