خبرگزاری تسنیم ـ داوود فریادرس؛ در واپسین بزنگاههای تحولات امنیتی منطقه غرب آسیا، جنگ دوازده روزهای که میان ایران اسلامی و رژیم صهیونیستی به وقوع پیوست، نه صرفاً یک تقابل نظامی، بلکه تبلور یک صفآرایی عمیق راهبردی بود که هدف نهایی آن، انهدام ساختارهای حاکمیتی، نظامی و دفاعی جمهوری اسلامی ایران تلقی میشد. این تقابل، در سطحی فراتر از یک نزاع کلاسیک، جلوهای از مواجهه ارادههای تاریخی و تمدنی بود؛ جایی که جبهه مقاومت با تکیه بر عقلانیت راهبردی و فرماندهی بیبدیل رهبر انقلاب اسلامی، نهتنها از گردنه این نبرد عبور کرد، بلکه در فرآیندی پیچیده، دشمن متکبر را به عقبنشینی تحقیرآمیز واداشت.
رژیم صهیونیستی، در هیأت سگ هار امپریالیسم آمریکایی، هنگامی که با چوب تادیب اراده ملی و اسلامی ایران مواجه شد، گریخت و در پی این فرار، ایالات متحده –که در تمام معادلات منطقهای نقش آفرین پشت پرده است– مجبور به دخالت مستقیم شد تا مانع فروپاشی کامل هیمنه پوشالی متحد خود گردد. این رویداد، بار دیگر اثبات کرد که محور مقاومت، نه صرفاً یک مجموعه نظامی یا سیاسی، بلکه منظومهای از ارادههای ملّی و تاریخی است که با تکیه بر ایمان، پیوند مردمی و هوشمندی رهبری، قادر به شکست پیچیدهترین سناریوهای نظام سلطه است.
راهبرد بنیادین جمهوری اسلامی ایران در دهههای اخیر، مقابله با پروژههای تجزیهطلبانه و بیثباتسازی منطقهای بوده که عمدتاً از سوی قدرتهای استعمارگر غربی – اعم از اروپا و آمریکا – طراحی و هدایت شده است. ایران اسلامی، در کنار ایفای نقش ایجابی در بازسازی امنیت منطقهای، همواره به کشورهای همسایه نسبت به خطر نفوذ بیگانگان و بازی در زمین دشمن هشدار داده و ضرورت همگرایی منطقهای بر اساس منافع مشترک را یادآور شده است.
اکنون، پس از شکست رژیم صهیونیستی در جنگ مستقیم با ایران، صحنه جدیدی از توطئهها در حال شکلگیری است که هدف آن، تضعیف سوریه بهعنوان یکی از ارکان اساسی جبهه مقاومت میباشد. این مرحله از جنگ ترکیبی، با تمرکز بر ایجاد شکافهای اجتماعی، هویتی و سیاسی در سوریه، در واقع استمرار همان راهبرد کلان غرب برای تکهتکهکردن منطقه به اجزای ضعیف و وابسته است. لذا در این شرایط، اهمیت حفظ انسجام ملی و اجتماعی در کشورهای محور مقاومت، بیش از پیش برجسته میشود.
جمهوری اسلامی ایران، با اتکا به تجربه گرانسنگ خنثیسازی تهدیدات پیچیده، بهخوبی میداند که تنها راه عبور از این مرحله، تقویت پیوندهای اجتماعی، افزایش تعامل راهبردی میان دولتها و ملتهای همسو، و تأکید بر نقاط اشتراک فرهنگی، تاریخی و امنیتی است. هرچه این انسجام تعمیق یابد، ابتکارات دشمن در راهاندازی جنگهای نیابتی و بحرانسازیهای چندلایه ناکام خواهد ماند و سلطهطلبی آنها، بار دیگر در زمین حقیقت درهم خواهد شکست.
بدینسان، آینده ژئوپلیتیک منطقه را نه مهندسیهای غربی، بلکه اراده ملل مستقل و بیدار رقم خواهد زد. جمهوری اسلامی ایران، همچنان پرچمدار این مسیر است؛ مسیری که از عقلانیت ولایی، توان بازدارندگی ترکیبی و پیوند مردمی، نیروی خود را میگیرد و افق روشنی برای امت اسلامی و همه آزادگان جهان ترسیم میکند.
انتهای پیام/