به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم,کاهش بیسابقه قدرت خرید مردم، نهتنها زندگی روزمره کارگران را تحتتأثیر قرار داده، بلکه مشاغل وابسته به مصرف خانوار نیز با افت شدید تقاضا و حتی تعطیلی مواجه شدهاند.
با افزایش هزینهها و ثابت ماندن دستمزد، بسیاری از کارگران ناچارند پس از پایان شیفت اول، در مشاغل دیگر یا بهصورت پارهوقت کار کنند. با این حال باز هم دخل و خرج با هم جور نمیشود.
*گوشت و لبنیات حذف شده، سادهترین غذاها لوکس شدهاند
سمیه گلپور، رئیس کانون عالی انجمن های صنفی کارگری ایران در گفت وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم, با اشاره به کاهش قدرت خرید کارگران گفت: گوشت، لبنیات، تخممرغ و حتی برخی سبزیجات تازه دیگر جایی در سفره کارگران ندارد. بسیاری از مردم دیگر حتی به مغازه قصابی سر نمیزنند. گزارش های میدانی بیانگر این است که فروش گوشت و موارد پروتئینی طی دو سال اخیر بیش از 70درصد کاهش یافته و بسیاری از واحدها تعطیل شده اند.
وی از زبان یک کارگر نقل می کند و می گوید: سادهترین غذاها مثل عدسپلو یا نان و پنیر هم برای خیلی از خانوادهها لوکس شده. وقتی باید بین خرید شیر خشک و اجاره خانه یکی را انتخاب کنیم، مشخص است که سفره غذایی اولین قربانی است.
گلپور با اشاره به اینکه وضعیت معیشتی کارگران به سمتی است که برای زندگی روزمره وام می گیرند گفت:به عبارتی آینده فروشی با حقوق نامطمئن دارند.
گلپور گفت: درخواست کانون عالی مبنی بر ایجاد ستاد بن در بستر فروشگاههای زنجیره ای برای حفظ کرامت کارگران و اجرای طرح کالابرگ برای تمام کارگران است. چرا اقدام عملیاتی صورت نمی گیرد؟
رئیس کانون عالی انجمن های صنفی کارگری ایران گفت: بارها مراجعه از سمت کارگران داشته ایم که می گویند حقوق ما حتی تا نیمه ماه هم کفاف نمیدهد. برای هزینههای روزانه، آموزش بچهها، کرایه خانه، حتی هزینه پوشک و دارو مجبوریم وام بگیریم یا از اطرافیان قرض کنیم. در واقع داریم از آینده حقوقمان خرج میکنیم، آن هم در حالی که هیچ تضمینی نیست سر ماه شغلمان را از دست ندهیم.
وی با اشاره به اینکه آموزش و مسکن؛ بلعنده حقوق کارگران است گفت:هزینه ثبتنام مدرسه و لوازمالتحریر بچهها، کنار اجاره خانهای که ماهبهماه بیشتر میشود، عملاً چیزی برای خورد و خوراک باقی نمیگذارد. این وضعیت فقط با یک درآمد نمیچرخد. کارگر مجبور است بعد از شیفت اول، شیفت دوم هم کار میکند اما باز هم کم می آورد.
گلپور اظهار داشت: در شرایطی که سیاستهای اقتصادی هنوز نتوانستهاند تورم را مهار کنند، قدرت خرید طبقات کمدرآمد به پایینترین حد خود در سالهای اخیر رسیده است. حذف مواد غذایی پایه، مصرف حداقلی خدمات آموزشی و درمانی، و پناه بردن به وام و قرض برای زندگی روزمره، نشانههای یک بحران عمیق معیشتی در میان کارگران و اقشار کمدرآمد است.
انتهای پیام/