به گزارش خبرگزاری تسنیم، در میان خیل عظیم زائرانی که با پای دل به سمت کربلا در حرکتاند، کودکانی دیده میشوند که با معصومیت و خلوص وصفناشدنی، یا پا به پای پدر و مادرشان گام برمیدارند، یا خود دست به کار خدمت به زائران شدهاند. اربعین برای این کودکان، نه فقط یک مسیر، که کلاس بزرگی از عشق، ایثار و ادب است.
همقدم با پدر و مادر در مسیر عشق
کودکانی که در مسیر نجف تا کربلا گام برمیدارند، تنها همراهان والدین نیستند؛ آنان شاگردان کوچک مکتب حسینیاند. بعضی در کالسکه، برخی بر دوش پدر، و بسیاری با پاهای کوچک اما استوار، خستگیناپذیر در جادهای قدم میگذارند که جز با عشق به امام حسین(ع) نمیتوان آن را پیمود. چهرههای معصومشان، خسته اما سرشار از نور و شوق زیارت است.
موکبداری کوچک اما پرمحتوا
در گوشه و کنار مسیر، موکبهایی کوچک به چشم میخورد که گردانندگان آنها کودکانی هستند که با دستهای کوچک خود، آب، خرما، شکلات یا یک لیوان چای به زائران تعارف میکنند. گاه میزی ساده و یک سینی کوچک کافیست تا این خادمان کوچک، در کنار بزرگترها، سهم خود را از میزبانی اربعین ادا کنند.
خدمت با یک بسته دستمال کاغذی
برای خدمت در راه حسین(ع)، نیاز به امکانات بزرگ نیست. کودکی که یک بسته دستمال کاغذی در دست دارد و آن را به زائری تعارف میکند تا عرق از پیشانی بزداید، در واقع در حال مشق ایثار است. آنها آموختهاند که محبت به زائر امام (ع)، عبادت است و خدمت، افتخار. این صحنهها، بارها دل زائران را لرزانده و اشک بر دیدهشان نشانده است.
کلاس تربیت در مسیر کربلا
در مسیر اربعین، کودک بودن مانع درک عظمت راه نمیشود. کودکانی که با پدر و مادر راهی شدهاند، به چشم میبینند که چگونه عشق به اهلبیت(ع)، انسان را به حرکت درمیآورد. آنها در کنار یادگیری معنویت، ادب و مهربانی، درس خدمت، فروتنی و وفاداری به ولایت را نیز میآموزند؛ درسی که هیچ مدرسهای بهتر از اربعین نمیتواند آن را آموزش دهد.
اربعین، مکتب تربیت نسلی حسینی
اربعین، فقط راهپیمایی نیست؛ دانشگاهی است که کودک و بزرگسال را در کنار هم تربیت میکند. کودکانی که امروز با لیوانی آب یا یک دستمال، زائر را خوشحال میکنند، فردا مردان و زنانی خواهند شد که در مسیر اهلبیت(ع) قدم برمیدارند و حافظان راه حق خواهند بود. این نسل، در سایه محبت حسین(ع)، با معصومیت آمیخته با معرفت، آیندهای روشن برای امت اسلامی ترسیم خواهد کرد.
انتهای پیام/511/