به گزارش خبرگزاری تسنیم از کرمان، در روزهایی که عطر فاطمیه در کوچه‌های شهر کرمان پیچیده است، بیت‌الزهرای شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی بار دیگر میزبان سیل عاشقان حضرت زهرا(س) و یادگاران دوران دفاع مقدس است؛ خانه‌ای کوچک اما بزرگ در معنا، که هر ساله در ایام شهادت بانوی دو عالم، مملو از اشک، یاد، عشق و دلدادگی می‌شود.

بیت‌الزهرا(س)؛ خانه‌ای که وقف عشق شد

در کوچه شماره چهار خیابان شهید رجایی شهر کرمان، خانه‌ای ساده و آشنا قرار دارد؛ خانه‌ای که بر سردرش نام «بیت‌الزهرا(س)» نقش بسته است. خانه‌ای در بن‌بست، اما با روحی بی‌انتها که صاحبش، سردار شهید قاسم سلیمانی، ثابت کرد هیچ بن‌بستی برای عاشقان راه خدا وجود ندارد.

اینجا همان خانه‌ای است که سال 1392 حاج قاسم با دلی مملو از عشق، آن را وقف برگزاری مجالس عزای حضرت فاطمه زهرا(س) کرد. خانه‌ای که حالا به حسینیه‌ای بزرگ برای عاشقان اهل‌بیت(ع) تبدیل شده است؛ جایی که بوی اشک و روضه با یاد شهیدان درهم آمیخته است.

حضور پرشور مردم و عاشقان ولایت

این روزها خیابان شهید رجایی کرمان شاهد حضور خیل عظیم مردم، به‌ویژه جوانان و نوجوانان، است. از نقاط مختلف شهر و روستاهای استان، مردم خود را به این خانه می‌رسانند تا در کنار رزمندگان، پیشکسوتان دفاع مقدس و خانواده‌های شهدا در مراسم عزای حضرت زهرا(س) شرکت کنند.

فضای بیت‌الزهرا(س) آکنده از حال و هوای معنوی است. نوای مداحی، ذکر مصیبت و زمزمه "یا زهرا" در میان جمعیت طنین‌انداز است. پیر و جوان، زن و مرد، همه با چشمانی اشکبار یاد صاحب‌خانه را زنده نگه می‌دارند؛ همان مردی که همیشه دم در می‌ایستاد و با لبخندی پدرانه به عزاداران خوش‌آمد می‌گفت.

داستان ضریح ساده در گوشه بیت‌الزهرا

در گوشه بیت‌الزهرا(س)، شهید گمنامی آرام گرفته است و در کنار آن ضریحی ساده اما پُررمز و راز قرار دارد. این ضریح، تکه‌ای از تاریخ و عشق است. در میان ضریح، قطعه‌ای از ضریح حضرت رقیه(س) آرام گرفته است؛ تکه‌ای از دنیای سه‌ساله‌ای که مظلومیتش دل حاج قاسم را لرزاند و اکنون در خانه‌اش جا خوش کرده است. این ضریح و آن مزار شهید گمنام، نماد تعلق خاطر سردار دل‌ها به همه شهیدان و مظلومان عالم است.

بیت‌الزهرا پس از شهادت صاحبش

از روزی که سردار به یاران شهیدش پیوست، بیت‌الزهرا حال و هوای دیگری یافته است. حالا هر زائری که برای زیارت مزار حاج قاسم به گلزار شهدای کرمان می‌آید، سری هم به این خانه می‌زند. خانه‌ای که دیگر تنها محل برگزاری مراسم نیست، بلکه زیارتگاهی شده برای دل‌هایی که هنوز از فراق صاحبش می‌سوزند.

مردم می‌گویند در فضای خانه، هنوز عطر حضورش هست؛ هنوز صدای خوش‌آمدگویی‌اش در گوش‌ها می‌پیچد. بیت‌الزهرا(س) امروز بیش از هر زمان دیگری، مأمن دل‌های عاشق و پناهگاه اشک‌های فاطمی است.

یادگار ساده، ماندگار جاوید

شاید تمام دارایی مادی حاج قاسم در همین خانه خلاصه شود؛ اما میراث او، معنویتی است که در این چهاردیواری موج می‌زند.

بیت‌الزهرا(س) امروز نه فقط یادگار یک سردار، بلکه موقوفه‌ای زنده است برای احیای یاد حضرت زهرا(س)، برای ترویج سیره اهل‌بیت(ع) و برای زنده نگه داشتن راه جهاد و ایثار.

فاطمیه‌ای دیگر، بی‌حضور سردار...

امسال نیز فاطمیه از راه رسیده، اما بدون آن مرد آشنا. کوچه رجایی هنوز منتظر گام‌های اوست، دیوارهای بیت‌الزهرا هنوز دلتنگ لبخندش هستند؛ اما هرکس از در وارد می‌شود، گویی او را می‌بیند که همچنان در آستانه ایستاده و با نگاهی مهربان خوش آمد می‌گوید.

بیت‌الزهرا(س) امروز نه فقط یک خانه یا حسینیه، بلکه تابلوی جاودانه‌ای از عشق و ایمان است؛ نماد مردی که با عمل خویش ثابت کرد در این دنیا می‌توان خانه‌ای ساخت که دیوارهایش بوی بهشت بدهند.

انتهای پیام/511/