به گزارش خبرگزاری تسنیم از ورامین، ورود به مدرسه برای هر کودک، نقطه شروعی پر از هیجان و چالشهای تازه است. کلاس اولیها با تغییر محیط، آشنایی با افراد جدید و ساختار آموزشی متفاوت روبرو میشوند. از نگاه یک کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی، آمادهسازی پیش از ورود و حمایت خانواده و معلم، نقش مهمی در کاهش اضطراب و تقویت اعتماد به نفس کودک دارد و تجربهای مثبت ایجاد میکند.
یکی از دغدغههای والدین و روانشناسان، اضطراب جدایی است. کودکانی که پیشتر فرصت تجربه فعالیتهای گروهی کوتاهمدت دور از والدین را داشتهاند، با ورود به مدرسه راحتتر کنار میآیند. ایجاد موقعیتهای کوتاه، سرگرمکننده و مثبت، به تقویت استقلال کودک و اعتماد او به محیط جدید کمک میکند و زمینه ساز موفقیت او در کلاس اول است.
مهارتهای اجتماعی پایه دیگری هستند که برای سازگاری با مدرسه اهمیت دارند. یادگیری نحوه نوبت گرفتن، گوش دادن به دیگران و همکاری با همسالان، توانایی کودک در تعامل با گروه را افزایش میدهد. فعالیتهای گروهی، بازیهای نقشآفرینی و تمرینهای تعاملی، کودکان را برای حضور در جمع آماده میکند و حس تعلق و اعتماد اجتماعی را در آنها تقویت میکند.
حوزه شناختی کودک نیز نیازمند تمرین و آمادهسازی است. تمرکز و توجه اولیه، پیشنیاز یادگیری در کلاس است. فعالیتهای کوتاه و هدفمند مانند حل پازل، نقاشی، بازیهای حافظه و تمرینهای ساده، به تقویت توانایی شناختی و آمادگی ذهنی کودک کمک میکنند و مسیر یادگیری او در محیط مدرسه را هموار میسازند.
مدیریت هیجانات و احساسات، بخش دیگری از فرآیند سازگاری است. کودکان در روزهای ابتدایی مدرسه ممکن است هیجانات متنوعی تجربه کنند؛ از هیجان و کنجکاوی گرفته تا ترس و دلشوره. آموزش شناسایی احساسات، بیان مناسب آنها و درخواست کمک، به کودک کمک میکند تا اضطراب خود را کنترل کرده و تجربه ورود به مدرسه را مثبت تجربه کند.
نقش معلم در این مرحله کلیدی است. معلم به عنوان راهنما و الگو، محیطی امن و حمایتگر فراهم میکند. طراحی فعالیتهای کوتاه و متنوع، بازخورد مثبت و توجه فردی به هر کودک، انگیزه یادگیری را افزایش میدهد. تعامل گرم و مستمر معلم با دانشآموزان، پایهای برای رشد شخصیتی و تحصیلی آنها ایجاد میکند.
همکاری خانواده و مدرسه در موفقیت کلاس اولیها بسیار مهم است. ارتباط مداوم والدین و معلم، تبادل اطلاعات درباره عادات، علاقهها و نیازهای کودک، فرآیند سازگاری را سرعت میبخشد. والدین با توجه به توصیههای معلم و پیگیری فعالیتهای آموزشی، میتوانند تجربه ورود به مدرسه را بهینه کنند و احساس امنیت کودک را افزایش دهند.
محیط فیزیکی کلاس نیز در سازگاری کودک نقش دارد. فضایی شاد، رنگارنگ و سازمانیافته که ابزارهای آموزشی در دسترس باشند، انگیزه یادگیری و کنجکاوی کودک را بالا میبرد. روانشناسان تربیتی معتقدند محیطی امن و دلپذیر، آمادگی ذهنی و عاطفی کودک را برای مواجهه با چالشهای آموزشی و اجتماعی افزایش میدهد.
در نهایت، ورود به مدرسه، آغاز مسیر یادگیری مادامالعمر است. کودکانی که با حمایت خانواده و معلم، مهارتهای اجتماعی، شناختی و هیجانی لازم را کسب کردهاند، تجربهای مثبت و موفق از کلاس اول خواهند داشت. برنامهریزی دقیق و همراهی مستمر والدین و مدرسه، کلید ایجاد انگیزه، علاقه به یادگیری و رشد متوازن شخصیت دانشآموزان است.
یادداشت از: زهره تاجی، کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی
انتهای پیام/