به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، حجتالاسلام والمسلمین جعفر قدیانی، در مراسم ختم مرحوم حجتالاسلام حیدری امام جماعت موقت مسجد باغ فیض که روز پنجشنبه 10مهرماه با ضربات چاقوی یک مرد میانسال به قتل رسید گفت: در 55سالی که ایشان را میشناختم یکبار نشد ما از حرکات و صحبتهایش هنگام مباحثه، احساس کنیم خودش را نسبت به دیگران برتر بداند؛ نهتنها خود را برتر نمیدانست بلکه همیشه سعی میکرد خود را پایینتر از دیگران حساب کند. اصلاً اینگونه نبود که طلبهبودن و عالم بودن خود را ابزاری برای تظاهر برتری خود نسبت به دیگران کند.
قدیانی ادامه داد: مرحوم حیدری حدود 30سال قاضی بود و یک نفر از دست او ناراضی نبود؛ حتی کسانی که پیش ایشان پرونده داشتند.
دادستان انتظامی قضات درباره حادثه قتل مرحوم حیدری گفت: بعضیها گفتهاند قاتل، روانی بوده و مشکلات روحی داشته است، اما این حرفها صحیح نیست و من شخصاً معتقدم این آقا منافق بوده است. هرچند باید منتظر ماند و دید که تحقیقات دستگاه قضائی به چه نتیجهای ختم میشود. شیوه کار، شیوه منافقین است. او قبل از اینکه اقدام به این کار بکند_من با بازپرس پرونده صحبت کردهام_ ظاهراً حدود هفتاد قرصِ آرامبخش (پروپرانولول یا چیزی شبیه آن) مصرف کرده بوده است. خورده بود که چه شود؟ خورده بود که ردّ کار و عملیات باقی نماند. این شیوه منافقین است که قبلاً هم هروقت اقدام به ترور و عملیاتی میکردند قرص سیانور میخوردند که خودکشی کنند و ردّ قضیه گم شود. قطعا این آدم منافق بوده است.
قدیانی افزود: اینکه یک آدم هنگام نمازخواندن یک جماعتی، به راحتی چاقو در بدن کسی فرو کند، کار سادهای نیست که از هر کسی برآید. شنیدم که گفته من نه او را میشناختم و نه قصدی داشتم و چون وضع مالی خوبی نداشتم، خواستم یک نفر را بکشم. چیزی که ما شنیدهایم این است که این فرد دکتر داروساز بوده است. تا جایی که من اطلاع دارم دکترهای داروساز قراردادهای خوب و سنگینی هم با مالکان داروخانهها میبندند.
وی ادامه داد: به هر حال ما که غبطه میخوریم به حال آقای حیدری. آقای حیدری انصافاً مردی بود که هیچگاه ما در ایشان تکبر و خودبینی و صفات اینچنینی را ندیدیم؛ همیشه خود را ضعیف حساب میکرد، فروتن بود و انصافاً اهل دل بود؛ آدمی ساکت بود و خیلی حرف نمیزد ولی اهل دل و اهل مطالعه بود. شنیدم این روزهای آخر گفته بود حالا که یکی دو سال است تصمیم گرفتم قرآن بخوانم. قرآن را همیشه ما طلبهها میخوانیم؛ قرآن بخوانم یعنی تفسیر قرآن، یعنی تأمل و تدبر بکنم در قرآن.
انتهای پیام/