به گزارش دفتر منطقهای خبرگزاری تسنیم، افزایش خشکسالی و تغییرات اقلیمی در افغانستان باعث شده است که کابل با کمبود گسترده آب مواجه شود. سازمانهای امدادرسان هشدار دادهاند که پیامدهای این بحران تنها به کمبود آب آشامیدنی محدود نیست و به شیوع بیماریها، سوءتغذیه و ترک تحصیل کودکان نیز انجامیده است.
برخی از رسانهها در افغانستان با اشاره به کم آبی کابل گزارش دادند که روایت خانوادهها از زندگی روزمره در این شهر، بازتابی از عمق بحران است.
شبکه تحلیلگران افغانستان نیز هشدار داده است که ذخایر آب زیرزمینی کابل ممکن است تا سال 2030 به طور کامل به پایان برسد و سایر شهرهای افغانستان نیز در مسیر خشک شدن قرار دارند. این کمبود آب فشار اقتصادی را بر خانوادههای کمدرآمد افزایش داده و برخی مجبور شدهاند تا یکسوم درآمد روزانه خود را صرف خرید آب کنند.
برخی خانوادهها در کابل گفتهاند که فرزندان آنها بارها برای آوردن آب از منزل خارج میشوند و حتی از آموزش بازماندهاند زیرا آنها باید تمام روز در صف آب باشند.
خشکسالی، نابسامانی زیرساختها و بارشهای نامنظم باعث شده حتی چاههایی با عمق بیش از 120 متر نیز خشک شوند. خانوادهها با مشکلات جسمی ناشی از آب ناسالم و کار طاقتفرسای حمل آب دستوپنجه نرم میکنند.
جمعیت کابل طی دو دهه گذشته از مرز شش میلیون نفر گذشته اما سرمایهگذاری در زیرساختهای آبرسانی محدود بوده است. جنگ، تخریب شبکههای توزیع آب و وابستگی گسترده ساکنان به چاههای شخصی و تانکرهای خصوصی، این بحران را تشدید کرده است.
برخی کارشناسان از جمله «نجیبالله صدیق»، پژوهشگر آب مستقر در آلمان به رسانههای افغانستان، کابل را یکی از مناطقی میدانند که با بیشترین تنش آبی در جهان مواجه است.
افزایش مهاجرت از ولایتهای دیگر به کابل، کاهش برف و باران و خشک شدن رودخانهها، فشار مضاعفی بر منابع محدود آبی این شهر وارد کرده و هشدارها درباره وقوع یک فاجعه انسانی را جدیتر کرده است.
انتهای پیام/.