به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، با دریافت گزارشی مبنی بر فرار دختر 17ساله از خانه و شبگذرانی او در پارک، موضوع بهطور ویژه در دستور کار مأموران کلانتری و واحد مشاوره پلیس قرار گرفت.
این دختر نوجوان پس از یافتهشدن توسط پلیس، در گفتوگویی بغضآلود بیان کرد: پنج سال پیش پدرم فوت شد و مادرم که پرستار است، بعضی شبها شیفت کاری دارد. مدتی است که مادرم ازدواج مجدد کرده است، اما همسر جدید او بارها در غیاب مادرم سعی کرده است به من برای نیت شوم شیطانی نزدیک شود، هر بار بهناچار پشت در اتاقم کمد یا میز میگذاشتم تا شبها با خیال راحت بخوابم، وقتی موضوع را به مادرم گفتم، او باور نکرد و همه چیز را انکار کرد، دیشب که مادرم شیفت بود، از ترس و نگرانی، خانه را ترک کردم و در پارک ماندم.
این دختر جوان با چشمانی پر از اشک ادامه داد: دیگر احساس امنیت ندارم، خانهای که باید پناهگاهم باشد، برایم به کابوس تبدیل شده است.
توصیههای پیشگیرانه از زبان کارشناس
سرهنگ سحر اسفندیاری، کارشناس مسائل اجتماعی و انتظامی در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی تسنیم ضمن ابراز نگرانی از این اتفاق گفت: فرزندان در هر سنی، بهویژه در دوران نوجوانی، والدین را پناهگاه و نخستین منبع حمایت خود میدانند. زمانی که خانواده دچار بحرانهایی مثل فوت همسر یا طلاق میشود، مسئولیت والد باقیمانده سنگینتر خواهد بود. او باید بداند که امنیت روانی و جسمی فرزند، مهمترین سرمایهای است که باید از آن محافظت کند. ازدواج مجدد یک انتخاب شخصی است، اما اگر بدون مشاوره، زمان کافی برای شناخت و توجه به نیازهای فرزند صورت گیرد، میتواند زمینهساز آسیبهای جبرانناپذیر شود.
او ادامه داد: والدین باید بدانند که قبل از تشکیل زندگی جدید، فرزندانشان را در نظر بگیرند و رفاه و امنیت آنان را بهعنوان اولویت نخست در نظر داشته باشند. متأسفانه در بسیاری از پروندهها مشاهده کردهایم که بهدلیل شتاب در ازدواج مجدد، فرزندان در محیط خانه احساس ناامنی میکنند، این ناامنی میتواند بهشکل ترس، اضطراب، افسردگی و حتی بروز رفتارهای پرخطر مانند فرار از خانه خود را نشان دهد.
اسفندیاری با اشاره به ضرورت مشاوره پیش از ازدواج مجدد گفت: والدی که قصد ازدواج مجدد دارد، حتماً باید از مشاوران متخصص کمک بگیرد تا شناخت دقیقتری از شخصیت، گذشته و رفتارهای فرد مقابل به دست آورد. ازدواجهای عجولانه و بدون بررسی کافی، بهویژه زمانی که پای فرزند یا فرزندان در میان است، میتواند به بحرانی جدی در خانواده تبدیل شود.
او همچنین بر گفتوگوی صادقانه با فرزندان تأکید و اضافه کرد: لازم است والدین قبل از هر تصمیم جدی با فرزندان خود صحبت کنند، نگرانیهایشان را بشنوند و به آنها اطمینان دهند که احساسات و امنیتشان نادیده گرفته نخواهد شد. بیتوجهی یا انکار صحبتهای فرزند، مثل همین پرونده، میتواند باعث شود نوجوان احساس کند تنهاست و پناهگاهی ندارد.
این کارشناس با تصریح به لزوم توجه به نشانههای هشداردهنده متذکر شد: اگر فرزندی درباره رفتار نامناسب یا تهدیدکننده ناپدری یا نامادری چیزی بیان میکند، والدین نباید آن را انکار کنند. کوچکترین اشاره فرزند باید جدی گرفته شود. بیتوجهی به این نشانهها در بسیاری از پروندهها زمینهساز وقوع حوادث تلختر شده است.
وی در ادامه افزود: فرزندان باید احساس کنند فضای امنی برای گفتوگو دارند. والد باید بهگونهای رفتار کند که نوجوان یا کودک بدون ترس از سرزنش، بتواند دغدغههایش را بیان کند. اگر فرزند سکوت کند و آسیبها را درون خود نگه دارد، این فشار روانی دیر یا زود بهشکل پرخاشگری، انزوا یا رفتارهای پرخطر بروز خواهد کرد. آموزش به فرزندان درباره مرزهای شخصی و حقوق جسمی نیز اهمیت بالایی دارد. باید به نوجوانان یاد داده شود که بدن آنها متعلق به خودشان است و هیچکس ـ حتی افراد نزدیک خانواده ـ حق تعرض به آن را ندارد، این آموزشها به فرزند قدرت "نه گفتن" و درخواست کمک میدهد.
اسفندیاری با توجه به نقش مشاوره در زمان بحران گفت: والدی که با چنین شرایطی روبهرو میشود، نباید تصور کند میتواند بهتنهایی از پس همه مسائل برآید. مشاوران پلیس، روانشناسان و مراکز مشاوره خانواده آماده هستند در این مسیر همراهی کنند و از وقوع حوادث تلختر جلوگیری شود. انکار یا سکوت، بههیچوجه راهحل نیست، بسیاری از والدین از ترس آبرو یا فشار اجتماعی، مشکلات درون خانواده را پنهان میکنند، این پنهانکاری باعث میشود بحران عمیقتر شود و در نهایت فرزند آسیب بیشتری ببیند، باید یاد بگیریم که پذیرش مشکل، نخستین گام برای حل آن است.
وی گفت: ازدواج مجدد بهخودیخود پدیده منفی نیست، اما اگر بدون مسئولیتپذیری و توجه به نیازهای فرزندان انجام شود، میتواند خانه را از مأمن آرامش به محیطی ناامن تبدیل کند. والدین باید بدانند که هیچ تصمیم شخصی نباید آینده و امنیت فرزندان را تحتالشعاع قرار دهد. امروز بیش از هر زمان دیگر نیازمند آن هستیم که فرهنگ مشاوره، گفتوگوی صادقانه در خانواده و آموزش مهارتهای زندگی پیش از ازدواج در جامعه گسترش یابد. سلامت و امنیت خانواده، ضامن سلامت جامعه است.
انتهای پیام/+