به گزارش خبرنگار حوزه و روحانیت خبرگزاری تسنیم، آیتالله احمد عابدی در درس اخلاق به موضوع فلسطین و برادری نسبت به آن مردمان اشاره و تصریح کرد: مردم فلسطین انسانهای شریفی هستند. اگر خود ما بودیم و به ما میگفتند هر جای دنیا بروید به شما ویزا میدهند چقدر مردم میرفتند؟ این فلسطینیها هرجا بروند ویزا و تابعیت به آنها میدهند که از این سرزمین بروند و صهیونیستها اینجا را بگیرند، ولی اینها چه انسانهای شریفی هستند که اینجا ایستادند که سرزمینشان دست دشمن نیفتد، هر روز هم شهید میدهند. مردمی که این طور بزرگوار هستند و عزت نفس دارند. اینها خیلی احترام دارند.
وی خاطرنشان کرد: این صهیونیستها هم حالا یک روی سکه است که این همه جنایت میکنند، یک عده هم یهودی و صهیونیست هستند که در ظاهر، اسرائیل را محکوم میکنند؛ اما اینها در واقع اصلا صهیونیستتر از صهیونیستها هستند؛ چون اسرائیل با این جنایاتی که انجام داده خیلی بدنام شده، یک عده برای اینکه دین یهود را تطهیر کنند میگویند در دین یهود این چیزها نیست؛ در حالی که دینشان همین است. یهودیهایی که اسرائیل را محکوم میکنند، اینها خودشان از اسرائیلیها اسرائیلیتر هستند. بله، دین یهودی که حضرت موسی آورده این جنایات در آن نیست؛ اما این کارهایی که اینها انجام میدهند به خاطر نژادپرستی است که در کتاب مقدسشان است.
استاد عابدی با بیان اینکه شاید برای حمایت از فلسطینیها کم میگذاریم، گفت: من، هم با یمنیها کار کردم و هم با فلسطینیها. بسیار آدمهای قانع و باهوشی هستند؛ یعنی خوبیهای بسیار زیادی دارند. الان خوب بود که در کاروان صمود عدهای از ما هم در اینها میبود. اگر اینها آنجا را رها کنند قطعا و یقینا اسرائیل سراغ لبنان میرود و بعدش سوریه و اردن و بعدش هم نوبت عراق و ایران میشود. این صهیونیستها هم قانع نیستند؛ به اسرائیل بزرگ هم اکتفا نمیکنند. بهترین شاهد این است که اسرائیل در مرز پاکستان و چین در حال خرید زمین است و صهیونیستها را هم آنجا میآورد. وظیفه هرکسی این است که از فلسطینیها در برابر اینها حمایت کند. یعنی یک نوع اخوت که پیامبراکرم(ص)دستور داده، حمایت همه جانبه، ولو زبانی از این مردم مظلوم انجام بدهیم.
وی همچنین در بخش دیگری از سخنانش درباره برادری و این حدیث پیامبر خدا(ص) که فرمود «کونوا عبادالله اخوانا؛ بندگان خدا با هم برادر باشید» گفت: «بزرگش نخوانند اهل خرد، که نام بزرگان به زشتی برد» کسی که به دیگران توهین میکند، خودش آدم کوچکی است و اگر کسی خودش عظمت داشته باشد، به شخص دیگری توهین نمیکند. اگر آدمهای بزرگ را بزرگ دانستید و با آنها بزرگ رفتار کردید، شما هم بزرگ هستید و الا این حقارت آدم است که مثلا بگوید این مطلب را فقط من فهمیدم ومن اولین کسی هستم که این حرف را میزنم!
استاد درس خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم افزود: این مطلب خیلی در کتابهای اخلاقی هست که اگر می خواهید دکتر بروید و خوب به شما رسیدگی کند، باید دکتر را احترام کنید؛ فرقی هم نمیکند که دکتر مسلمان یا غیر مسلمان باشد. اگر میخواهید شما را خوب معالجه کند باید احترامش کنید تا او هم خیرش به شما برسد. در جاهای دیگر هم همینطور است. سر درس هم همینطور است؛ آن طرف را احترام کنیم که یک چیزی هم به ما یاد بدهد. در کارها هم همینطور، مطالعه و نوشتن و سخنرانی. هیچ وقت نگویید منبر کسی به درد نمیخورد؛ در حد خودش همان هم خوب است.
وی ادامه داد: فرض کنید مثلا درباره قرآن؛ یک کسی میگوید هنرم این است که بلدم صحافی کنم؛ خب این بد است یا خوب؟ خیلی هم خوب است. دیگری میگوید من بلدم قرآن را خوب خطاطی کنم؛ این هم خوب است. دیگری تفسیر، ترجمه یا تأویل بلد است. هر کدامشان در جای خودشان خوب است. انتظار نداشته باشیم همه مردم، کار خوبشان، کاری باشد که من میگویم خوب است.
آیت الله عابدی خاطرنشان کرد: فرض کنید که شما استاد هستید و این آقا شاگرد است؛ اما همین شاگرد هم خیلی چیزها بلد است که این استاد بلد نیست؛ حالا اگر چیزی هم بلد نباشد، به هر حال یک انسان است. این که برادر باشیم یعنی برادری در همه چیز؛ اگر راننده است احترام کنید، کارگر شهرداری است به هر حال برای خودش شخصیتی دارد. همه را احترام کنیم و به خواسته مردم احترام بگذاریم.
خبرنگار: بابک شکورزاده
انتهای پیام/