به گزارش خبرگزاری تسنیم در خرمآباد، امروز، در هوای پاییزی خرمآباد، خیابانها مملو از جوانانی بود که با شور و ایمان در راهپیمایی روز 13 آبان حضور یافتند. صدای طنینانداز شعارها در کوچهها و میدانها میپیچید و پرچمهای سهرنگ ایران در دستان نوجوانان میرقصید. گویی شهر، بار دیگر در حال ورق زدن یکی از باشکوهترین فصلهای تاریخ خود بود؛ فصلی که از تبعید امام خمینی(ره) در سال 1343 آغاز شد، با خون دانشآموزان سال 57 آبیاری گشت و در تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در سال 1358 به اوج رسید.
در امتداد همان مسیر، امروز فرزندان این سرزمین با ایمان و آگاهی در صفهای فشرده گام برمیداشتند. چهرههای مصمم نوجوانان، نشانی از نسلی بود که میداند آزادی آسان بهدست نیامده و عزت ملی حاصل خون شهیدان است. یکی از دانشآموزان با صدای رسا میگفت: «ما فقط شعار نمیدهیم، ادامهدهنده راه شهیدان هستیم.» این جمله کوتاه، عمق درک نسلی را نشان میداد که تاریخ را نه از کتاب، بلکه از دل ایمان و غیرت میخواند.
در میان جمعیت، معلمان و خانوادهها نیز حضوری پررنگ داشتند؛ پدرانی که انقلاب را با پوست و استخوان تجربه کرده بودند و اکنون دست در دست فرزندانشان، در کنار جوانانی حرکت میکردند که آینده کشور را میسازند. آنچه در این راهپیمایی موج میزد، وحدت نسلها بود؛ پیوندی میان تجربه دیروز و امید فردا.
اما امروز، راهپیمایی خرمآباد رنگ و بوی دیگری هم داشت. پرچمها و پلاکاردهایی در دست دانشآموزان دیده میشد که با تصاویر شهدای اخیر مزین شده بود. نامهایی که هنوز تازهاند و یادشان هنوز در دل مردم زنده است. دانشآموزی که تصویر یکی از شهیدان مدافع امنیت را در دست داشت، با صدای بغضآلود گفت: «ما آمدهایم تا بگوییم خونشان پایمال نمیشود.» در کنار او، مادر یکی از شهیدان با آرامش و صلابتی مثالزدنی پرچم ایران را بالا گرفته بود و همراه جمع شعار میداد؛ تصویری که بیش از هر سخن دیگری، معنای ایستادگی را فریاد میزد.
در امتداد مسیر راهپیمایی، فریادهای استکبارستیزانه، در هم تنیده با نوای سرودهای انقلابی، فضایی از غرور ملی پدید آورده بود. این صداها فقط خشم نبودند؛ ترکیبی از عشق، آگاهی و ایمان بودند. جوانان و نوجوانان خرمآبادی، با هر گام، عهدی دوباره بستند که راه شهیدان را ادامه دهند و پرچم استقلال را برافراشته نگه دارند.
در میان جمع پرشور راهپیمایان، صدای دانشآموزان جوان گرمتر از همه شنیده میشد؛ هر جملهشان برگ دیگری از دفترِ بصیرت نسل جدید بود که با شور و نگاهی مصمم نوشته میشد.
یک دانشآموز دختر با لحن جدی و محکم گفت: «حضور نسل جدید در راهپیمایی 13 آبان یعنی اینکه ما مشت محکمی بر دهان دشمن میزنیم و به دنیا نشان میدهیم همیشه پشت رهبر و وطنمان ایستادهایم.»
دانشآموز دختر دیگری افزود: «آمدهایم تا به آمریکا بفهمانیم اجازه تعرض به خاکمان را نخواهیم داد؛ ما پشت این کشور ایستادهایم و میمانیم.»
دختر دیگری از لرستان با افتخار گفت: «در این تاریخ، جوانان این سرزمین حماسه آفریدند؛ حماسههایی که در افسانهها هم کمیاب است. ما به این جوانان و به این ملت افتخار میکنیم.»
حجتالاسلام شاهرخی نیز در میان جمع تأکید کرد: «13 آبان روزی بسیار مهم در تاریخ ایران است؛ از 1343 تا 1357 و 1358، سه رخداد بزرگ که آگاهسازی درباره آنها زمینهساز اتحاد و انسجام ملی است. دانستن تاریخ، ما را در برابر توطئهها مقاومتر میکند.»
یک دانشآموز دوره ابتدایی با صدای کودکانه اما پرمغز گفت: «امروز به یاد دانشآموزان و جوانانی که در گذشته قیام کردند و به شهادت رسیدند آمدهایم؛ ما ادامهدهنده راه آنها هستیم.»
نوجوان دیگری نیز با نگاه مقتدرانه اظهار داشت: «آمدهام تا به استکبار جهانی نشان دهم که این کشور همیشه پای کار است و ما از سرزمینمان دفاع میکنیم.»
این گفتوگوها که آمیخته از احساس، باور ملی و تعهد به آینده بود، تصویر روشنی از نسل جوانی ارائه میداد که تاریخ را میفهمد، به شهدایش وفادار است و آماده است برای حفظ استقلال و هویت وطن گام بردارد.
13 آبان برای آنان تنها یک روز تقویمی نیست؛ یادآور ریشههای هویت انقلابی ملت ایران است. روزی برای بازخوانی تاریخ و تجدید پیمان با آرمانهایی که ملت را از سلطه بیگانه رها ساخت. امروز، این نسل جوان با نگاه به گذشته و باور به آینده، ثابت کرد که فرهنگ ایستادگی، نه فقط در کتابهای تاریخ، بلکه در رگهای مردم این سرزمین جاری است.
انتهای پیام/