گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم- انتخابات پیشروی عراق بار دیگر به صحنهای حساس در معادلات ژئوپلیتیکی غرب آسیا تبدیل شده است. تحرکات مداخلهگرایانه و طراحیهای پنهان و آشکار از سوی آمریکا، رژیم صهیونیستی و برخی کشورهای همپیمان منطقهای در روزهای اخیر شدت یافته و نشانههای آشکاری از تلاش برای تأثیرگذاری بر آرای عمومی و توازن قدرت سیاسی در بغداد به چشم میخورد. هدف این جریانها تنها دستکاری روند انتخابات نیست، بلکه طراحی یک مسیر بلندمدت برای بهحاشیهراندن محور مقاومت در عراق و در نهایت تبدیل این کشور به کانون تازهای از بحرانهای داخلی و منطقهای است.
سابقه رفتار مداخلهگرای آمریکا در عراق به دوره اشغال نظامی این کشور در سال 2003 بازمیگردد؛ اما سیاست واشنگتن در دورههای اخیر شکل پیچیدهتری به خود گرفته است. امروزه مداخلات نه از مسیر نظامی، بلکه از مسیر سیاسی، رسانهای، اقتصادی و امنیتی دنبال میشود. سفارت آمریکا در بغداد در هفتههای اخیر به مرکز طراحی و جهتدهی انتخابات تبدیل شده، حال آنکه سازمانها و رسانههای وابسته به رژیم صهیونیستی نیز با هدف مهندسی افکار عمومی در عراق بهطور فعال در عرصه تبلیغاتی وارد شدهاند. برخی کشورهای عربی در خلیج فارس نیز با تأمین مالی و شبکهسازی سیاسی، عملاً مأموریت تکمیل حلقه فشار را بر محور مقاومت در عراق بر عهده دارند.
در پسِ این تلاشها، طرحی قدیمی اما همچنان فعال از سوی محافل تصمیمساز آمریکایی دیده میشود: طرح تجزیه عراق بر اساس مؤلفههای قومیتی و مذهبی، که در واقع میراث ذهنی جو بایدن از دوران سناتوری و فعالیت او در کمیته روابط خارجی سنای آمریکا است. بایدن نزدیک به دو دهه پیش، زمانی که هنوز در مسیر رسیدن به ریاستجمهوری قرار نداشت، تقسیم عراق به سه واحد کردی، سنی و شیعی را بهعنوان «راهحل ثبات در خاورمیانه» پیشنهاد کرد. هرچند وی در سالهای بعد طرح را بهصورت علنی پیگیری نکرد، اما این نگاه راهبردی بهتدریج در سیاستگذاری واشنگتن نهادینه شد و اکنون در قالب فشارهای سیاسی و رسانهای بر انتخابات کنونی بازتاب یافته است.
واقعیت آن است که اجرای هرگونه طرح تجزیه در عراق، پیامدهایی فاجعهبار برای کل منطقه خواهد داشت. عراق نهتنها یکی از کانونهای ژئواستراتژیک غرب آسیا ، بلکه یکی از نقاط ثقل ثبات منطقه محسوب میشود. هرگونه بیثباتی در این کشور، در عمل سبب گسترش ناامنی و بحران در کل منطقه و فراهم شدن زمینه برای احیای داعش و سایر گروهکهای تروریستی وابسته به غرب و رژیم صهیونیستی خواهد شد؛ درست همان هدفی که واشنگتن و تلآویو طی ماههای اخیر از مسیرهای گوناگون دنبال کردهاند.
در این شرایط، ضروری است نخبگان سیاسی و مذهبی عراق با هوشیاری کامل تحولات روزهای آتی را رصد کنند. تجربه قبلی انتخاباتهای پارلمانی و فساد ناشی از دخالت خارجی نشان داده است که نادیده گرفتن تحرکات پشتپرده به معنای واگذاری آینده کشور به اتاقهای عملیاتِ قدرتهای بیگانه است. مقاومت هوشمند، انسجام ملی در برابر تلاش برای قومگرایی، کلید خنثیسازی این نقشههاست. عراق امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند وحدت ملی است؛ وحدتی که نه از مسیر سیاستهای قوممحور، بلکه از مسیر حفظ استقلال و جلوگیری از تبدیل کشور به زمین بازی آمریکا و اسرائیل شکل میگیرد.
هشیاری در برابر توطئههای جاری پیرامون انتخابات عراق، تنها یک وظیفه ملی برای مردم این کشور نیست، بلکه مسئولیتی منطقهای برای تمام جریانهای مستقل (که مخالف آشفتگی و اغتشاش در عراق هستند) در غرب آسیاست. عراق باید بار دیگر ثابت کند که از دل بحرانها میتواند به محور آگاهی، استقلال و ایستادگی تبدیل شود — نه به کانون تازهای از بحران و تجزیه.
انتهای پیام/