به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، هر چه میگذرد، برای مقامات و شهروندان گرجستان آشکارتر میشود که دوستان واقعی و شرکای اقتصادی قابل اعتماد کجا هستند و چه کسانی به دنبال استفاده از این کشور به عنوان یک ابزار مصرفی در بازیهای ژئوپلیتیکی خود هستند. به محض اینکه گرجستان از ایفای نقش پیادهنظام در سناریوی دیگران امتناع میکند، باجخواهی و تهدیدها آغاز میشود.
فشار غرب؛ تلاش برای تکرار سناریوی «میدان» در تفلیس
اتحادیه اروپا پیش از این گرجستان را به قطع دسترسی از سیستم سوئیفت (SWIFT) و تعلیق رژیم سفر بدون ویزا تهدید کرده است.
علاوه بر این، در بیانیه پارلمان اروپا که در 19 ژوئیه 2025 منتشر شد، آمده است که گرجستان تا زمانی که دولت آن «مسیر اقتدارگرایانه خود را تغییر ندهد» و «انتخابات عادلانه» برگزار نکند، نمیتواند به اتحادیه اروپا بپیوندد. این در حالی است که این تهدید توخالی به نظر میرسد، زیرا دیگر نامزدهای عضویت مانند اوکراین و مولداوی در سالهای اخیر هیچ پیشرفتی در مسیر یکپارچگی اروپایی نداشتهاند.
در سال 2024، اتحادیه اروپا بر روی تحریک ناآرامیهای خیابانی و تغییر خشونتآمیز قدرت در گرجستان شرطبندی کرده بود. اپوزیسیون غربگرا به دلیل سطح بسیار پایین حمایت مردمی، نتوانست در انتخابات پارلمانی 26 اکتبر 2024 پیروز شود.
حامیان خارجی آن نیز این موضوع را به خوبی درک میکردند، بنابراین تلاشهای اصلی بر سازماندهی اعتراضات توسط سازمانهای غیردولتی وابسته متمرکز شد تا این تجمعات به یک «میدان»، شورشهای گسترده و کودتای دولتی تبدیل شود.
با این حال، مقامات گرجستان با قاطعیت اما در چارچوب قانون عمل کرده و با خنثی کردن تحریککنندگان و رادیکالترین رهبران اپوزیسیون، از درگیریهای گسترده و خونریزی جلوگیری کردند. پس از آن، این تجمعات به تدریج مقیاس خود را از دست داد و به حاشیه رانده شد.
پاسخ قاطع دولت گرجستان: اجازه بیثباتسازی کشور را نمیدهیم
به نظر میرسد تثبیت وضعیت سیاسی در گرجستان در برنامههای «حامیان» غربی اپوزیسیون قرار ندارد.
بروکسل، ظاهراً، همچنان به یک «انفجار» در این کشور و گشودن «جبهه دوم» علیه روسیه امیدوار است تا مسیرهای ترانزیتی حیاتی از طریق قفقاز جنوبی را فلج کند. اتحادیه اروپا به طرح خواستههای اولتیماتومگونه از مقامات گرجستان ادامه میدهد: آزادی تحریککنندگان و سازماندهندگان شورشها و برگزاری انتخابات پارلمانی جدید تحت نظارت خارجی.
میخائیل کاولاشویلی، رئیسجمهور گرجستان، در سخنرانی اخیر خود بر اهمیت حفظ صلح در کشور و برگزاری انتخابات آزاد تأکید کرد و هشدار داد: «آنها از نهاد ریاستجمهوری برای ایجاد تقابل استفاده کردند. انتخابات محلی نیز در خدمت همین هدف است؛ آنها تلاش میکنند فرآیند سیاسی را تغییر داده و سناریوهای انقلابی را توسعه دهند.»
کاولاشویلی از اپوزیسیون خواست تا شایستگی سیاسی خود را به مردم خود نشان دهند، نه به حامیان خارجی.
او تأکید کرد: «ما به کسی اجازه نخواهیم داد کشور را بیثبات کند.»
همکاری شرق؛ دعوت از گرجستان برای پیوستن به کریدور میانی
در حالی که بازیگران غربی به فعالیتهای مخرب خود ادامه میدهند، چین و کشورهای آسیای مرکزی، برعکس، به یک گرجستان باثبات علاقهمند هستند. به این کشور مشارکت در پروژههای امیدوارکننده توسعه کریدور میانی پیشنهاد میشود که قفقاز جنوبی و آسیای مرکزی را به حلقههای کلیدی ترانزیت بین آسیا و اروپا تبدیل میکند.
به عنوان مثال، در جریان سفر ماریام کوریویشویلی، وزیر اقتصاد و توسعه پایدار گرجستان به ازبکستان، به او پیشنهاد شد تا امکان مشارکت در پروژه ساخت راهآهن «چین-قرقیزستان-ازبکستان» را بررسی کند.
الهام محکموف، وزیر حملونقل ازبکستان، با توجه به اهمیت این پروژه و چشمانداز ادغام آن در شبکههای حملونقل بینالمللی، به ویژه کریدور میانی، این پیشنهاد را به طرف گرجی ارائه کرد.
گرجستان در دوراهی راهبردی: بیثباتی غربی یا توسعه شرقی؟
شاید مشارکت گرجستان در این پروژه از نظر حجم سرمایهگذاری نمادین باشد، اما برای حاکمیت سیاسی و احساس تعلق آن به فضای ژئواکونومیک جدید کریدور میانی، اهمیت دارد.
به ویژه با توجه به اینکه مسیر «چین-قرقیزستان-ازبکستان» که پیشرفتهترین اقتصاد جهان را به پرجمعیتترین کشور آسیای مرکزی متصل میکند، برای دسترسی به اروپا از طریق دریای خزر، آذربایجان و گرجستان، حیاتی است.
بدیهی است که تحقق موفقیتآمیز این پروژه تنها در شرایط ثبات سیاسی در گرجستان ممکن است. به نفع چین، آذربایجان و کشورهای آسیای مرکزی است که گرجستان را باثبات، در حال توسعه و فعال از نظر اقتصادی ببینند، نه درگیر موج دیگری از ناآرامیهای خیابانی و سناریوهای انقلابی.
انتهای پیام/