به گزارش خبرگزاری تسینم از شیراز، قدرتالله منصورزاده، کارشناس مسائل سیاسی مذهبی در یادداشتی اختصاصی که در اختیار تسنیم قرار داد، به بررسی ریشهها و تداوم دشمنی آمریکا با ملت ایران پرداخت. متن این یادداشت بدین شرح است:
در تاریخ روابط ایران و آمریکا، بر اساس تجربه و واقعیت تاریخی، از سالها قبل از انقلاب اسلامی، روایتی روشن از یک دشمنی مشخص از جانب آمریکا نسبت به ملت ایران وجود دارد. برخلاف روایتی که گاهی در محافل خاصی مطرح میشود، این جمهوری اسلامی ایران نبوده که با ستیزهجویی، تقابل را آغاز کند.
تجربه چند دهه گذشته، به وضوح نشان میدهد که خاستگاه این مسیر پرتنش، آمریکا بوده است. این یادداشت بر آن است تا با استناد به حوادث مستند و تاریخی، منطق این تجربه را واکاوی کند و ثابت نماید که دشمنی آمریکا با ایران، ماهیتی ساختاری و ریشهدار در منافع استکباری دارد.
هدف، بازخوانی این تاریخ پرحادثه برای نسل امروز و آینده است تا بدانند تقابل کنونی، برآمده از خواست استقلالطلبی ملت ایران و مقاومت در برابر سلطهجویی قدرتی است که هیچگاه حاضر به تحمل اراده مستقل یک ملت نبوده است.
در ادامه سیر تاریخی این دشمنی آشکار، اجمالا بررسی میشود:
1_ شروع دشمنی از کودتا تا انقلاب: الف) دشمنی آمریکا با ملت ایران، به سالها قبل از پیروزی انقلاب اسلامی بازمیگردد. نقطه عطف این رویارویی را باید در کودتای 28 مرداد 1332 جستجو کرد. در این واقعه تاریخی، دولت ملی دکتر مصدق که حتی با آمریکا روابط دوستانه داشت و به آن اعتماد کرده بود، به دست مأموران آمریکایی مانند «کیم روزولت» و با چمدانهای پر از دلار و تطمیع اراذل و اوباش سرنگون شد. این اقدام نشان داد که منافع استکباری آمریکا، حتی به حکومتهای مایل به خودشان نیز رحم نمیکنند اگر در مسیر سلطهگری آنان مانع ایجاد کنند. ب) پس از کودتا، آمریکا به پشتیبان اصلی رژیم پهلوی تبدیل شد. در فاصله سالهای 1332 تا 1357، این آمریکا بود که از طریق حکومت دستنشانده پهلوی، بر همه امور ایران مسلط شد و به غارت منابع کشور پرداخت. قیام خونین 15 خرداد 1342 و سپس تبعید امام خمینی(ره) در سال 1343، با پشتیبانی و طراحی آمریکا انجام شد. آنها گمان میکردند با این اقدامات، روحیه استقلالطلبی ملت ایران را در هم میشکنند، اما این ملت بود که در یک مبارزه 25 ساله (1332-1357) نهایتاً به پیروزی رسید و دست استکبار را از کشور کوتاه کرد.
2_ شروع دشمنیهای جدید از اول انقلاب تا جنگ تحمیلی: با پیروزی انقلاب اسلامی، آمریکا یک «ثروت عظیم سیاسی و اقتصادی» را از دست داد. ایران که پیش از انقلاب «مرتع چرای آمریکاییان» و «جزیره ثبات» در نگاه رئیسجمهور وقت آن کشور، کارتر، بود، اکنون به کانون استقلال و مقاومت تبدیل شده بود. اسناد تاریخی، از جمله دستور مستقیم کارتر به سازمان سیا در دسامبر 1979 (حدود 10 ماه پس از پیروزی انقلاب) برای «سرنگونی جمهوری اسلامی»، گواه روشنی است که دشمنی از ساعات اولیه آغاز شد، حتی پیش از واقعه تسخیر لانه جاسوسی. واکنش آمریکا به انقلاب و این تحول بزرگ مردم ایران، کاملا خصمانه بود: الف) پناه دادن به دشمنان ملت ایران: آمریکا، محمدرضا پهلوی را که دشمن ملت ایران بود، در خاک خود پناه داد. ب) تبدیل سفارت به لانه جاسوسی: اسناد منتشرشده از سفارت آمریکا ثابت کرد که این مکان از روزهای اول انقلاب، به «ستاد برنامهریزی برای تحریک داخلی، ایجاد اختلاف، تجزیهطلبی و حتی تهدید جان امام خمینی(ره)» تبدیل شده بود. ج) تحریم و توقیف اموال: آمریکا میلیاردها دلار از اموال ملت ایران را که رژیم گذشته برای خرید تجهیزات پرداخت کرده بود، غصب کرد و با رفتاری مضحک، حتی هزینه انبارداری آن را نیز از ایران طلبکار شد. د) چراغ سبز به صدام: آمریکا مشوق اصلی حمله صدام حسین به ایران در سال 1359 بود. اگر چراغ سبز واشنگتن نبود، بعید بود چنین جنایتی رخ دهد.
