به گزارش خبرگزاری تسنیم از شاهرود، محور شاهرود ـ طرود در شرق استان سمنان سالهاست بهعنوان یکی از نقاط پرحادثه کشور شناخته میشود؛ مسیری که بهدلیل وضعیت خاص جغرافیایی، عرض کم جاده و نبود زیرساختهای استاندارد، بارها شاهد وقوع سوانح رانندگی مرگبار بوده است. بر اساس گزارشهای رسمی، تنها از ابتدای سال جاری تاکنون بیش از 16 نفر در حوادث این محور جان خود را از دست داده و 65 نفر دیگر مصدوم شدهاند.
کارشناسان حوزه حملونقل علت اصلی تداوم تصادفات در این مسیر را ترکیبی از ضعف ایمنی جاده، کمبود علائم هشداردهنده، و نبود امکانات امدادرسانی سریع میدانند. در میان همه این عوامل، نبود پوشش مخابراتی در نقاط کویری و دورافتاده، معضلی جدی است که در مواقع بحرانی، ارتباط با نیروهای امدادی را با مشکل مواجه میکند و روند اطلاعرسانی و اعزام نیروهای اورژانس را به تأخیر میاندازد.
جادهای که هنوز در انتظار آنتن است
حادثه اخیر در منطقه چاه جام از توابع همین محور، بار دیگر این ضعف زیرساختی را نمایان کرد. در این سانحه که صبح امروز رخ داد، واژگونی یک دستگاه خودروی سواری امویام منجر به جان باختن یک خانم 40 ساله شد. گزارشها حاکی از آن است که به دلیل نبود آنتندهی تلفن همراه در محل حادثه، تماس با مرکز فوریتهای پزشکی با تأخیر انجام شد و همین موضوع عملیات امداد را دشوارتر کرد.
مشکل آنتندهی در جادههای روستایی و کویری استان سمنان، محدود به محور شاهرود–طرود نیست. طبق آمار رسمی وزارت ارتباطات، با وجود پوشش 90 درصدی اینترنت در روستاهای بالای 20 خانوار، بسیاری از محورهای مواصلاتی کشور هنوز دچار نقاط کور ارتباطی هستند. این وضعیت در محورهای کمتردد و کویری بیشتر به چشم میخورد و بخشهایی از شرق سمنان نیز از جمله همین مناطق محسوب میشود.
زنجیره خطر در شرق سمنان؛ از جاده ناایمن تا نبود پوشش تلفن
بررسیها نشان میدهد که پوشش نسل سوم و چهارم تلفن همراه در برخی جادههای کشور به کمتر از 40 درصد میرسد و با وجود پیشرفت برنامههای توسعه ارتباطات جادهای، هنوز بخشی از مسیرهای استان سمنان در فهرست مناطق فاقد آنتن قرار دارند. گزارشهای رسمی تأکید دارند که بخش زیادی از این نواقص در محورهای حادثهخیز شرق کشور متمرکز است.
در سالهای گذشته وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات بارها از اجرای طرحهای ملی برای رفع نقاط کور مخابراتی در جادههای بینشهری خبر داده است. با این حال، فعالان حوزه ایمنی جادهای معتقدند تا زمانی که طرحهای پایدار و زیرساختی برای افزایش پوشش آنتن در محورهای روستایی اجرایی نشود، مشکلاتی نظیر تأخیر در تماسهای امدادی و افزایش تلفات انسانی ادامه خواهد داشت.
نبود پوشش مناسب تلفن همراه در محور شاهرود–طرود، امروز نهتنها یک چالش ارتباطی بلکه به معضلی انسانی تبدیل شده است. هر حادثه جدید در این مسیر، ضعف مزمن ارتباطی و امدادی را دوباره به یاد میآورد؛ ضعفی که در بسیاری از موارد، تفاوت میان مرگ و زندگی را رقم میزند.
صبح امروز حادثه واژگونی یک دستگاه خودروی سواری امویام در منطقه چاه جام از توابع محور شاهرود–طرود رخ داد که بر اثر شدت جراحات، سرنشین خانم40 ساله خودرو جان خود را از دست داد.
مهسا عظیمی در گفت و گو با خبرنگار تسنیم، با بیان اینکه این حادثه در محدودهی دو کیلومتر بعد از پایگاه اورژانس، با ضعف پوشش شبکه تلفن همراه به وقوع پیوست، اظهار داشت: نبود آنتندهی مناسب در این منطقه، اطلاعرسانی اولیه حادثه را با دشواری روبهرو کرد و تأخیر در تماس با مرکز فوریتهای پزشکی موجب کندی عملیات امداد شد.
وی افزود: پس از اطلاع از حادثه، نیروهای اورژانس به سرعت به محل اعزام شدند اما به دلیل فاصله زیاد و مسیر سختگذر، متأسفانه فرد مصدوم پیش از رسیدن تیم امداد جان باخته بود.
عظیمی تصریح کرد: تیمهای امدادی پس از حضور در صحنه، اقدامات اولیه را انجام دادند و بررسیهای میدانی نشان داد که راننده به دلیل از دست دادن کنترل خودرو دچار واژگونی شده است.
