گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم ـ یکصدوهفتادوهفتمین شماره از پادکست «در عمق» که به بررسی مهمترین روندها، تحولات و همچنین شخصیتها در غرب آسیا میپردازد، روز دوشنبه 19 آبان 1404 ضبط و منتشر شد. «محدثه رضایی»، کارشناس مسائل عراق، در این اپیزود به بررسی جریانهای کردی در انتخابات پارلمانی روز سه شنبه 20 آبان ماه عراق میپردازد.
فضای سیاسی کردها در انتخابات عراق بر محور سه استان دهوک، اربیل و سلیمانیه شکل گرفته است؛ استانهایی که اکثریت مطلق جمعیتشان کرد هستند و در مجموع حدود 100 کرسی پارلمان عراق را در اختیار دارند.
افزون بر این، کردها در استان کرکوک هم حضوری بسیار پررنگ دارند و این استان بهسبب رقابت نزدیک میان کردها و عربهای سنی، همواره یکی از حساسترین مناطق انتخاباتی عراق بوده است. در دو استان دیاله و نینوا نیز اقلیتهای کردی با وجود جمعیت محدود، گهگاه موفق به کسب چند کرسی میشوند.
به این ترتیب، میزان کرسیهای کردها در پارلمان عراق میان حدود 42 تا 65 کرسی در نوسان است. زمانی که احزاب کردی با فهرست واحد وارد انتخابات میشوند، سهمشان حد بالای این طیف را لمس میکند؛اما در صورت رقابت جداگانه، بهویژه در مناطق مختلطی چون کرکوک، نینوا و دیاله، این امکان وجود دارد که عربهای سنی یا حتی عربهای شیعه از آنان پیشی بگیرند و در نتیجه وزن سیاسی کردها کاهش یابد.
از سال 2014 به بعد شکافهای درونی احزاب کردی مانع از تشکیل فهرست واحد شده است. در دوران رهبری سنتی مسعود بارزانی و جلال طالبانی، تعامل و هماهنگی بیشتری میان احزاب وجود داشت و تصمیمهای جمعی آسانتر اتخاذ میشد؛ اما با ورود نسل جدید رهبران، رقابتهای درونقومی تشدید شد و امکان اجماع به حداقل رسید.
در وضعیت کنونی سه ضلع عمده صحنه سیاسی اقلیم کردستان را تعریف میکنند: حزب دموکرات کردستان (پارتی)، اتحادیه میهنی کردستان (یکیتی)، و جریان سوم منتقد که طی سالهای اخیر میان دو حزب کلاسیک در نوسان است.
این جریان پیشتر با حزب تغییر (گوران) شناخته میشد که پس از درگذشت رهبر معنویاش «نوشیروان مصطفی» تضعیف گردید و اکنون حزب «نسل نو» پرچم اعتراض به دو حزب سنتی را در دست دارد، هرچند رأی آن بیشتر سلبی است تا ایجابی.
انتهای پیام/