به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، دنی سیترینوویچ، پژوهشگر ارشد موسسه مطالعات امنیت ملی اسرائیل (INSS)، در مقالهای با عنوان «سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران: ترویج ایدئولوژی در سراسر جهان»، به بررسی گستره، عمق و تأثیر شبکه رسانهای جمهوری اسلامی در سطح بینالمللی پرداخته است. سیترینوویچ که بیش از 25 سال در سمتهای فرماندهی و تحلیلی در واحدهای اطلاعاتی ارتش اسرائیل فعالیت داشته و مدتی ریاست بخش ایران در واحد تحقیق و تحلیل ارتش (RAD) را برعهده داشته، در این مقاله صداوسیمای ایران را یکی از ارکان اصلی «قدرت نرم تهران» معرفی میکند.
او با استناد به دادهها و گزارشهای متعدد از اروپا، آمریکای لاتین و آفریقا، تأکید دارد که رسانه ملی ایران با ساختاری منسجم و برنامهریزیشده، توانسته است در دهههای اخیر نقش مؤثری در تثبیت نفوذ فرهنگی جمهوری اسلامی ایفا کند.
سیترینوویچ در آغاز مقاله، به حمله هوایی اسرائیل در 16 ژوئن به ساختمان شیشهای صداوسیمای جمهوری اسلامی در تهران اشاره کرده و مینویسد: «هدف اصلی این حمله، تضعیف توان ایران در برقراری ارتباط با مردم و کاهش ثبات داخلی بود؛ اما این اقدام، در عمل نقش حیاتی رسانه ملی در انتقال پیامهای ایران به جهان را برجستهتر کرد.» به گفته او، این حادثه نشان داد که رسانههای ایرانی بخش جداییناپذیر از ساختار قدرت نرم جمهوری اسلامیاند.
به باور سیترینوویچ، سازمان صداوسیما با راهاندازی دهها شبکه تلویزیونی و رادیویی در بیش از 30 زبان زنده دنیا ـ از جمله انگلیسی، اسپانیایی، عربی، فرانسوی، آذری و زبانهای آفریقایی ـ موفق شده است روایت فرهنگی و سیاسی ایران را در سطح جهانی گسترش دهد. این تنوع زبانی و محتوایی، به گفته او، زمینهساز حفظ پیوند با جوامع شیعی و ایجاد نفوذ فرهنگی در میان ملتهای دیگر شده است؛ تصویری متفاوت از آنچه در نظم رسانهای غرب جریان دارد.
در بخش دیگری از مقاله، نویسنده بر سه شبکه بینالمللی ایران تمرکز میکند: پرستیوی، هیسپانتیوی و هوساتیوی. او مینویسد که هر یک از این شبکهها در مناطق مختلف جهان، بازوی رسانهای جمهوری اسلامیاند؛ از تأثیر پرستیوی در فضای سیاسی بریتانیا و ایتالیا تا نقش هیسپانتیوی در تقویت ارتباطات فرهنگی با آمریکای لاتین و فعالیت هوساتیوی در حمایت از جنبشهای اجتماعی در آفریقا.
سیترینوویچ در ادامه، به حضور کارشناسان مذهبی در شبکههای برونمرزی ایران اشاره کرده و آن را نشانهای از همافزایی میان نهادهای علمی، مذهبی و رسانهای میداند. او از روحانی آرژانتینی «عبدالکریم پاز» به عنوان نمونه یاد میکند؛ شخصیتی که همزمان ریاست مرکز دینی الوحید در بوئنوس آیرس را بر عهده دارد و از کارشناسان برنامههای هیسپانتیوی است.
در مقایسهای تحلیلی، سیترینوویچ شبکههای برونمرزی ایران را همسنگ رسانههای جهانی چون روسی «آرتی» و چینی «CGTN» میداند و مینویسد: «ایران همانند قدرتهای بزرگ از رسانه برای بازتعریف نظم اطلاعاتی جهان بهره میگیرد و روایتهای جایگزین در برابر جریان مسلط غرب ارائه میکند.»
او در پایان مینویسد که علیرغم تحریمها و محدودیتهای گسترده، شبکههای رسانهای جمهوری اسلامی همچنان با قدرت و انسجام به فعالیت خود ادامه میدهند. به باور او، این استمرار، نشانهای روشن از کارآمدی و تأثیرگذاری راهبرد رسانهای ایران است که توانسته دیپلماسی فرهنگی و رسانهای کشور را به ابزاری مؤثر در گسترش نفوذ جهانی تبدیل کند.
در بخش پایانی گزارش نیز، به معرفی موسسه مطالعات امنیت ملی اسرائیل (INSS) پرداخته شده است؛ اندیشکدهای معتبر در تلآویو که در حوزههای امنیت ملی، سیاست خارجی و راهبردهای نظامی پژوهش میکند و از مهمترین مراکز مشاورهای برای نهادهای تصمیمگیر اسرائیل به شمار میآید.
انتهای پیام/