به گزارش خبرگزاری تسنیم از کاشان، خانواده نخستین و مهم‌ترین نهاد اجتماعی است که در آن پایه‌های شخصیت، باور و اخلاق هر انسان شکل می‌گیرد و پدر و مادر نه‌تنها نگهدار و پشتیبان فرزند هستند، بلکه نخستین آموزگاران زندگی او نیز محسوب می‌شوند.

کودک با چشمانش و نه با گوش‌هایش می‌آموزد و رفتار پدر و مادر بیش از گفتارشان در جان کودک اثر می‌گذارد و تبدیل به الگوی دائمی رفتاری او می‌شود.

اگر در خانواده صداقت، احترام و محبت حاکم باشد، فرزند نیز در جامعه همین ارزش‌ها را بازتاب می‌دهد و در مقابل، خشونت، دروغ یا بی‌تفاوتی والدین، زمینه‌ساز ناهنجاری‌های اخلاقی و رفتاری در نسل آینده خواهد بود در حالی که فرزند، آینه رفتار والدین است؛ هر آنچه ببیند، همان را بازتاب می‌دهد.

تربیت درست، تنها با نصیحت و دستور به دست نمی‌آید و حضور واقعی، گفت‌وگو، محبت و گوش دادن به فرزند، مهم‌ترین رکن تربیت سالم است و وقتی پدر و مادر برای شنیدن و درک فرزندشان وقت می‌گذارند، به او احساس ارزشمندی و امنیت می‌بخشند.

خانواده‌ای که اهل مهربانی، مطالعه و همکاری باشد، بی‌آنکه سخنی بگوید، بهترین مدرسه‌ی زندگی برای فرزند خود است و چنین محیطی فرزندانی مسئول، با اعتمادبه‌نفس و دلسوز پرورش می‌دهد.

در روزگار امروز که رسانه‌ها و فضای مجازی بخش بزرگی از ذهن کودکان را در برگرفته‌اند، نقش خانواده دوچندان اهمیت دارد؛ گفت‌وگوهای خانوادگی، تفریحات سالم و فعالیت‌های فرهنگی مشترک می‌تواند بهترین جایگزین برای ساعت‌های بی‌ثمر در فضای مجازی باشد.

خانواده موفق تنها با عشق شکل نمی‌گیرد، بلکه بر پایه نظم، احترام و ارزش‌های اخلاقی استوار است و آموزش مسئولیت‌پذیری، احترام به قانون و رعایت حقوق دیگران باید از خانه آغاز شود تا جامعه‌ای قانون‌مدار و اخلاق‌محور پدید آید.

فرزند امروز، شهروند فرداست و هر رفتار پدر و مادر، بذر شخصیتی است که در آینده در وجود فرزندشان به ثمر می‌نشیند؛ جامعه‌ای که به بنیان خانواده اهمیت می‌دهد، در حقیقت در آینده خویش سرمایه‌گذاری کرده است.

هیچ مدرسه‌ای در جهان جای خانواده‌ای آگاه و مهربان را نمی‌گیرد؛ خانواده‌ای که خود الگوی صداقت، احترام و انسانیت باشد، فرزندانی تربیت می‌کند که آیینه‌دار اخلاق و افتخار جامعه خواهند بود.

یادداشت از جدید فرخی، فعال رسانه

انتهای پیام/801/.