به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، در جریان رقابتهای پاراوزنهبرداری قهرمانی جهان که هفته گذشته به میزبانی مصر و در شهر قاهره برگزار شد، محسن بختیار ملیپوش دسته 65 کیلوگرم ایران با رکورد 201 کیلوگرم به مدال نقره رسید و نایب قهرمان شد.
این عنوان در حالی بدست آمد که بختیار سال قبل و در پارالمپیک 2024 پاریس در دسته 59 کیلوگرم به مدال برنز رسیده بود، اما امسال و با تصمیم کادر فنی تیم ملی پاراوزنهبرداری به یک دسته بالاتر آمد.
این ورزشکار 27 سال که سابقه کسب مدال نقره در بازیهای پاراآسیایی هانگژو را نیز دارد، در گفتوگو با خبرگزاری تسنیم، درباره این تغییر وزن اظهار داشت: ما از قبل از پاریس با صلاحدید حسین توکلی سرمربی تیم ملی تصمیم گرفته بودیم که پس از پارالمپیک تغییر وزن داشته باشم و به دلیل همین تغییر وزن، از همان پاریس برای مسابقات جهانی مصر هدفگذاری بابت مدال نکرده بودیم، چون وقتی که تغییر وزن صورت میگیرد، زمان میبرد تا شرایط ایدهآل شود. بنابر این هدفی برای کسب مدال نداشتم، اما همه سعیام را کردم که اولین سال حضورم در وزن جدید همراه با مدال باشد که این اتفاق رخ داد.
وی افزود: درست است که هدفگذاری بابت مدال گرفتن نداشتیم، اما به همین موضوع بسنده نکردیم. من در سه ماه گذشته فقط پنج روز به خانه رفتم و باقی روزها را در کمپ و اردو بودم و حتی در روزهای خارج از اردو، در کمپ تیم ملی ماندم. در واقع تقریباً همه مدت این سه ماه را در کمپ بودم و تمرین میکردم.
بختیار ادامه داد: جدا از پیشبینی بلند مدت که از سال گذشته درباره مسابقات جهانی داشتیم، موارد دیگری هم پیش آمد؛ مثل جنگ 12 روزه که روند تمرینی و برنامه اردویی ما بر هم ریخت. در آن دوران جنگ 12 روز تمرین نداشتم، چون محل تمرینم در نزدیکی خانه، با توجه به نزدیکی به یک مرکز نظامی تعطیل بود. همه اینها باعث شد کمی عقب بیفتم و فشردگی تمریناتم بالا برود و سه ماه در کمپ باشم. با همه این اوصاف از این نتیجه خیلی راضیام، چون فکر نمیکردم که بتوانم این مدال را بگیرم.
ملیپوش پاراوزنهبرداری گفت: به جز مسئله دیر شروع شدن اردو، یک استرس نیز در ماه آخر بابت ویزا داشتیم، چون مصر ویزا نمیداد و تقریباً دقیقه 90 به چند نفر ویزا داد و مابقی با ویزای فرودگاهی اعزام شدند. در واقع نمیدانستیم که شرکت خواهیم کرد یا نه. با توجه به پیگیریهای وزارت ورزش و کمیته پارالمپیک، این مشکل حل شد و وارد مصر شدیم. سفر خیلی سختی و همچنین معطلیهای زیادی در آنجا داشتیم. ضمن اینکه ساعتهای تمرینی خوبی هم در اختیارمان نبود. فردای روزی که به قاره رسیدیم، ساعت 10 صبح تمرین داشتیم که این، زمان ایدهآلی برای تمرین در رشته ما ایده نیست. روز بعد نیز تمرین به 8 صبح موکول شد. در کل همه چیز همه چیز دست به دست هم داد تا آن ایدهآلمان شکل نگیرد، اما خودم فکر نمیکردم مدال بگیرم.
بختیار در پایان عنوان کرد: درست است که به لحاظ رکوردی، آن ایدهآلم رقم نخورد و چند کیلوگرم پایینتر از رکوردم به ثبت رساندم، اما به لحاظ مدالی خیلی خوب بود و انشاءالله این روند را داشته باشم و تکرار کنم. این مدال از بابت دیگری باعث خوشحالیام است. تا الان مدال جهانی بزرگسالان را نداشتم. با این مدال سبد مدالیام تکمیل شد و در همه تورنمنتها مدال دارم.
انتهای پیام/