عبدالسلام بلوچزاده در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در زاهدان با اعلام انتشار فراخوان نخستین جشنواره ملی شعر هامون اظهار داشت: شاعران در طول تاریخ نقش جریانساز و آگاهیبخش داشتهاند و نگاه خلاقانه آنان میتواند بازتابدهنده دردها، امیدها و دغدغههای جامعه باشد.
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی سیستان و بلوچستان افزود: در روزهایی که قهر طبیعت حیات را از هامون بلندآوازه گرفته، بر آنیم تا با دعوت از شاعران کشور، پرداختی از جنس تخیل، احساس و شورانگیزی به دریاچهای داشته باشیم که نقش مهمی در زیست مردم سیستان ایفا کرده است. شعر میتواند پلی باشد میان هنر و محیط زیست و نگاه تازهای به ضرورت احیای هامون ایجاد کند.
وی با اشاره به همکاری دستگاههای اجرایی در برگزاری این رویداد گفت: جشنواره ملی شعر هامون با همراهی ادارهکل حفاظت محیط زیست و جمعی از نخبگان، شاعران و فعالان فرهنگی و محیط زیستی در زابل برگزار میشود. این اقدام حاصل هماندیشی جامعه ادبی و دغدغهمندان محیط زیست برای پاسداشت میراث طبیعی سیستان است.
بلوچزاده تصریح کرد: هر شاعر میتواند حداکثر سه اثر در قالب و سبک دلخواه خود به دبیرخانه ارسال کند. آثار برگزیده در آیین اختتامیه که 13 آذرماه در زابل برگزار میشود معرفی و از شاعران منتخب تقدیر خواهد شد. اشعار برگزیده همچنین در قالب مجموعهای از شعرهای منتخب هامون به چاپ خواهد رسید تا برای آیندگان ماندگار شود.
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی سیستان و بلوچستان اعلام کرد: علاقهمندان میتوانند تا تاریخ 29 آبانماه آثار خود را از طریق ایمیل neyzarnews@gmail.com، وبسایت جشنواره به نشانی farrokhi-hamoon.ir یا از طریق شماره 09022664173 در پیامرسان سروش ارسال کنند. همچنین شاعران فاقد دسترسی به بسترهای مجازی میتوانند آثار خود را به آدرس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی زابل تحویل دهند.
به گزارش تسنیم، تالاب بینالمللی هامون، بزرگترین تالاب آب شیرین ایران و از مهمترین زیستبومهای خاورمیانه، در سالهای اخیر با بحران شدید کمآبی و خشکسالی مواجه شده است. این تالاب که در مرز ایران و افغانستان گسترده شده، بهدلیل کاهش ورودی آب از رودخانه هیرمند و تغییرات اقلیمی، بخش زیادی از پهنه آبی خود را از دست داده و در بیشتر ماههای سال چهرهای خشک و بیجان به خود گرفته است. کاهش بارندگی و سدسازیهای بالادست در خاک افغانستان عوامل این وضعیت بحرانی بهشمار میروند.
خشکی تالاب هامون پیامدهای زیستمحیطی گستردهای به همراه داشته است؛ طوفانهای گرد و غبار ناشی از بستر خشک تالاب زندگی مردم سیستان را با مشکلات جدی روبهرو کرده و بسیاری از گونههای جانوری و گیاهی بومی منطقه را در معرض خطر انقراض قرار داده است. همچنین از بین رفتن پوشش گیاهی پیرامون تالاب و کاهش رطوبت خاک موجب تشدید فرسایش بادی و افزایش مهاجرت ساکنان بومی شده است. این تغییرات نهتنها بر محیط زیست محلی، بلکه بر کیفیت هوا و سلامت انسانها در مناطق وسیعی از شرق کشور نیز تأثیر منفی گذاشته است.
در سالهای اخیر، تلاشهایی از سوی دولت و فعالان محیط زیست برای احیای تالاب هامون آغاز شده است. طرحهای مدیریت پایدار منابع آب، رایزنیهای دیپلماتیک با افغانستان برای تأمین حقآبه قانونی از جمله اقدامات در دست اجرا هستند. با این حال، احیای واقعی هامون نیازمند عزم جدی، مدیریت فرامرزی مؤثر و تغییر الگوهای بهرهبرداری از منابع طبیعی است تا این میراث گرانبهای طبیعی بار دیگر به حیات و پویایی گذشته خود باز گردد.
انتهای پیام/