به گزارش دفتر منطقهای خبرگزاری تسنیم، «اریک مارکلی»، رئیس دفتر سازمان همکاریهای توسعهای و بشردوستانه وزارت خارجه سوئیس، بازگشایی و فعالیت دفتر این سازمان در کابل را مثبت ارزیابی کرد و اظهار داشت: بهترین راه برای کمک به مردم افغانستان، حضور در این کشور است.
وی تاکید کرد: میان سیاست و کمکهای بشردوستانه مرز روشنی وجود دارد و دفتر کابل، صرفاً بر امور امدادی متمرکز است.
مارکلی ریاست یک تیم 15 نفره را در دفتر کابل برعهده دارد که شامل پنج کارمند سوئیسی و 10 کارمند افغان است. در میان کارمندان افغان، سه زن نیز مشغول به کار هستند که طالبان همکاری آنها با این دفتر را پذیرفته است.
رئیس دفتر سازمان همکاریهای توسعهای و بشردوستانه وزارت خارجه سوئیس، در بخشی از صحبتهایش اذعان داشت اخراج اجباری صدها هزار مهاجر افغان از پاکستان و ایران میتواند بحران انسانی را در افغانستان تشدید کند.
وی همچنین معتقد است همکاری با افغانستان نباید تنها به اخراج پناهجویان محدود شود.
روزنامه «نویه زوریخه سایتونگ» نیز نوشت سوئیس پس از چهار سال غیبت، در فروردینماه (مارس) سال جاری همکاریهای خود را با حکومت طالبان از سر گرفته است. سوئیس نخستین کشور غربی است که با عنوان «دفتر کمکهای بشردوستانه»، در افغانستان حضور مییابد.
پس از تسلط دوباره طالبان در سال 2021، سوئیس دفاتر خود را در افغانستان تعطیل و کارمندانش را از این کشور خارج کرد. پس از آن خدمات کنسولی به شهروندان افغانستانی از طریق سفارت سوئیس در پاکستان ارائه میشد.
با این حال، کمکهای بشردوستانه سوئیس به افغانستان ادامه یافت و پس از تحولات سیاسی، تمرکز اصلی آن بر کمکهای فوری و حیاتی قرار گرفت. چهار نماینده طالبان، هفته گذشته، به دعوت دولت سوئیس به ژنو سفر کردند تا هویت 13 پناهجوی افغان را بررسی کنند.
این همکاری با واکنش برخی از سازمانهای مدافع پناهندگان روبهرو شده است. آنها این اقدام را نوعی مشروعیتبخشی به طالبان میدانند؛ اما در مقابل، برخی سیاستمداران محافظهکار سوئیسی امیدوارند این همکاریها روند اخراج مجرمان افغان را تسهیل کند.
سوئیس در حالی به عنوان نخستین کشور غربی در افغانستان حضور مییابد که پیش از این، کشورهای دیگری مانند آلمان، نروژ و لهستان نیز با مقامات طالبان تماسهایی داشتهاند، محور این تعاملات، عمدتاً بر اخراج پناهجویان به افغانستان متمرکز است.
طالبان پس از بازگشت به قدرت در آگوست 2021، همواره به دنبال کسب مشروعیت بینالمللی بوده است اما جامعه جهانی این بهرسمیتشناسی را به مواردی از جمله تشکیل حکومت فراگیر، رعایت حقوق بشر، مبارزه با تروریسم، تحصیل دختران و حقوق زنان مشروط کرده است. با این حال، عملکرد طالبان تاکنون توانسته رضایت برخی کشورها را را جلب کند.
انتهای پیام/.