او خاطرنشان کرد: نبود پوشش مخابراتی یکی از چالشهای اساسی در محورهای روستایی و مناطق کویری شرق استان است و در مواقع بروز حوادث جادهای، روند امدادرسانی را بهطور جدی تحت تأثیر قرار میدهد.
وی یادآور شد: با توجه به تردد بالای خودروها در محور شاهرود–طرود، رفع نقاط کور ارتباطی و افزایش آنتندهی در این مسیر ضروری است تا در شرایط بحرانی، امکان تماس سریع با سامانه 115 فراهم شود.
رییس مرکز حوادث و فوریتهای پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شاهرود در پایان تأکید کرد: توسعه زیرساختهای ارتباطی در مناطق کمبرخوردار میتواند نقش تعیینکنندهای در نجات جان مصدومان و کاهش تلفات حوادث جادهای داشته باشد.
محور شاهرود–طرود که از مناطق کویری و کمتردد شرق استان سمنان عبور میکند، سالهاست در صدر فهرست محورهای پرخطر کشور قرار دارد. بر اساس آمار منتشرشده از سوی رسانههای رسمی، تنها از ابتدای سال جاری تاکنون بیش از 16 نفر در حوادث این محور جان باخته و 65 نفر مصدوم شدهاند. مسیر یادشده به دلیل عرض کم جاده، نبود شانه ایمنی و ضعف علائم هشداردهنده، از ایمنی کافی برخوردار نیست و همزمان عبور وسایل نقلیه سنگین و خودروهای سواری نیز خطر بروز سوانح را دوچندان کرده است.
ضرورت اقدام فوری؛ توسعه ارتباطات جادهای برای نجات جان مردم
در کنار این ضعفهای زیرساختی، نبود پوشش تلفن همراه در بخشهایی از این جاده، حلقهی دیگری از زنجیرهی خطر را تشکیل میدهد. دادههای رسمی وزارت ارتباطات نشان میدهد که پوشش نسل سوم تلفن همراه در جادههای کشور حدود 67 درصد و نسل چهارم کمتر از 40 درصد است. این آمار بهخوبی بیانگر آن است که در بسیاری از جادههای فرعی و کویری، از جمله محور شاهرود–طرود، امکان تماس اضطراری با سامانههای امدادی مانند 115 یا 110 بهصورت پایدار وجود ندارد و همین موضوع در زمان وقوع حادثه، امدادرسانی را با تأخیر مواجه میسازد.
بررسیهای میدانی نشان میدهد که فاصله زیاد میان دکلهای مخابراتی، نبود تجهیزات تقویتی (BTS) در مناطق کوهستانی و کویری، و همچنین اولویت پایین محورهای فرعی در طرحهای توسعه ارتباطی، از مهمترین علل ضعف آنتندهی در این محور است. کارشناسان معتقدند در حالیکه اپراتورهای تلفن همراه تمرکز خود را بر توسعه شهری و بینشهری معطوف کردهاند، بخش قابلتوجهی از جادههای روستایی و کویری همچنان بدون پوشش مناسب باقی ماندهاند. این مسئله در مسیرهایی مانند طرود که دارای نقاط کور طولانی است، مستقیماً بر جان انسانها اثر میگذارد.
برای کاهش آسیبپذیری در کوتاهمدت، نصب تلفنهای اضطراری در نقاط فاقد پوشش، ایجاد سامانههای هشداردهنده هوشمند و تابلوهای اطلاعرسانی درباره محدودههای بیآنتن میتواند بخشی از مشکل را مرتفع کند. علاوه بر این، آموزش رانندگان و اطلاعرسانی در مورد شماره تماسهای محلی امداد، در کنار افزایش گشتهای اورژانس و هلالاحمر در محورهای حادثهخیز، اقداماتی فوری و کمهزینه محسوب میشوند که میتوانند به کاهش تلفات کمک کنند.
در افق بلندمدت اما راهکارها باید ریشهایتر باشند. احداث سایتهای جدید BTS در فواصل منظم، استفاده از دکلهای ارتباطی قابلحمل ویژه مسیرهای کویری، و اجرای طرحهای مشترک میان وزارت ارتباطات، پلیس راهور و استانداریها برای پایش نقاط کور ارتباطی، از الزامات اصلی است. همچنین، تخصیص بودجه پایدار برای توسعه شبکه مخابراتی در محورهای فرعی و الزام اپراتورها به ایجاد پوشش سراسری در جادههای حادثهخیز، از جمله راهکارهایی است که در کشورهای پیشرو در حوزه ایمنی جادهای با موفقیت اجرا شده است.
باید گفت: محور شاهرود–طرود تنها یک جاده نیست؛ نمادی از تلاقی سه ضعف ساختاری در کشور است: ایمنی پایین راهها، امدادرسانی دیرهنگام و کمبود زیرساخت ارتباطی. هر حادثه در این مسیر نشان میدهد که نبود آنتندهی صرفاً یک مشکل فنی نیست، بلکه مسئلهای انسانی است که مستقیماً با جان شهروندان گره خورده است. رفع نقاط کور ارتباطی در این جاده و مسیرهای مشابه، ضرورتی انکارناپذیر برای حفظ جان مردم و ارتقای تابآوری شبکه امدادی کشور به شمار میرود.
انتهای پیام/