به گزارش خبرگزاری تسنیم از رشت، صبحِ دلانگیزِ 13 آبان و هوای رشت خنک و شورانگیز بود؛ همهچیز آماده شده بود برای رقم خوردن یک حماسه حضور دیگر در یومالله 13 آبان؛ مانند سالهای گذشته با ابزار خبر و میکروفون، خود را به یکی از مسیرهای اصلی راهپیمایی رساندم.
رأس ساعت 9 راهپیمایی از دو مسیر اعلامشده آغاز شد؛ از کوچههای باریک و خیابانها، مردان و زنان و دانشآموزان فوج فوج به موج اصلی راهپیمایی میپیوستند و خیابانها آرام آرام رنگ شور و حماسه گرفت؛ صدای شعار نوجوانان، سرودهای انقلابی و رقص پرچمهای سهرنگ کشورمان در باد پاییزی حال و هوای خاصی به شهرمان در یومالله سیزدهم آبان بخشیده بود.
راهپیمایی امسال حال و هوایی دیگر داشت؛ در چشمان نوجوانان چیزی از جنس خشم و درد موج میزد؛ یاد تجاوز رژیم صهیونیستی در خرداد ماه امسال و شهادت بسیاری از نوجوانان و کودکانی که در این ایام باید پشت میزهای تحصیل مینشستند؛ عزم مردم و راهپیمایان را جزم کرد تا امسال خشمشان را متفاوتتر از گذشته نشان دهند؛ آنان آمده بودند بگویند که وجدانها هنوز بیدارند.
گامهایم را تندتر کردم تا از سیل جمعیت عبور و زودتر به میدان شهرداری رشت برسم؛ در مسیر تصاویری از شعارهای کوبنده مردم ضبط میکردم؛ شعارهایی که یکی پس از دیگری در هوای خنک رشت طنینانداز میشد: «مرگ بر آمریکا»، «مرگ بر اسرائیل» و مشتهای گرهکردهای که به آسمان بلند میشد؛ هر مشت پیمانی دوباره با آرمانهای شهدا بود؛ آرمانهایی که از سال 58 در دل مردم ریشه دوانده است از روزی که دانشجویان پیرو خط امام، لانه جاسوسی آمریکا را تسخیر کردند و امام خمینی(ره) آن را «انقلاب دوم» نامید.
صدای نوحه از بلندگوها پخش میشد و نام بانوی دو عالم را زمزمه میکرد؛ در همان حال که مجری تقارن یومالله 13 آبان با ایام فاطمیه را یادآور شد، شعارها هم محکمتر و کوبندهتر شد.کمی جلوتر، در میان صفهای دانشآموزان، پلاکاردهایی با نقش شهدای دانشآموز مقاومت 12 روزه دیده میشد که روی آن نوشته بودند: «رفیق شهید من» در گوشهای دیگر، تعدادی از دانشآموزان با نوای کوبنده «حسین حسین شعار ماست، شهادت افتخار ماست» و فریاد «حیدر، حیدر» نگاه و توجه همه را به خود جلب کرده بودند؛ برخی پرچم سهرنگ ایران را در دست داشتند و عدهای نیز نقش پرچم را بر گونههایشان نقاشی کرده بودند.
وقتی سیل جمعیت به شهرداری نزدیک شد، نوای نوحههای فاطمی فضا را پر کرد و آرامشی خاص بر دلها نشست. حماسه حضور با صدای حزنانگیز فاطمی در هم آمیخت؛ به یاد بانوی دو عالم که تا پای جان از ولایت دفاع کرد دانشآموزان گیلانی نیز با شعارها و حضور خود، الگوپذیریشان از حضرت زهرا(س) را نشان دادند.
خواهران با حجاب فاطمی و برادران با غیرت علوی، ثابت کردند که همچنان پای انقلاب و شهدایشان ایستادهاند؛ همانگونه که شهدای دانشآموز سال 57 در برابر رژیم ستمشاهی پهلوی ایستادند.
بهمحض رسیدن جمعیت به میدان شهرداری، مجری فریاد زد: «اللهاکبر بر این همه شکوه و جلال و حماسه حضور!» لحظاتی بعد، نوحه فاطمی جایش را به سرود پرشور «مرحبا لشکر حزبالله، غیرت ایرانی ما دیدن دارد» داد و جمعیت بار دیگر به وجد آمد.
یاد تسخیر لانه جاسوسی؛ خاطرهای که هنوز تازه است
13 آبان برای مردم ایران تنها یک روز تاریخی نیست؛ یادآور غرور و استقلال است؛ از روزی که دانشجویان پیرو خط امام در سال 1358 سفارت آمریکا را در تهران تسخیر کردند، روزی که ملت ایران به سلطه و نفوذ بیگانگان نه محکم گفت و امام خمینی(ره) آن را «انقلاب دوم» نامید.
