به گزارش خبرگزاری تسنیم از دامغان، راهپیمایی دلدادگا اربعین که با همراهی نهادهای مردمی برگزار شد، جلوهای از وحدت و همبستگی شیعیان در پاسداشت فرهنگ عاشورا بود.
از ویژگیهای بارز این مراسم، حضور گسترده تمامی سنین بود؛ از کودکانی که علمهای کوچک بر دوش داشتند تا پیرمردانی که با عصا و اشک، قدمهایشان را با یاد شهدای کربلا هماهنگ میکردند.
زنان دامغانی نیز با نوحههای جانسوز و سینهزنیهای هماهنگ، فضایی آکنده از عاطفه و ایمان آفریدند. این صحنهها گواهی بر تداوم نسلبهنسلِ ارادت به سیدالشهدا (ع) در این دیار کهن بود.
در طول مسیر، مواکب مردمی با ارائه چای گرم، خرما و نذورات، میزبانی گرمی از زائران کردند. یکی از این مواکب بهنام «موکب الشهدا» توسط خانوادههای شهدای دامغان اداره میشد و با نصب تصاویر شهدا، پیوند ناگسستنی بین قیام حسینی و فرهنگ شهادت را یادآوری میکرد. همچنین، ایستگاههای صلواتی با شعار «یا زائر یا حسین، سلام ما را به امامت برسان» حالوهوایی از مسیر نجف تا کربلا را تداعی میکردند.
پس از پیمودن مسیر، زائران در حرم امامزادگان محمد و جعفر (ع) گرد آمدند تا با قرائت زیارت اربعین گویی خود را در کنار بارگاه اباعبدالله (ع) ببینند.
این راهپیمایی نه تنها یک حرکت نمادین، بلکه بازتابی از عمق باورهای دینی مردم دامغان بود. شهری که با پیشینه تاریخی و مذهبی غنی، هر ساله در ایام اربعین، خود را بخشی از کاروان عشق میداند.
آنچه در این روز در دامغان رخ داد، تنها یک پیادهروی نبود، بلکه تجلی «کربلایی شدن» دلهایی بود که جغرافیا نتوانسته فاصلهای میان آنها و امامشان ایجاد کند. همانگونه که یکی از پیرمردان شرکتکننده گفت: ما اگرچه جاماندهایم، اما دلهایمان در کربلاست.
انتهای پیام/363/