به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم؛ در حالی که بیش از چهار هزار سینماگر سرشناس جهان با امضای بیانیهای مشترک، سینمای اسرائیل را تحریم و حمایت خود را از مردم غزه اعلام کردند، خانه سینما در ایران بیتفاوت از کنار این حرکت جهانی گذشت؛ نهادی که امروز بیش از هر زمان دیگری درگیر لابیها و حاشیههای انتخاب نماینده ایران برای اسکار است و جایی برای نقشآفرینی در چنین رویدادهای انسانی باقی نگذاشته است.
انتظار میرفت در چنین بزنگاهی، ایران که خود را پرچمدار مقاومت در منطقه معرفی میکند، نخستین همراه این حرکت جهانی باشد. اما نه سازمان سینمایی کشور، نه خانه سینما و نه هیچ نهاد صنفی و فرهنگی در حوزه سینما کمترین واکنشی نشان ندادند.
خانه سینما، به عنوان مهمترین نهاد صنفی سینماگران، مدتهاست از کارکرد اصلی خود فاصله گرفته؛ به عنوان مثال در روزهای اخیر بیشتر انرژیاش صرف لابیگری برای معرفی نماینده ایران به آکادمی اسکار میشود. انتخاب فیلم «علت مرگ نامعلوم» به عنوان نماینده ایران برای اسکار 2025 نمونه بارزی از این وضعیت است؛ تصمیمی که پیشتر مدیران این خانه مدعی بودند در آن دخالتی نخواهند داشت. اما چینش هیأت انتخاب و شیوه تصمیمگیری خلاف این ادعا را ثابت کرد. در چنین شرایطی، طبیعی است که خانه سینما رمقی برای حضور در عرصهای بینالمللی و پرهزینه همچون همراهی با سینماگران جهان در تحریم اسرائیل نداشته باشد.
سازمان سینمایی نیز، که در مرتبه بعدی انتظار میرفت مسئولیت این اقدام را بر دوش بکشد، ترجیح داده در بیتفاوتی کامل به برگزاری نشستها و همایشهای کلیشهای و کمثمر مشغول باشد. این بیعملی نهتنها فاصله سینمای ایران با روندهای جهانی را افزایش میدهد، بلکه شعارهای رسمی درباره دفاع از مردم فلسطین را نیز زیر سؤال میبرد.
شاید اگر گروهی از سینماگران مستقل جسارت به خرج میدادند و در کنار چهرههای مطرح جهان قرار میگرفتند، سینمای ایران میتوانست نقشی واقعی و تاثیرگذار در این حرکت جهانی ایفا کند. اما سکوت امروز، تصویر روشنی از فرسودگی ساختار صنفی و مدیریتی سینمای ایران ارائه میدهد.
انتهای پیام/