به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، سید ستار هاشمی وزیر ارتباطات با اشاره به پروژه ملی «جینف» گفته است که این طرح، پایهایترین زیرساخت حکمرانی دادهمحور در کشور است. همانگونه که کد ملی، شناسه یکتای هر فرد محسوب میشود، در این طرح نیز هر مکان در کشور دارای کد منحصربهفرد خواهد بود.
وی توضیح داد: تا زمانی که مکانها در کشور کدگذاری نشوند، نمیتوان نظام دقیقی برای مدیریت انرژی، آب یا خدمات شهری ایجاد کرد. برای مثال، ممکن است فردی در تهران زندگی کند، اما کد پستیاش مربوط به شهری دیگر باشد و همین خطا در دادهها مانع از تصمیمگیری دقیق میشود.
فراهم شده 80 درصدی بستر فنی اجرای GNAF
وزیر ارتباطات با اشاره به پیشرفت چشمگیر این پروژه در دولت چهاردهم گفت: در برخی شاخصها رشد چندصددرصدی داشتهایم و اکنون بیش از 80 درصد مراحل فنی تکمیل شده است. همکاری میان وزارت ارتباطات و قوه قضائیه در تبادل دادههای مکانی در این دولت بیسابقه است و امیدواریم بهزودی این طرح بهطور کامل به بهرهبرداری برسد.
هشدار رئیس جمهور به دستگاهها؛ اگر همکاری نکنید بازخواست میشوید
پیش از این و در جریان بازدید سرزده از وزارت ارتباطات، رئیس جمهور در خصوص پروژه جینف گفته بود، باید به سطحی از مدیریت اطلاعات برسیم که با یک کلیک بتوان تمام دادههای مورد نیاز از هویت افراد تا اطلاعات اماکن، صنوف و انبارها را استخراج کرد؛ امری که تحقق آن میتواند سد محکمی در برابر فساد، رانت و سرقتهای ساختاری ایجاد کند. رئیسجمهور همچنین هشدار داد که هیچ دستگاهی نباید از ارائه اطلاعات به پروژه جینف خودداری کند. هر نهادی که در ارائه اطلاعات همکاری نکند، مورد بازخواست قرار خواهد گرفت.
جینف یا GNAF چیست؟
اما جینف چیست و چرا در ارائه خدمات دولتی بهتر و در حکمرانی داده محور اهمیت پیدا میکند؟ جینف یک چارچوب ملی برای استانداردسازی آدرس و اتصال هر موقعیت مکانی به یک شناسه عددی یکتا است. به زبان ساده، هر ساختمان، خانه، یا واحد اداری در سراسر کشور، یک کد عددی منحصر بهفرد دریافت میکند که موقعیت دقیقش در مختصات جغرافیایی، محدوده اداری، و شبکهٔ خدمات شهری را قابل شناسایی میسازد.
پروژه GNAF بر پایهی دو ستون مفهومی بنا شده:
استانداردسازی آدرسها:حذف تفاوت میان شیوههای نگارش و ثبت آدرس در سامانههای مختلف (پستی، شهرداری، ثبتی، پلیس و …).
ژئوکدسازی دقیق:تبدیل هر نشانی انسانی (مثل «خیابان X، پلاک 12») به مختصات عددی قابلاستفاده در پایگاه داده، نقشه، و تحلیلهای مکانی.
در نتیجه، پایگاه GNAF شامل مجموعهای از دادههای تمیز، یکتا و دقیق است که برای هر مکان، یک شناسه عددی جغرافیایی (Geocode) تعریف میکند.
GNAF در استرالیا
کشور استرالیا از نخستین کشورهایی بود که پروژه GNAF را پیاده کرد. نتیجه آن:
یک سامانه ملی آدرسکننده با دقت زیر 1 متر،
یک نسخه یکتا از اطلاعات آدرس در کل کشور،
و قابل اتصال به همهی سامانههای تجاری، امنیتی و امدادی.
نسخه ایرانی این طرح نیز با اقتباس از همین مدل، بر مبنای هماهنگی میان سازمان نقشهبرداری، پست، شهرداریها و وزارت ارتباطات طراحی شده است.
کاربردهای دادهمحور GNAF
پروژه GNAF ستون فقرات دولت دادهمحور و تصمیمسازی فضایی خواهد بود، چون اجازه میدهد: خدمات اورژانسی (پلیس، آتشنشانی، اورژانس) سریعتر و دقیقتر مکانیابی کنند.کسبوکارها و پلتفرمهای دیجیتال بتوانند مشتریان و فروشندگان را بر اساس داده مکانی دقیق شناسایی کنند (بدون ابهام در نشانی). سازمانهای دولتی بتوانند دادههای مالیاتی، ثبتی، یا اجتماعی را بر اساس موقعیت مکان استاندارد تحلیل و تلفیق کنند (Cross‑linking Spatial Data). برنامهریزی شهری و زیرساختی بر اساس دادههای زنده مکانی انجام گیرد. به طور مثال تعیین تراکم جمعیت، مصرف انرژی یا نیاز به خدمات عمومی در هر بلوک جغرافیایی براساس دادهها مشخص خواهد شد.
انتهای پیام/