در میدان شهدای ذهاب، گروهی از معلمان جمع شده بودند. یکی از آنان گفت: این بچههایی که امروز در راهپیمایی هستند، باید یاد بگیرند که دنیا فقط درس و نمره نیست. باید بفهمند انسان بودن یعنی در برابر ظلم ساکت نماندن. معلم دیگری گفت: سالهاست در این راهپیماییها شرکت میکنم چون میدانم حضور ما، تیری در قلب دشمن است. امیدوارم پرچم انقلاب اسلامی هرچه زودتر به دست امام زمان برسد. این انقلاب آسان بهدست نیامده؛ خونهای زیادی پای آن ریخته شده است.
معلم دیگری افزود: ارتباط نسل جدید با نسل انقلاب اهمیت زیادی دارد. ما باید بتوانیم مفاهیم و حوادث سال 57 و سالهای بعد از انقلاب را برای دانشآموزان بازگو کنیم تا بدانند این انقلاب چه سختیهایی دیده است. این وظیفه ماست که انتقالدهنده خوبی باشیم.
صدای نسل امروز
در میان هیاهو، صدای نوجوانان شنیده میشد؛ صدایی از جنس ایمان و آگاهی. یکی از دانشآموزان گیلانی گفت: ما به عشق ایران در این راهپیمایی شرکت کردهایم و برای دشمنانِ ایران آرزوی نابودی دارم. دانشآموز دیگری گفت: آمدهایم بگوییم راه شهدای دانشآموز مقاومت 12 روزه که توسط رژیم غاصب صهیونیستی به خاک و خون کشیده شدند ادامه دارد. ما میدانستیم آمریکا و رژیم صهیونیستی دشمنان اصلی ما هستند.بعد از جنگ 12 روزه، ماهیتشان برای ما آشکارتر شد و بیش از پیش دشمنانمان را شناختیم.
دیگری اضافه کرد: بعد از جنگ 12 روزه، فهمیدم رژیم صهیونیست قاتل انسانیت است اما خوشحالم که در برابر قدرت ایران و ایرانیها سرشکسته شدند؛ همانطور که شهید حسین فهمیده، نوجوان همسن ما در سالهای دفاعمقدس دلیرانه مقابل تانک دشمن ایستاد، ما هم ادامهدهنده راه او خواهیم بود.
دانشآموز شانزده سالهای گفت: دشمن خیال میکرد در جنگ 12 روزه جوانان ما به سمتش میروند، اما در ادامه متوجه محاسبات غلطشان شدند. دانشآموز کناردستیاش نیز گفت: روز دانشآموز فرصتی است تا به دشمنان بگوییم با این سن کم، راه امام و شهدا را ادامه میدهیم و پای ایرانمان ایستادهایم.
از میرزا کوچکخان تا نسل امروز
گیلان همیشه در تاریخ ایران مهد مقاومت و آزادیخواهی بوده است. نام میرزا کوچک خان جنگلی در ذهن هر گیلانی با غیرت و استقلال گره خورده است. یکی از روحانیون جوان در جمع مردم با اشاره به همین موضوع گفت: میرزا کوچک در برابر ظلم و وابستگی ایستاد. امروز فرزندان او در همین مسیر قدم برمیدارند؛ اگر آن روز دشمن در لباس استعمار میآمد، امروز در هیبت رسانه و تحریم ظاهر میشود، اما راه همان است: ایستادگی.
خشم متفاوت، ایمان پایدار
خود را به جلوی اجتماع شهرداری رساندم. مادری، در یک دستش پلاکارد کودک شهید جنگ 12 روزه و در همان حالت دخترش را در آغوش گرفته بود؛ در چهره او، صبر و ایمان موج میزد؛ نگاهش آرامش رو به جمعیت بود؛ در همان حالت تصویری از او ضبط کردم؛ متوجه حضورم شد کودکش را بر زمین گذاشت و پلاکارد توی دستش را محکمتر گرفت.
در سمت دیگر؛ پیرزنی یک دست به گوشه چادر و با دست دیگرش عکس شهید حاج قاسم سلیمانی را بالا گرفته بود؛ نگاهش را به دوربینم دوخت تا از او هم عکس بگیرم عکسی که در خاطرهها ماندگار شود همه این نگاهها یک پیام داشتند؛ پیامی از جنس بیداری، آگاهی و مقاومت.
مردم گیلان در این روز، با گامهای استوارشان بار دیگر تأکید کردند که دشمنشناسی و استکبارستیزی شعاری گذرا نیست بلکه بخشی از هویت ملتی است که با تکیه بر ایمان و عزت، راه خود را ادامه میدهد.
راهپیمایی و اجتماع 13 آبان امسال هم به پایان رسید اما شور و حماسه نسلی که عهد کرده تا آخرین نفس، متحد و استوار در برابر ظلم بایستد؛ در قلب خیابانهای رشت هک شد.
انتهای پیام/