به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهد، شهید سید مرتضی آوینی، نه فقط یک مستندساز یا راوی روزگار جنگ، که «سید شهیدان اهل قلم» و پرچمدار جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی بود. مردی که با ایمان و بصیرت و با عشقی سوزان به این خاک و مردمانش، روایت را به سلاحی آخته در پاسداری از حقیقت بدل ساخت، باور داشت که «آنکس که در وادی حق قدم میزند، شکست ندارد» و همین یقین، قلمش را به شمشیری برنده در میدان کارزار روایتها بدل میکرد.
مردی که خود را وامدار آن حماسه می دانست؛ حماسهای که از خرمشهر تا قدس، از فکه تا مرزهای غزه، جاری است. مجاهدی که می گفت: من باور دارم؛ همانگونه که در میدان مین و آتش، دیدهام؛ روایت، خودِ جهاد است. جهادی که سنگرش، قلم و دوربین است و گلولههایش، کلمات، آوینی در قلب حماسهها میایستاد. در سنگرهای خاموش جبهه و پشت دوربین روایت فتح، در پاسداشت ایستادگی ملت ایران در نبردهای ظلم و دشمنان خاک و وطن.
امروز که از ظلم و جنگ تحمیلی دوازده روزهی صهیونیستها بر ملت مظلوم سخن میگوییم، باید بدانیم که با منطقِ آوینی، روایتِ مقاومت و استقلالخواهی مردم ایران چه بسا از اساسِ نبرد در میدان مهمتر است. وطندوستی او، در افق بلند انقلاب معنا مییافت. وطنی که سنگرش ایمان مردم است و سلاحش، حقیقت.
در مکتب آوینی، خبرنگاری جهاد بود.جهادی که، به قول خودش، «در متن زندگی جاری است و خون دل میطلبد.» از ما میخواست در میدان روایت، همچون رزمندگان خط مقدم، بیپروا و تمامقد بایستیم. خبرنگارِ راه انقلاب، اگر میخواهد به قله برسد، باید همچون او، با اخلاص و شجاعت و عشق به میهن، حقیقت را روایت کند؛ حقیقتی که حماسه را زنده میدارد و چراغ فردا را میافروزد.
آوینی، یادآور این مهم است که «هنر، جز به قصد حقیقت، حرمت ندارد» و راوی انقلاب، جز با ایمان و وطندوستی، شایسته این نام نخواهد شد.
مهدی شاد، رئیس بسیج رسانه خراسان رضوی
انتهای پیام/282/.