به گزارش شامگاه یکشنبه خبرگزاری تسنیم از قشم، در واپسین روزهای شهریورماه و در انتظار رسیدن بوی ماه مهر، ماه مهربان، نور امید از قلب خلیج فارس و از جزیره جهانی قشم برآمده است؛ جایی که مردمانی با قلبهایی به وسعت دریا، یک بار دیگر افسانه مهربانی را زنده و ثابت کردند در جاده نیکوکاری، هیچ مانعی،نه تنگدستی و نه محرومیت جلودار اراده جمعی نیست.
در آستانه فرارسیدن بوی مهر و هیاهوی شکفتن دفترها و مدادها و همزمان با پویش ملی عاطفهها، موجی خروشان از همدلی در قشم به راه افتاد. این بار، شعار آیندهساز باشیم تنها یک عبارت نبود، بلکه یک میثاق همگانی بود تا هیچ کودکی، در هیچ کجای این جزیره دلیر، به خاطر فقر و نداری، از شادی بازگشت به مدرسه و نوید فردایی بهتر جا نماند.
این عزم راسخ در قالب پویش مردمی کیف مهربانی متبلور شد؛ حرکتی که خود حماسهای بود از همکاری چند جانبه میان سازمان منطقه آزاد قشم، بنیاد علوی، نهادهای انقلابی مانند سپاه و بسیج و سازمانهای حمایتی چون کمیته امداد، بهزیستی و آموزش و پرورش؛ همه و همه دست در دست هم دادند اما قلب تپنده این حرکت، خیرین و نهادهای مردمی بودند که همچون رودهایی به دریای نیکوکاری پیوستند.
حاصل این همدلی بینظیر، چیزی فراتر از یک آمار ساده بود؛ 6 هزار کیف مدرسه پر از لوازمالتحریر نو و بوی کاغذهای براق. این عدد، تنها یک کمیت نیست؛ نمادی است از 6 هزار آرزو، 6 هزار فرصت برای نوشتن، برای یادگیری و برای ساختن.
آنچه این پویش را به یادماندنی میکند،نقش آفرینی مردم مهربان و سخاوتمند قشم است. مردمی که با وجود تمام دشواریهای معیشتی، در خط مقدم نیکوکاری ایستادند و با دل و جان اثبات کردند که همدلی در فرهنگ آنان ریشه دارد. اینجا، داستان فقط تقسیم کیف و دفتر نیست؛ روایت ایمان راسخی است به آینده، اعتمادی ژرف به نسل نو و باوری عمیق به این که آموزش، کلید گشودن قفل محرومیتهاست.
تصور کنید چشمان منتظر کودکی که با هیجان اولین روز مدرسه را در ذهن میپروراند، اما ترس از نداشتن وسایل ساده، آرامش او را برهم زده است. حالا تصور کنید لحظهای که کیف مهربانی به دستش میرسد. آن لبخند رضایت، آن شعف کودکانه، آن آرامش در چهره والدینش؛اینجا مهربانی، چهره ملموس و قابل لمسی پیدا میکند.
همکاری قابل توجه شوراهای محلی، دهیاران و مدیران مدارس با نهادهای دولتی و خیرین نشان داد که وقتی نیت خیر همگانی میشود، مرزهای سازمانی محو و همه برای یک هدف متعالی، یعنی ساختن آیندهای روشن یکصدا میشوند.
این رویکرد هوشمندانه این پیام را مخابره میکند که توسعه واقعی و پایدار، تنها با ساختن اسکله و جاده محقق نمیشود، بلکه سرمایهگذاری بر روی انسانها و فراهم کردن بستر رشد برای آنان، اصیلترین نوع پیشرفت است.
انتهای پیام/7558