به گزارش خبرنگار اعزامی تسنیم از مسیر پیاده روی اربعین حسینی، اربعین، نه فقط یک مراسم مذهبی، بلکه یک اجتماع جهانی از دلدادگان اباعبدالله الحسین(ع) است؛ گردهمایی عظیمی که دلهای عاشق را فارغ از مرز، زبان و سن کنار هم جمع میکند.
در میان میلیونها زائر، صحنههایی چشمنواز از نوزادان و کودکان همراه خانوادههایشان دیده میشود که در گرمای عراق، در میان جمعیت خستگیناپذیر، پا به پای عاشقان حرکت میکنند. گویی این دلهای کوچک نیز با عشقی غریزی، راه کربلا را پیدا کردهاند.
با شروع راهپیمایی اربعین، شاهد حضور گسترده خانوادههایی هستیم که با کالسکهها، نوزادان را همراه خود آوردهاند یا کودکان نوپا را بر دوش و آغوش میکشند.
مادران با چفیههایی که صورت کودکشان را از آفتاب میپوشاند و پدرانی که با صبر، بار خستگی را به جان میخرند تا فرزندانشان را در این مسیر تربیت کنند. در برخی موارد حتی شاهد حضور خانوادههایی با دو یا سه کودک خردسال هستیم.
فاطمه حسینی، مادر 28 سالهای از اصفهان که نوزاد چند ماههاش را در آغوش دارد، در گفتوگو با ما میگوید: خیلیها میپرسند چرا بچهات را در این شرایط سخت آوردی، ولی من باور دارم که همین لحظات برای شکلگیری روحیه و شخصیت او مؤثر است. ما آمدهایم تا این عشق از شیر در وجودش نفوذ کند.
در مسیر نجف به کربلا، با حاج علی حیدری، پیرمرد 65 سالهای از دزفول برخورد کردیم که با خانواده و نوه چهار سالهاش همراه بود. او گفت: وقتی بچهها را اینجا میبینم، قلبم آرام میگیرد. این نسل، ادامهدهنده راه حسین است. تربیت عاشورایی از همینجا شروع میشود. خود من بارها آمدهام، اما این بار که نوهام را آوردهام، حس دیگری دارم.
از میان جمعیت، دخترکی با لباس سبز رنگ و سربند «یا رقیه(س)» توجهمان را جلب میکند. مادرش، سمیه صادقی از تهران، میگوید: دخترم تنها سه سال دارد، ولی با عشق به رقیه(س) بزرگ شده. به او گفتهام این راه، راه دختری است که با دل کوچک خود، بزرگترین مصیبتها را تحمل کرد.
در گوشه و کنار مسیر، موکبها نهتنها برای بزرگترها که برای کودکان نیز برنامههای خاصی تدارک دیدهاند. ایستگاههایی برای استراحت مادران و تعویض پوشک، بازیهای ساده کودکانه، بستههای پذیرایی مخصوص بچهها، و حتی گروههایی که با نغمههای کودکانه، مفاهیم عاشورایی را به زبان ساده منتقل میکنند.
در یکی از این ایستگاهها، کودکان با لباسهای سیاه و سربندهایی مانند «یا حسین» یا «لبیک یا زینب»، دور هم نشستهاند و با شوق از امام حسین(ع) میخوانند. یکی از خادمین موکب میگوید: ما باور داریم که باید از همین سنین کودکان را با مفاهیم دین و مقاومت آشنا کرد. در این مسیر، آموزش تنها با زبان نیست، بلکه با دیدن و لمس کردن فضاست.
نقش این حضور در تربیت دینی
حضور کودکان در چنین فضای معنوی و مردمی، نقشی بیبدیل در تربیت دینی و اخلاقی آنان دارد. روانشناسان مذهبی معتقدند که کودک با دیدن این شور و حرکت جمعی، احساس تعلق به یک باور مشترک پیدا میکند. او میآموزد که دین تنها نماز و عبادت در خانه نیست، بلکه زندگی در متن جامعه و در کنار مردم مؤمن است.
همچنین، لمس سختی راه، مشاهده مهربانی خادمان، همراهی با پدر و مادر در سختترین شرایط، همه و همه خاطراتی میسازند که تا سالها در ذهن کودک باقی میماند. خاطراتی که شاید ریشه ایمان او در آینده شوند.
اربعین نه فقط برای بزرگسالان، بلکه برای کودکان فرصتی طلایی است؛ فرصتی برای ساختن هویت، تجربه عشق به اهل بیت، و یادگیری مفاهیم عمیق انسانی. حضور نوزادان و کودکان در این مسیر، نه یک سختی، بلکه یک سرمایهگذاری تربیتی برای آینده است. نسل امروز، گامهای کوچک اما استوار خود را در مسیر حسین(ع) برمیدارد تا در آینده، وارثان حقیقی این راه باشند.
گزارش: محمد امین عالی پور
انتهای پیام/864/.