به گزارش خبرگزاری تسنیم از بندرعباس، در دل کوهستانهای سیاهو، جاذبهای خیره کننده پنهان شده که میتواند به کانون گردشگری هرمزگان تبدیل شود؛ «دره قندیلهای نمکی خرسین» با چشماندازهای وهمانگیز بلورهای سفید و آبشارهای طبیعی، اما نبود ایمنی و کمبود زیرساخت، این ظرفیت استثنایی را به مخاطره انداخته است.
روستای خرسین از توابع دهستان سیاهو در بخش مرکزی بندرعباس، در فاصله 108 کیلومتری مرکز استان قرار دارد؛ منطقهای کوهستانی با آبوهوای معتدل که در پاییز و زمستان هوایی خنک و مطبوع دارد؛ خرسین با چشماندازی ترکیبی از باغهای نارنگی و رشتهکوههای نمکی، یکی از زیباترین جلوههای طبیعی سیاهو بهشمار میرود.
مردم این روستا سالهاست که از راه باغداری، فروش گیاهان دارویی و دامداری امرار معاش میکنند، اما خشکسالیهای پیدرپی طی سالهای اخیر موجب شده شمار زیادی از خانوادهها برای ادامه زندگی به روستاهای اطراف یا شهر بندرعباس مهاجرت کنند؛ با این حال، آرامش، طبیعت بکر و چشماندازهای منحصربهفرد خرسین، هنوز هم روح زندگی را در این منطقه زنده نگه داشته است.
در قلب کوههای اطراف خرسین، درهای پنهان و شگفتانگیز قرار دارد که اهالی آن را دره قندیل نمکی مینامند؛ یکی از زیباترین جلوههای طبیعی منطقه سیاهو که هر بینندهای را محو تماشای خود میکند؛ مسیر رسیدن به این دره از داخل روستا آغاز میشود و بخشی از آن ماشینرو و خاکی است، اما در ادامه باید حدود 10 دقیقه مسیر شیبداری را پیاده طی کرد؛ مسیری که با وجود زیباییهای چشمنواز اطراف، بهدلیل نبود ایمنی کافی میتواند برای گردشگران خطرناک باشد.
در ابتدای مسیر، ورودی سفیدرنگ دره با درخشش بلورهای نمک خودنمایی میکند و کمی جلوتر، آبشارهای نمکی و چشمههای سفیدرنگی دیده میشود که منظرهای خیالانگیز پدید آوردهاند؛ عبور از دره، مانند گامزدن در میان دالانی از بلورهای سفید است؛ در سمت راست، دیوارههایی از سنگهای رنگی به چشم میخورد که در زیر نور خورشید برق میزنند و در انتهای مسیر، ترکیب قندیلهای نمکی با ذرات آهکی، رنگهایی نارنجی و زرد پدید آورده که چشم از تماشایشان نمیتوان برداشت. در ادامه مسیر پیادهروی و با صعود به قله، ورودی دوم غار نمکی آشکار میشود؛ غاری که بخشهایی از آن بهدلیل ریزش سنگ و نبود رسیدگی، اکنون در معرض نابودی است.
با وجود ظرفیتهای طبیعی کمنظیر دره قندیل نمکی، مسیر دسترسی به این جاذبه همچنان ایمنسازی نشده و گردشگران ناچارند از راهی باریک و لغزنده عبور کنند که حتی دو نفر بهسختی میتوانند در کنار هم حرکت کنند؛ این مسیر، که سالهاست بهصورت سنتی و بدون هیچگونه بهسازی مورد استفاده قرار میگیرد، اکنون در بخشهایی خطر سقوط دارد.
.
در سطح روستا تنها یک تابلو کوچک برای راهنمایی گردشگران نصب شده و نه در ورودی خرسین و نه در ابتدای مسیر خاکی، هیچ نشانی از تابلو یا مسیر مشخص به چشم نمیخورد.
نبود امکانات اولیه همچون روشنایی، مسیر ایمن، سطل زباله و فضای استراحت باعث شده این دره با وجود جذابیت بینظیرش، کمتر مورد بازدید گردشگران قرار گیرد.
ورودی اصلی غار نمکی نیز مدتی است بر اثر ریزش مسدود شده، اما با وجود گذشت زمان، هیچ اقدامی از سوی ادارات مربوطه مانند منابع طبیعی و میراث فرهنگی برای بررسی و بازگشایی آن انجام نشده است؛ مردم خرسین معتقدند که توجه مسئولان به گردشگری نباید فقط به جزایر محدود شود و مناطق کوهستانی سیاهو نیز ظرفیت بالایی برای جذب گردشگر و ایجاد اشتغال دارند.
آنها از مسئولان میخواهند در گام نخست مسیر دسترسی به دره را ایمنسازی و زیرساختهایی همچون برق و آب را برای توسعه گردشگری فراهم کنند.
به گفته اهالی، بسیاری از جوانان روستا علاقهمند به ایجاد اقامتگاه بومگردی و فعالیت در حوزه گردشگری هستند، اما بهدلیل کمبود سرمایه و نبود آموزش، قادر به آغاز کار نیستند؛ مردم انتظار دارند اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی استان با برگزاری دورههای آموزشی، اعطای تسهیلات و حمایت از طرحهای بومگردی، زمینه حضور فعال مردم محلی در این عرصه را فراهم کند و از سوی دیگر، رسانهها نیز با معرفی این منطقه به مردم و گردشگران، در شناساندن ظرفیتهای ناشناخته خرسین نقشآفرینی کنند.
دره قندیل نمکی، با وجود همه ظرفیتهای طبیعی و گردشگری، هنوز در فهرست اولویتهای توسعه گردشگری استان جایگاهی ندارد، مردم خرسین معتقدند نگاه متوازن به گردشگری، نباید صرفاً به مناطق ساحلی و جزایر محدود شود و روستاهای کوهستانی سیاهو نیز شایسته توجه و سرمایهگذاری هستند.
آنها از مسئولان استان و دستگاههای ذیربط میخواهند ضمن ایمنسازی مسیر و بازگشایی ورودی غار، با برگزاری دورههای آموزشی و اعطای تسهیلات بومگردی، زمینه حضور مردم محلی در توسعه گردشگری پایدار را فراهم کنند تا خرسین و دره قندیل نمکی از مهجوریت خارج شود.
انتهای پیام/864