3_ گسترش دشمنی در زمات جنگ: در طول هشت سال جنگ تحمیلی، آمریکا به صورت همهجانبه از رژیم بعث عراق حمایت کرد: الف) حمایت اطلاعاتی و تسلیحاتی: آمریکا با ارائه نقشههای ماهوارهای از تحرکات نیروهای ایران، به طور مستقیم در کشتار جوانان ایرانی مشارکت داشت. ب) حمایت از حملات شیمیایی: این کشور با آگاهی کامل، مواد شیمیایی در اختیار صدام قرار داد و بر جنایات او چشم بست. ج) ساقط کردن هواپیمای مسافربری: در یک اقدام تروریستی بینالمللی، ناوگان آمریکا در سال 1367 هواپیمای مسافربری ایران را با 290 سرنشین بیگناه سرنگون کرد و قاتلان این جنایت، نه تنها مجازات نشدند، بلکه مورد تقدیم قرار گرفتند.
4_ ادامه دشمنی با ترور و تحریم و تکفیر: پس از جنگ نیز دشمنی آمریکا ادامه یافت: الف) ترور دانشمندان: آمریکا از ترور دانشمندان هستهای ایران توسط عوامل صهیونیستی حمایت کرد. ب) حمایت از تروریسم تکفیری: ایجاد و حمایت از گروههای تروریستی، مخصوصا گروه تروریستی داعش با هدف ناامن کردن منطقه و در نهایت هدف قرار دادن امنیت ایران، از دیگر نقشههای شوم واشنگتن بود. اسناد نشان میدهد آمریکا هفت تریلیون دلار برای این پروژه خطرناک هزینه کرد. ج) تحریمهای ظالمانه: آمریکا با تحریمهای همهجانبه و «بیسابقه در تاریخ»، جنگی تمامعیار را علیه اقتصاد و معیشت ملت ایران به راه انداخت. این تحریمها حتی دارو و تجهیزات پزشکی را نیز در بر میگرفت که قطعاً مصداق «جنایت علیه بشریت» است. د) اغتشاشآفرینی: آمریکا با تشکیل «گروه بحران»، به طور سازمانیافته به شناسایی نقاط حساس جامعه ایران (مانند اختلافات قومی و مذهبی) پرداخته و با حمایت مالی، تسلیحاتی و امنیتی از آشوبگران، در پی ایجاد ناامنی و بیثباتی در کشور است.
بر اساس تجربه و سیر تاریخی از کودتای 28 مرداد تا حمایت از جنگ تحمیلی و ترور دانشمندان و انواع و اقسام دشمنی توسط آمریکا، این واقعیت بهوضوح اثبات میشود که دشمنی آمریکا با ایران، ریشه در ماهیت استکباری و سلطهجویانه آمریکاییها دارد. آمریکا هرگز اراده مستقل ملت ایران را برنتافته است.
هدف واحدی در پشت همه دشمنیها و اقدامات خصمانه آمریکا نهفته است: وادار کردن ایران به بازگشت به دوران پیش از انقلاب و از بین بردن اراده استقلالطلبانه ملت ایران؛ شبیه دوران پیش از انقلاب که ایران مطیع محض آمریکا بود و منابع ایران در اختیار آمریکا قرار داشت و مراکز تصمیم گیری نیز توسط مستشاران آمریکایی اداره میشد.
تجربه پنج دهه اخیر نیز نشان داده که این دشمنی با عقبنشینی و دادن امتیازات مختلف، درمانپذیر نیست، چرا که آنان به چیزی کمتر از تسلیم بی قید و شرط ایران و بازگشت ایران به دوران وابستگی محض، راضی نخواهند شد. ملت ایران در این مسیر پرچالش، با تکیه بر ایمان، عقلانیت و مقاومت، نه تنها مغلوب این فشارها نشده، بلکه در سایه همین تحریمها و دشمنیها، به پیشرفتهای چشمگیر علمی، فناوری و دفاعی دست یافته است.
امروز ایران اسلامی در بسیاری از عرصههای دانش، در زمره کشورهای برتر جهان قرار دارد. ملت ایران با پشتوانه تجربه های گرانقدر، به خوبی میداند که عزت و استقلال، در گرو مقاومت در برابر زورگویی استکبار جهانی است و این راهی است که تا تحقق آرمانهای متعالی انقلاب اسلامی، با قدرت و بصیرت ادامه خواهد یافت.
انتهای پیام/424