به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری تسنیم، سیدمحمدجواد هاشمینژاد، دبیرکل بنیاد هابیلیان(خانواده شهدای ترور) طی یادداشتی به شرح زیر درخصوص اقدامات اخیر دولت استرالیا در اخراج سفیر کشورمان و همچنین گامبرداشتن همسو با اهداف صهیونیستها نوشت:
دولت استرالیا به تازگی اعلام کرده که سفیر ایران را از کانبرا اخراج خواهد کرد. آنتونی آلبانیزی نخستوزیر استرالیا، ایران را متهم کرده که در دو حادثه مشکوک آتشسوزی یک کنیسه یهودیان و یک رستوران یهودی در سیدنی، نقش داشته است. پرسشی که مطرح میشود این است که چرا در شرایط کنونی، دولت استرالیا تصمیم به چنین اقدام تنشآفرینی با ایران کرده و چه کسانی از این اقدام سود میبرند؟
چرا در شرایطی که همچنان ایران و اروپا تلاش میکنند، اختلافات خود را از طریق کانالهای دیپلماتیک حل کنند، استرالیا به ناگاه چنین تصمیمی تنشزایی را اتخاذ میکند؟
28 مرداد امسال بنیامین نتانیاهو نخستوزیر رژیم آپارتاید صهیونی در اظهارنظری با انتقاد تند از دولت استرالیا گفته بود: «تاریخ، آلبانیزی را آنگونه که هست بهیاد خواهد آورد: یک سیاستمدار ضعیف که به اسرائیل خیانت کرد و یهودیان استرالیا را تنها گذاشت».
هر چند دولت استرالیا نسبت به این اظهارنظر نتانیاهو واکنش نشان داد، اما یک هفته بعد و بعد از افزایش تنش میان رژیم صهیونیستی و استرالیا، نخستوزیر این کشور با متهم کردن ایران به سامیستیزی و اقدام علیه یهودیان، دستور اخراج سفیر ایران را صادر کرد؛ اقدامی که در وهله اول نشان میدهد، آلبانیزی بهدنبال دورکردن اتهاماتی است که نتانیاهو به وی درخصوص خیانت به اسرائیل و تنها گذاشتن یهودیان اسرائیل وارد کرده بود.
آلبانیزی مشخصاً بهدنبال کاستن از حجم تنش با نتانیاهو و فرار از اتهامات بعدی است که میتوانست متوجه او درخصوص سامیستیزی شود. استقبال سفارت رژیم صهونیستی در استرالیا از اخراج سفیر ایران و احتمال تروریستی اعلام کردن سپاه پاسداران توسط دولت کانبرا، نشان میدهد سرنخ های این ماجرا را باید در اقدامات دولت استرالیا برای کاهش تنش با رژیم اسرائیل جستجو کرد.
با این حال، استرالیا در حالی این اتهام را به ایران زده که خود باید بهدلیل حمایت از تروریستهای ضدایرانی و پناه دادن به آنها در خاک خود پاسخگوی ایران و خانوادههای قربانیان ترور باشد. در سال 2013 یک گروه تجزیهطلب تروریست اهوازی با مجوز دولت استرالیا در این کشور اعلام وجود کرد و مقر خود را در کانبرا پایتخت این کشور قرار داد.
این گروه تروریست تجزیهطلب با نام «حرکت روّاد النهضه» یک جناح نظامی به نام «کتائب الساری» دارد و در زمستان سال 1398 این گروه مدعی پیوستن یک مجموعه مسلح ناشناس به نام «حماه الخلیج» به شاخه نظامیاش شد.
علیرغم مکاتبه خانواده قربانیان ترور کشور با خانم لیندال ساکس سفیر وقت استرالیا در تهران در سال 1399 درخصوص ضرورت پاسخگویی دولت این کشور مبنی بر فعالیت یک گروهک تروریستی ضدایرانی در خاک این کشور، اما هیچ واکنشی از سوی سفارت و دولت استرالیا نشان داده نشد.
این گروه تروریست و تجزیهطلب همچنان در استرالیا به فعالیتهای خود علیه ایران ادامه میدهد اما دولت کانبرا در رفتاری سیاسی و بیتوجه به حضور تروریستها در خاک خود، کوچکترین توجهی به مطالبات قربانیان ترور نکرده است. دولت استرالیا، پیش از هرچیزی و پیش از هر اتهامزنی که هدفش جلب رضایت تروریستهای صهیونیست است باید درخصوص استقبال از یک گروهک تجزیهطلب و تروریست ضدایرانی و پشتیبانی از آن پاسخگو باشد.
بدون تردید وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران باید درخصوص این رفتار دولت استرالیا در حمایت از تروریسم و معیارهای دوگانه آنها درخصوص تروریسم اقدامات مقتضی را بهطور جدی در برنامه خود داشته باشد.
انتهای پیام/