به گزارش خبرگزاری تسنیم از کردستان، حادثه تلخ خودسوزی یک آتشنشان سنندجی، زنگ خطر مشکلات معیشتی نیروهای عملیاتی آتش نشانی را به صدا درآورد؛ در پی این رخداد، استاندار کردستان با مدیران این حوزه دیدار کرد، دیداری که یک پرسش مهم را به ذهن متبادر میکند: آیا این اقدام برای رسیدگی واقعی به کاستیهای حوزه آتش نشانی بود یا صرفاً نمایشی برای مدیریت افکار عمومی؟!
حادثه تلخ خودسوزی یک آتشنشان در سنندج، جامعه را در بهت و اندوه فرو برد؛ حادثهای که ابعاد انسانیاش فراتر از یک خبر است و به پرسشی بنیادین درباره وضعیت معیشتی و ساختاری نیروهای آتشنشانی تبدیل شده است.
این رخداد، تنها یک تراژدی فردی نبود، بلکه نشانی از فشارهای انباشته بر قشری است که وظیفه نجات جان و مال مردم را بر دوش دارد؛ در چنین شرایطی، دیدار اخیر استاندار کردستان با مدیران سازمان آتشنشانی سنندج، اگرچه در ظاهر اقدامی مثبت و ضروری به نظر میرسد، اما زمانبندی آن نمیتواند از نگاه افکار عمومی پنهان بماند.
این جلسه پس از انتشار خبر خودسوزی برگزار شد؛ یعنی درست در زمانی که جامعه منتظر یک موضعگیری شفاف یا اعلام برنامهای فوری برای رسیدگی به ریشههای حادثه بود.
خبر منتشر شده از این دیدار، کوتاه و کلی است: «استاندار پیگیر مطالبات آتشنشانان خواهد بود.»؛ اما جامعه امروز انتظارش بیش از اینهاست چراکه حادثهای با این سطح از جراحت اجتماعی، نیازمند گزارشی روشن، برنامهای مشخص و اقدامی عملیاتی است نه صرفاً بیان جملات حمایتی!
واقعیت این است که مشکلات آتشنشانان در کردستان، محدود و تازهپدید نیست و سالهاست که درباره کمبود تجهیزات، فشارهای کاری، ابهام در وضعیت استخدامی برخی نیروها و خلأ حمایتهای روانی سخن گفته میشود؛ حادثه اخیر، فقط این مشکلات را از سطح پنهان به سطح آشکار کشاند، از این منظر، جلسه اخیر استاندار بیش از آنکه نشانه «مدیریت فعال» باشد، نشانه ورود دیرهنگام به موضوعی است که مدتها پیش باید در اولویت قرار میگرفت.
جامعه امروز میپرسد: چرا پس از این حادثه تلخ برنامه حمایتی فوری اعلام نشده است؟ چرا ساختار پشتیبانی روانی مؤثر از نیروهای آتشنشانی فعال نیست؟ و چرا این جلسه پیش از حادثه برگزار نشد؟
آنچه اکنون ضرورت دارد، اقدامی فراتر از جلسات نمادین است؛ مدیریت استان باید کمیته حقیقتیاب تشکیل دهد، گزارش آن را منتشر کند و با یک برنامه کوتاهمدت و بلندمدت، به تقویت سازوکار حمایت از آتشنشانان بپردازد؛ همچنین، گفتوگو باید فراتر از مدیران و با نیروهای عملیاتی و حتی خانوادههایشان انجام شود، کسانی که در خط مقدم فشارهای روانی و معیشتی قرار دارند.
حادثه خودسوزی یک آتشنشان، زنگ خطری برای همه ماست؛ برای مدیریت شهری، مدیریت استان و برای جامعهای که قهرمانان خاموشش را تا لحظه بحران نمیبیند! امید میرود این جلسه آغاز یک اصلاح ساختاری واقعی باشد، نه نقطهای برای مدیریت موقتی فضای رسانهای و وعدههای واهی که سالهاست به آنان داده میشود.
این اقدام ناخوشایند در حالیست که شهرداری سنندج تاکنون در این رابطه هیچگونه اطلاعرسانی و شفافسازی نکرده و شهردار نیز همچنان سکوت کرده است!
انتهای پیام/481