به گزارش خبرگزاری تسنیم زاهدان، گُل بود به سبزه نیز آراسته شد! حکایت وضعیت بحرانی سیستان است که پس از سالها تحمل انواع فشارهای خشکسالی و طوفان ریزگرد و بیماری و بیکاری و ... اکنون به معضل قطعی برق نیز دچار شده است.
منطقه سیستان در حال حاضر با ترکیبی از چالشهای زیستمحیطی بیسابقه دست و پنجه نرم میکند که زندگی روزمره شهروندان را به مرز تحملناپذیری رسانده است. این چالشها عبارتند از:
- بحران خشکسالی هامون: قطع آب رودخانه هیرمند و خشکسالی فاجعهبار دریاچه هامون، به عنوان رکن حیات منطقه و تبدیل شدن هامون به کانون خلق بحران چند بعدی زیست محیطی اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و امنیتی منطقه
- بادهای 120 روزه و طوفانهای گرد و غبار: وقوع بادهای شدید 120 روزه که برای چندین ماه متوالی و در گرمترین ایام سال ادامه دارند، سیستان را به یکی از آلودهترین و طوفانیترین نقاط ایران و جهان تبدیل کرده است.
- گرمای طاقتفرسا: دمای هوا در حدود 50 درجه سانتیگراد و بعضاً بیش از آن، این منطقه را به یکی از گرمترین نقاط کشور و گاهی دنیا مبدل ساخته است.
نتیجه استمرار سالیان متمادی این وضعیت متقاطع، موج فزاینده مهاجرت، شیوع گسترده فقر و بیکاری و بیماری و معضلات سلامت عمومی و شیوع آسیبهای اجتماعی چون اعتیاد و حاشیهنشینی و در نهایت نارضایتی و ناامیدی مردم و آسیب به سرمایه اجتماعی نظام در این منطقه است.
افزایش بحران با قطعی برق
در این شرایط ، متأسفانه معضل قطعی برق نیز به این وضعیت بغرنج اضافه شده است. قطعی برق که منجر به قطعی آب(به دلیل عدم کارکرد پمپها) و عدم امکان استفاده از وسایل سرمایشی ضروری نظیر کولر در گرمای 50 درجهای میشود. این امر، وضعیت زیستی مردم را به شدت غیرقابل تحمل کرده است.
پیامدهای امنیتی و اجتماعی
افزایش مهاجرت از این منطقه که از به دلیل جغرافیای حساسیت امنیتی بالایی برخوردار است و هممرز با کشور افغانستان است، در شرایط کنونی و با توجه به اوضاع امنیتی و حساس کشور و شرایط جنگی، میتواند پیامدهای ناگواری در پی داشته باشد. خطر افزایش اعتراضات، خشونتهای احتمالی و فتنه افروزی معاندین، امنیت ملی را در این نقطه راهبردی تهدید میکند.
محدودیت اقدامات کلان و تمرکز بر پایداری برق: با توجه به عدم امکان اقدام عاجل و حل سریع علل کلان بحرانهای زیستمحیطی مانند خشکسالی و طوفانهای ریزگرد، دایره اقدام مسئولان در حال حاضر به مسائل خدماتی تحت کنترل آنها محدود میشود. در رأس این مسائل، پایداری و تأمین مستمر برق قرار دارد که حیاتیترین نیاز مردم در این شرایط است.
پتانسیل سیستان در انرژیهای نو و پارادوکس موجود
جای تأمل است که منطقه سیستان خود کانون و قطب پتانسیل انرژیهای نو در ایران و جهان محسوب میشود و در صورت برنامهریزی و سرمایهگذاری مناسب، نه تنها میتواند در حوزه برق به خودکفایی برسد، بلکه توان تقویت شبکه برق کشوری را نیز داراست؛ اما در سایه سومدیریت و کمبود قوانین و سرمایهگذاری کافی در این حوزه، اکنون مردم این منطقه به دلیل ناترازی برق کشوری، خود دچار قطعی برق شدهاند. مردم سیستان که سالها رنج شدید خشکسالی و طوفان را تحمل کردهاند، اکنون با رنج جدید و «دستسازی» روبرو گشتهاند که حاصل مدیریت نادرست منابع انرژی است که هزینه آن را مردم میدهند.
مستثنا کردن فوری و دائم منطقه سیستان از برنامه قطعی برق کشوری
لذا، با توجه به فوریت و حساسیت وضعیت، درخواست واضح این یادداشت، تمرکز حداکثری تلاشها و اختیارات:
- استاندار محترم (با استفاده از اختیارات جدید خود)
- نمایندگان مردم استان و سیستان در مجلس شورای اسلامی به ویژه نمایندگان منطقه سیستان
برای مستثنا کردن منطقه سیستان از هرگونه برنامه قطعی برق کشوری است.
انتظار میرود تمرکز و قدرت سیاسی اجرایی همه این مسئولین در ساختار قدرت، برای این اقدام و مهار بحران نارضایتی و تخفیف وضعیت بحرانی سیستان مجتمع شود.
تأمین پایدار برق، حداقل خدمتی است که میتواند بخش از رنج مردم را در این شرایط بحرانی التیام بخشد و از تشدید بحرانهای اجتماعی و امنیتی جلوگیری کند.
یادداشت از مجتبی جهاتیغ
انتهای پیام/