به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، سومین رویداد آیینی محرم شهر بیش از 2 هفته در میدان آزادی تهران برگزار شد و شب گذشته با برگزاری اجتماع بزرگ اربعینیها و بدرقه زوار پیادهروی اربعین به کار خود پایان داد. رسالت بوذری مجری تلویزیون که اجرای ثابت برنامه «محرمشهر» را برعهده داشت در حاشیه این مراسم گفتوگویی داشت.
بوذری در گفتوگو با خبرنگار تسنیم اشاره کرد که طیفهای مختلف مردم میهمان این مجلس عزای سیدالشهدا شدند. او بیان کرد: نکته مهمی که میخواهم اشاره کنم این است که طیفهای مختلف مردم مثل یک رنگینکمان، با مدلهای مختلف به مصداق «حب الحسین یجمعنا» در محرم شهر گردهم آمدند. این موضوع از هر چیزی برای من جذابتر است؛ کسی نگفت چرا این مدلی هستی؟ چرا با این پوشش آمدهای؟ و ... به عبارت دیگر، همه زیر خیمه امام حسین آمدند و در این صورت است که همه چیز درست میشود؛ پوشش هم درست میشود، ظاهر هم درست میشود و ... در اینجاست که قلبها با سیدالشهدا ارتباط میگیرد.
وی اضافه کرد: فراموش نکنید که زبان مشترک اهل بیت با ما، «قلب» است و چون همه آدمها قلب دارند، خواه یا ناخواه با اهل بیت ارتباط برقرار میکنند. در حقیقت، زیر خیمه امام حسین همه چیز درست میشود؛ فقط باید اجازه بدهیم همه دور هم و در زیر خیمه سیدالشهدا جمع بشوند. محرم شهر چنین فضایی را ایجاد کرد و طیفهای مختلف مردم را به میدان آزادی آورد.
او در پاسخ به این سوال که اجرای میدانی چه فرقی با اجرای استودیویی دارد و دلگویههای او با امام حسین از کجا برآمده است، تأکید کرد: معتقدم وقتی روی صحنه میایستید، فرقی ندارد که صحنه کوچک باشد یا بزرگ؛ حتی فرقی ندارد که هزاران نفر بیننده شما باشند یا 10 نفر؛ شخصاً در هر صحنهای که دعوت بشوم و قصد اجرای آن را داشته باشم، فکر میکنم آن صحنه، آخرین اجرای من است و برایم فرقی نمیکند چند نفر جلوی من نشسته باشند. از سویی دیگر، تلاش میکنم وقتی برای صاحب و اربابم حرف میزنم، باید همه توانم را بگذارم. تصور میکنم که گویا حضرت این صحنه را تماشا میکند و من مسئولیت اجرای آن را برعهده دارم.
بوذری تاکید کرد: بنابراین باید بپذیریم که اولاً صحنه کوچک نداریم و ثانیاً زمانی که از اهل بیت حرف میزنیم، آنها را ناظر بر آن صحنه ببینیم. در آن صورت است که ادب ما و مدل حرف زدن ما فرق میکند.
این مجری صدا و سیما درباره اهمیت مطالعه درباره اهل بیت برای اجرای مذهبی سخن گفت و تاکید کرد: سروکار روزانه من با کتاب است و زندگیام با خواندن، شنیدن و بهگزین کردن پیوند خورده است. با این حال، عمد دارم که توسل شب بعدی اجرایم را بدانم، چرا که معتقدم نباید حرف تکراری زد، مگر آن جایی که امضای مجری است. یعنی روایتی را بخوانم که حداقل در ذهن 5 نفر باقی بماند. البته این موضوع مزیت نیست و وظیفه یک مجری است که مطالعه مستمر داشته باشد و حرف تازه بزند.
انتهای پیام/