گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم- شکست انتخاباتی اخیر در نیویورک، هرچند از سوی ستاد دموکراتها تلاشی برای عادیسازی و کماهمیت جلوه دادن آن صورت گیرد، اما واقعیت عمیقتری را برملا میسازد. این واقعه نه یک پیروزی معمولی برای یک حزب، بلکه تجلّی یک زلزله ساختاری در بطن جامعه رأیدهندگان آمریکاست. شهروندان ناراضی، با این رأی، به نهادهای سیاسی اعلام کردند که از وضعیت موجود به شدت دلزده هستند.
به عبارت بهتر، ماهیت و خروجی این انتخابات را باید در چارچوبی فراتر از منازعات سیاسی و حزبی در آمریکا مورد ارزیابی و تحلیل قرار داد. در این معادله هر دو حزب سنتی آمریکا بازنده بودهاند: جمهوریخواهان بیشتر و دموکراتها کمتر!
ادعای پیروزی دموکراتها در انتخابات نیویورک، تلاشی است برای پنهان کردن ماهیت واقعی این رخداد. پیروزی زهران ممدانی در حقیقت، اعلام موضع یک بخش رو به رشد از ملت است که دیگر نمیخواهد در چارچوب تقسیمبندیهای سنتی تعریف شود. این یک «گذار ساختاری» است؛ نشانهای از آنکه مدلهای سیاسی کهنه دیگر پاسخگوی مطالبات نسلهای جدید و گروههای حاشیهای نیستند.
جامعه آمریکا در حال تعریف مجدد اولویتهای خود است، اولویتهایی که عدالت اجتماعی، شفافیت و برابری را فراتر از مرزهای حزبی قرار میدهند. این رأی، به صاحبان قدرت میگوید که شیوههای حکمرانی قدیمی دیگر پذیرفتنی نیستند.
پیامد مهمتر این انتخابات، خلق یک گفتمان جدید سیاسی است که مستقیماً ساختار حکمرانی دوگانه (دموکرات-جمهوریخواه) را به چالش میکشد. این ساختار سنتی که با حفظ وضع موجود، هر دو حزب را در شکلگیری آن مقصر میسازد، اکنون با چهرهای روبرو شده که نماد طرد این دوگانگی است. ممدانی، با نمایندگی نسل جدیدی از سیاستورزان که از طریق شبکههای اجتماعی بسیج شدهاند و اعتمادشان به رسانههای جریان اصلی خدشهدار شده، حامل پیامی است مبنی بر اینکه سیاست ورزی باید از پایه و اساس متحول شود.
در این میان، واکنشهای قدرتمداران - از جمله تلاش رئیسجمهور برای اعمال فشار از طریق ابزارهای فدرال بر مدیریت جدید نیویورک - دقیقاً ترس آنها از این گفتمان نوظهور را آشکار میکند. این اقدامات تلافیجویانه، که ممکن است با نیت تضعیف شهردار جدید انجام شود، در عمل میتواند اثر معکوس داشته باشد و افکار عمومی را به سمت حمایت از اراده محلی در برابر دخالت قدرت مرکزی سوق دهد.
در نهایت، آنچه در نیویورک رخ داد، نشان داد که مفهوم «عظمت ملی» دیگر در شعارهای پوپولیستی خلاصه نمیشود. مردم آمریکا خواهان تجربهی ملموس عدالت و برابری هستند، نه صرفاً شنیدن وعدههای تکراری. انتخابات نیویورک، سرآغاز بازتعریف هویت سیاسی و اجتماعی آمریکاست؛ هویتی که در آن، گفتمان جدیدی در حال جایگزینی با قطعیتهای سیاسی کهنه است.
انتهای پیام/