به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، نشر علم ویراست تازهای از کتاب شناخته شده رسول جعفریان محقق تاریخ اسلام را با عنوان «حیات فکری ـ سیاسی امامان شیعه علیهمالسلام» منتشر و روانه بازار نشر کرد.
رسول جعفریان در این کتاب به بررسى زندگانى امامان شیعه و تحلیل جنبههاى فکرى و سیاسى آن پرداخته است. کتاب برای نخستین بار به زبان فارسى در سال 1343نوشته شده است.
نویسنده در 12 فصل کتاب ابتدا اطلاعاتى پیرامون نحوه ولادت و شخصیت امامان(ع) ارائه نموده و ضمن اشاره به برجستهترین ویژگى هر یک از معصومین(ع)، به بررسى اوضاع سیاسى و اجتماعى دوران آن حضرت پرداخته است.
جعفریان در مقدمه مفصل این اثر به بحث و بررسى پیرامون تشیع و رابطه آن با تاریخنگارى پرداخته است. وى معتقد است که شیعیان به موازات سایر مسلمانان، در تدوین دانشهاى اسلامى، مخصوصاًً تاریخ، کار خود را آغاز کردند. نحوه تاریخنگارى شیعه در آغاز عصر تدوین، آثار شیعى در سیره نبوى در قرون نخست، آثار فارسى امامى مذهبان از قرن هفتم تا دهم، تاریخنگارى در آستانه عصر صفوى، مقتلنویسى در دوره صفوى و قاجار از دیگر عناوینى مىباشند که نویسنده در مقدمه، به بحث و بررسى آنها پرداخته است.
در بخش اول کتاب سیره امام على(ع) مورد بررسى قرار گرفته است. نویسنده معتقد است که زندگى سیاسى و اجتماعى امام، الگویى در حد مدینه فاضله است، بدین معنا که سیره آن حضرت، یکى از بهترین روشهاى زندگى است که تاکنون در طول حیات انسانى تجربه شده است. وى یکى از مهمترین جلوههاى زندگى امام را زهدى دانسته که سراسر زندگى آن حضرت را پوشانده است؛ زاهدى که همه چیز دارد و مىتواند داشته باشد اما از همه آنها اعراض کرده است.
بخش دوم، به بررسى شخصیت امام حسن(ع) اختصاص یافته است. امام مجتبى(ع) و مسأله امامت، خصلتهاى مذهبى و سیاسى مردم کوفه، نخستین اقدامات امام در مقابل معاویه، درخواست صلح معاویه از ایشان، دلایل پذیرش صلح، متن صلحنامه و نحوه شهادت این امام همام، از جمله مسائلى است که مورد بحث قرار گرفته است.
در بخش سوم، زندگانى امام حسین(ع) بررسى شده است. از مهمترین امورى که در این بخش مورد بحث قرار گرفته، حکمت شهادت و امر سیاست است. نویسنده در این بخش به دنبال پاسخگویى به این سؤال است که اساساً حکمت شهادت امام حسین(ع)چه بوده است؟ آیا این شهادت، شهادتى سیاسى است یا معنوى؟
چگونگى مخالفت امام حسین(ع) با خلافت یزید، جزئیات اعزام مسلم به کوفه، حرکت امام به سمت عراق، مردم کوفه و فشار ابن زیاد بر آنها، ارزیابى این سفر، برخورد امام در برابر سپاه عراق، آگاهى از شهادت، انحرافات دینى و کربلا، آثار سیاسى رخداد کربلا در شیعه، حکمت شهادت امام(ع) از جمله عناوین مهمى هستند که در این بخش، مورد بحث و بررسى قرار گرفتهاند.
در بخش چهارم کتاب به جنبههایى از زندگانى امام سجاد(ع) نگریسته شده است. نویسنده بهرهگیرى امام چهارم(ع) از حربه دعا را مهمترین ویژگى ایشان بیان کرده است. وى معتقد است هنگامى که جامعه دچار انحراف شده، روحیه رفاهطلبى و دنیازدگى بر آن غلبه کرده و فساد سیاسى، اخلاقى و اجتماعى، آن را در محاصره قرار داده، امام سجاد(ع) توانسته است از دعا براى بیان بخشى از عقاید خود استفاده کند و بار دیگر تحرکى در جامعه براى توجه به معرفت، عبادت و بندگى خداوند ایجاد نماید. به اعتقاد وى، گرچه ظاهراً مقصود اصلى در این دعاها، همان معرفت و عبادت بوده، اما با توجه به تعابیرى که وجود دارد، مىتوان گفت که مردم مىتوانستند از لابلاى این تعبیرات، با مفاهیم سیاسى مورد نظر امام سجاد(ع) آشنا شوند.
سایر فصلهای کتاب نیز به زندگی امامان بعدی اختصاص دارد.
نشر علم چاپ پنجم این کتاب را در 330 نسخه روانه بازار نشر کرده است.
انتهای پیام/