به گزارش خبرگزاری تسنیم از خرمآباد، در شبی پر از شکوه، ماه آرام و بیصدا در مسیر همیشگیاش میان زمین و آسمان بهتدریج در سایه زمین فرو رفت و چهرهای سرخگون و رازآلود یافت؛ همچون جواهری شعلهور در پهنه بیکران کهکشان.
ماه، که هزاران سال الهامبخش شعر، افسانه و رؤیاهای انسان بوده است، این بار جامهای تازه بر تن داشت؛ رنگی میان سرخی خون و زلالی سپیدهدم که هر لحظه تغییر میکرد و قصهای بیپایان از عظمت کیهان را در برابر چشمان مشتاق زمینیان روایت میکرد.
در این شب پررمزوراز، رصدخانه کاسین میزبان فستیوال بزرگ ماهگرفتگی بود؛ جشنی علمی، فرهنگی و احساسی با حضور پرشور خانوادهها، کودکان، نوجوانان و جوانان. از همان ابتدای غروب، محوطه رصدخانه سرشار از همهمه و خنده شد، کودکان دست در دستان والدین، نوجوانان با گوشیها و دوربینها، و خانوادهها مشتاقانه گرد تلسکوپها حلقه زده بودند تا صحنهای بیبدیل از نمایش آسمان را تجربه کنند.
.
کودکان و نوجوانان در برابر عظمت کیهان
فضا آمیزهای از علم و احساس بود. کودکان با دستان کوچک خود به آسمان اشاره میکردند و با پرسشی کودکانه میگفتند: چرا ماه کمکم ناپدید میشه؟ نوجوانان پرشور درباره سایه زمین بحث میکردند و یکی از آنان با شوق، پدیده را برای پدرش توضیح میداد.
بانویی جوان، با نگاهی خیره به ماه، با شوق گفت: خیلی خوشحالم امشب اینجا هستم. ماهگرفتگی نادره و شاید هر چند سال یکبار اتفاق بیفته، این تجربه باعث شد بیشتر به عظمت خدا فکر کنم، حس میکنم انسان در برابر این شکوه، چقدر کوچیکه.
نوجوانی لرستانی نیز که دومین تجربه ماهگرفتگی خود را پشتسر میگذاشت، اظهار کرد: قبلاً فقط ماهگرفتگی جزئی دیده بودم، اما امشب برای اولین بار ماهگرفتگی کامل رو میبینم. این پدیده یادآوری میکنه که جهان چقدر وسیعه و پشت این آسمان بیانتها خالقی بزرگ وجود داره.
در گوشهای دیگر، کودکان پرهیجان از یکدیگر سبقت میگرفتند تا از پشت لنز تلسکوپ به ماه بنگرند؛ برخی لبخند میزدند و برخی با شگفتی زمزمه میکردند: باورم نمیشه اینقدر نزدیکه.
روایتهای شخصی از شب شگفتی
یکی از جوانان که نخستین بار چنین پدیدهای را میدید، با شگفتی گفت: انگار آسمان امشب راز بزرگی رو بر ما آشکار کرده، وقتی به ماه نگاه میکنم، حس میکنم تنها نیستیم، این حس هم آرامش میده و هم حیرت.
حتی نوجوانی که در ابتدا علاقهای به نجوم نداشت، با لبخندی پرشور گفت: راستش اولش بهاصرار دوستم اومدم، اما الآن که این صحنه رو میبینم، واقعاً جذب شدم. انگار این ماه سرخ آدمو به فکر فرو میبره که همیشه یک خدای بزرگ و مهربون هست که اینهمه زیبایی رو خلق کرده.
در همین حال، جوان دیگری که نگاهش از پشت لنز تلسکوپ جدا نمیشد، توضیح داد: این پدیده فوقالعاده جذابه، همین که هر چند سال یکبار رخ میده و ما این فرصت رو داریم که شاهدش باشیم، خودش نعمتی بزرگه. در رصدخانه کاسین همه امکانات فراهمه؛ از تلسکوپهای پیشرفته گرفته تا توضیحات کارشناسان. این شب برای من بهیادماندنیترین تجربه رصد بود.
کارشناسان نجوم میان جمعیت قدم میزدند و با زبانی ساده رازهای علمی این رویداد را برای کودکان و نوجوانان بازگو میکردند. در سالنهای مجموعه نیز، توضیحاتی تخصصیتر ارائه میشد. کارگاههای آموزشی کوتاه، تجربهای الهامبخش را رقم زد که حتی والدین را هم درگیر شگفتیهای آسمان میکرد.
اوج ماهگرفتگی و پیوند زمین و آسمان
لحظه اوج فستیوال زمانی بود که ماه کاملاً در سایه زمین فرو رفت و آسمان جلوهای متفاوت یافت. بیشتر حاضران در صف تلسکوپها ایستاده بودند تا این پدیده را از نزدیک ببینند، ماه سرخ همچون یاقوتی درخشان در دل تاریکی، تپش قلب کهکشان را آشکار کرده بود
در اوج پدیده، نگاهها خیرهتر و نفسها پرهیجانتر شد، صدای کلیک دوربینها و ذوق کودکانه، فضا را پر کرده بود، دلها پر از تپش و ذهنها غرق در شگفتی بودند.
این شب تنها یک رویداد علمی نبود؛ شبی بود که علم، ایمان، احساس و خیال در هم آمیختند. کودکان و نوجوانان نهتنها با زیبایی آسمان آشنا شدند، بلکه در ژرفای دل خود به عظمت خالق هستی پی بردند. فستیوال ماهگرفتگی در رصدخانه کاسین، سفری بود از زمین تا آسمان، از علم تا ایمان، از حیرت تا آرامش؛ شبی که ماه در سایه پنهان شد، اما اشتیاق انسان برای شناخت جهان و خالقش روشنتر از همیشه درخشید.
انتهای پیام/+