به گزارش خبرگزاری تسنیم از سمنان، شب سوم کنگره 3000 شهید استان سمنان حال و هوایی متفاوت داشت. مصلای بزرگ شهر آکنده از نور و عطر گلاب بود و صلوات مردم، مثل موجی بیپایان در فضا میپیچید.
در این شب، 110 زوج جوان از سراسر استان سمنان با قدمهایی آرام اما مطمئن وارد شبستان شدند تا آغاز زندگی مشترک خود را به نام و یاد شهیدان گره بزنند. لباسهای سادهشان درخشانتر از هر زرق و برق دنیوی بود و نگاههایشان، از امید و شور آینده حکایت میکرد.
خبرنگار تسنیم صحنهای را دید که یک مادر شهید در این مراسم با چهرهای آرام، نگاهش را از زوجها برنمیداشت. او زیر لب زمزمه کرد: خون بچههای ما بیهوده نرفت… این جوانها ادامهدهنده راهشاناند. اشک از گوشه چشمش لغزید و جمعی از اطرافیان هم با او بغض کردند.
در دیگر سو، پدر شهیدی با نگاهی نافذ به زوجهای جوان میگفت: ما فرزندانمان را دادیم تا شما در امنیت باشید، حالا نوبت شماست که زندگی را بر پایه صداقت و ایمان بنا کنید.
حضور مسئولان استانی و خانوادههای معظم شهدا جلوهای رسمی و در عین حال صمیمی به مراسم داده بود، اما آنچه بیش از همه دلها را تسخیر کرد، سخنان چهره برجسته روانشناسی خانواده بود.
دکتر انوشه خطاب به زوجهای جوانی که به میهمانی شهدا آمده بودند تا آینده خود را با یاد آنان بسازند گفت: اگر میخواهید زندگیتان پایدار بماند، عشق را با ایمان و یاد شهدا گره بزنید.
گویا کلمات او چون نسیمی خنک بر جانها نشست. بعضی از زوجها دست یکدیگر را محکمتر گرفتند و بعضی با لبخند، نگاهی مطمئن به هم انداختند.
دکتر انوشه از ایثار و صداقت سخن گفت، از اینکه زندگی مشترک بدون فداکاری، همچون دریایی بیآب است. جوانان با دقت گوش میدادند و برق امید در چشمانشان میدرخشید.
در گوشهای از سالن، دامادی آرام دست همسرش را فشرد و عروس جوان با لبهایی لرزان زمزمه کرد: چه خوب که شروع زندگیمان با شهداست. همین جمله کوتاه، عصاره حال و هوای آن شب بود.
در کنار این فضای معنوی، نوجوانان بسیجی با پرچمهای یا زهرا (س) به استقبال زوجها آمده بودند. صلوات دستهجمعی آنان، همراه با صدای طبل کوچکشان، ریتمی دلنشین به مراسم داده بود و شور جمعیت را دوچندان میکرد. خانوادههای شهدا نیز در میان جمع حلقه زده بودند و نگاهشان به جوانها، نگاهی پر از امید و آرامش بود؛ آرامشی که میگفت راه شهیدان همچنان زنده است.
قرعهکشی پایانی مراسم، اوج هیجان را آفرید. خانوادههای شهدا نام زوجینی را بیرون کشیدند که زائر اولی بودند و به زیارت عتبات عالیات دعوت شدند.
صلوات ممتد جمعیت، اشک شوق در چشمان برگزیدگان و لبخند رضایت خانوادهها، لحظهای ساخت که به سختی میشد فراموشش کرد. آن زوج در آغوش هم گریستند و اطرافیان نیز بیاختیار اشک ریختند.
وقتی مراسم رو به پایان رفت، بسیاری از خانوادهها هنوز حاضر نبودند مصلا را ترک کنند. زوجهای جوان دور خانوادههای شهدا جمع شدند، با آنان عکس یادگاری گرفتند و از دعای خیرشان بهره بردند. صحنهای بود شبیه به سفرهای معنوی که همه مهمان آن بودند؛ سفرهای که نانش ایثار بود و نمکش عشق.
مصلای حرت امیرالمؤمنین (ع) در سومین شب کنگره شهدای استان سمنان، تنها میزبان یک جشن نبود؛ شاهد پیوندی شد میان عشق جوانان و خون شهیدان. هوای مصلا آمیخته بود با بوی گلاب، اشک و لبخند.
هر کس در دل خود دعا میکرد که این پیوندها استوار بماند. شب سوم کنگره 3000 شهید، شبی بود که تاریخ در دل خود نگه داشت؛ شبی که عشق و شهادت دست در دست هم دادند تا فردایی روشنتر برای این دیار رقم بخورد.
روایت از آذر پژمان
انتهای پیام/363/.