حجت الاسلام والمسلمین ابوالفضل عادلینیا، استاد درس خارج حوزه علمیه خراسان، در گفتوگو با خبرنگار حوزه و روحانیت خبرگزاری تسنیم، درباره نقش روحانیت در سوق دادن مردم به کنشگری اجتماعی گفت: ابتدا باید معنای روحانیت برای ما درست شناخته شود؛ در معنای عام، به هر کس عبا و عمامه دارد روحانی میگویند در حالی که معنای واقعی، همان است که قرآن فرمود؛ افرادی که از بین عموم مردم، برای تفقه در دین اقدام میکنند بدون وابستگی به قشر و گروه خاصی و صرفاً بهعنوان سرباز امامزمان(عج) و متخصص دینشناس آزاداندیش.
وی تصریحکرد: در این صورت وظایف روحانیت، وظایف انبیا خواهد بود و چنانکه خداوند در آیات مختلف برای انبیا یک سری صفات و عناوین مانند شاهد، مبشر، سراج منیر و.... ذکر فرمودهاست، روحانیت نیز باید برای کسب این صفات تلاش کند و هدفش جز نجات مردم از ظلمات گمراهی و هدایت بهسمت نور و روشنایی نباشد.
حجت الاسلام والمسلمین عادلی نیا با تأکید بر اینکه روحانیت با علم و آگاهی، زبان نرم و یکی بودن حرف و عمل مثل امام، میرزای شیرازی، شهید اول، شهید ثانی، امام موسی صدر و... میتواند هدایتگر مردم به امور مختلف از جمله کنشگری اجتماعی باشد، افزود: امروز متأسفانه میان روحانیت اصیل با مردم فاصله افتاده است چون غالب مردم تصور میکنند روحانیت وابسته به دولت است؛ اما اگر روحانیت روی پای خود بایستد و مانند گذشته توسط مردم اداره شود، مردم و روحانیت میتوانند خدمات متقابل داشتهباشند.
استاد حوزه علمیه خراسان درباره چگونگی تقویت حس مسئولیتپذیری در افراد خاطرنشان کرد: اگر مردم توسط نهاد روحانیت، مساجد، رسانه و... متدین پرورش پیدا کنند، تقوا تقویت شده و وجدانهای خفته بیدار میشوند؛ وقتی متوجه شوند این فرموده پیامبر(ص) است که «کلکم راع و کلکم مسئول عن رعیته»، کمتر کسی پیدا خواهد شد که از تنگدستی و مشکلات مردم با گرانفروشی سوءاستفاده کند. از طرفی لازم است هر کس با هر ظاهری ولو غیرمذهبی، کار نیکی انجام میدهد، مورد تشویق قرار گیرد تا فعلش تکرار شود.
حجت الاسلام والمسلمین عادلی نیا در تبیین نسبت کارآمدی و امید آفرینی اظهار کرد: اگر مسئولان اهل عمل باشند، مردم به آینده امیدوار میشوند؛ یادم نمیرود در دیداری که با حضرت آیت الله سیستانی داشتیم، ایشان علت محبوبیت رهبر معظم انقلاب را یکی بودن حرف و عملشان دانستند؛ مدیری که با درآمد عادی، زندگی و برای خدمت به مردم تلاش کند، الگو شده و مردم را نیز به فعال شدن سوق میدهد.
وی با بیان اینکه فرد متدین، توکل بر خدا دارد و کسی که بر خدا توکل دارد، هرگز در سختیها کم نمیآورد و دچار ناامیدی نمیشود، یادآور شد: بهعنوان مثال، در زمینه روزی قرآن میفرماید خداوند روزی را برای عدهای گشایش و برای عدهای کمتر قرار داده است بنابراین فرد متدین با کاهش رزق نهتنها ناامید و نگران نمیشود بلکه میداند در این شرایط هرچه ایثار و فداکاری کند برایش گشایش مادی و معنوی بیشتری خواهد داشت.
استاد حوزه علمیه درباره علت بدبینی و یأسپراکنی همیشگی توسط برخی افراد ابراز کرد: در حالت خوشبینانه، علت این است که فرد، پرتوقع و کمالجو است؛ مثلاً در حال حاضر با اینکه نسبت به زمان پهلوی امکانات و سطح رفاه رشد چشمگیری داشته است، توقعات مردم بالاتر رفته و کمبودها در نظرشان خیلی بزرگ جلوه میکند.
حجت الاسلام والمسلمین عادلینیا ادامه داد: از دیگر علل ناامیدی و بدبینی افراد، ضعف اطلاعات و آگاهی دینی و عدم رشد و بلوغ معنوی است به حدی که در وجود خودشان هم حریف نفس نمیشوند و خدا را صرفاً بهعنوان خالق قبول دارند در حالی که اگر بهدرستی خدای خالق را، رب و خدای روزیدهنده بدانیم، هرگز ناامیدی در ما راه نخواهد یافت.
خبرنگار: زهرا شریعتی
انتهای پیام/