به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، در نشست تخصصی «فرصتهای همکاری اقتصادی ایران و چین»، کریمی، معاون اسبق بینالملل بانک مرکزی با تأکید بر ضرورت ایجاد سازوکار مستقیم پولی میان دو کشور گفت: در حالیکه ایران تراز تجاری مطلوبی با چین دارد، نبود سازوکار مشخص مالی باعث شده امارات و درهم این کشور در معاملات ایران با چین نقش واسطهای ایفا کنند.
وی تصریح کرد: اگر مناسبات پولی مستقیمی میان ریال و یوان برقرار شود، عملاً نقش درهم و اکسپورت امارات در مبادلات کاهش مییابد. در حال حاضر بسیاری از تجار تنها به دلیل سهولت در تسویه مالی از مسیر امارات اقدام میکنند، نه به خاطر خرید واقعی از امارات.
نیاز به بهرهبرداری هدفمند از تراز تجاری با چین
کریمی با اشاره به ظرفیت بالای روابط اقتصادی ایران و چین افزود: بهرهبرداری درست از تراز تجاری مثبت با چین میتواند بسیاری از تهدیدهای ارزی را خنثی کند. این مسئولیت در درجه اول بر عهده بانکهای مرکزی دو کشور است تا چارچوب همکاری پولی و مالی روشنی طراحی کنند.
سرمایهگذاری مشترک بر مبنای منافع راهبردی
معاون اسبق بانک مرکزی در بخش دیگری از سخنانش با انتقاد از نبود رویکرد هدفمند در تعریف پروژههای سرمایهگذاری با چین گفت: ما در تعامل با طرف چینی گاه تلاش میکنیم آنها را به حوزههایی وارد کنیم که علاقهمندی راهبردی ندارند. در حالی که باید سرمایهگذاریها بر محور منافع متقابل و طرحهای کلان دو کشور در حوزههایی مانند انرژی و کریدورهای ترانزیتی متمرکز شود.
او افزود: واقعاً انرژی زیادی صرف چالشهای بینتیجه شده است. به جای فشار برای ورود طرف مقابل به حوزههای غیرعلاقهمند، باید مسیرهای همجهت را شناسایی و فعال کنیم تا دو کشور بتوانند بهصورت مکمل عمل کنند.
ایران، بازیگری فراتر از اندازه اقتصادی خود
کریمی با اشاره به جایگاه سیاسی ایران در معادلات جهانی تأکید کرد: ایران در صحنه سیاسی جهانی بیش از اندازه اقتصادی خود نقشآفرینی میکند. ما تنها یکصدم اقتصاد و جمعیت جهان را داریم، اما ظرفیت منابع طبیعی و موقعیت ژئوپلیتیکیمان بسیار فراتر از این نسبت است. اگر بتوانیم از این فرصتها درست بهرهبرداری کنیم، نقش ایران در اقتصاد جهانی نیز متناسب با ظرفیت واقعیاش ارتقا خواهد یافت.
نقش اندیشکدهها در طراحی نقشه همکاری با چین
او در پایان خاطرنشان کرد: برای همکاری مؤثر با چین، نیاز به یک طرح منسجم و یکپارچه داریم که همه فرصتهای موجود را در خود جای دهد. انتظار طراحی چنین طرحی از دستگاههای اجرایی که درگیر روزمرگی هستند، واقعبینانه نیست. این مأموریت باید توسط اندیشکدهها انجام شود. امیدوارم این نشستها به طراحی عملیاتی ختم شود تا دولتها بتوانند بر اساس آن تصمیمگیری کنند.
انتهای پیام/